Αμετανοητος Κεν.:worshippy:
Μαρξιστης μεχρι το κοκκαλο,σε ενα ακομα διαμαντι,επιστρεφει στην ιστορικη καταγραφη του Γη και Ελευθερια και του The Wind that Shakes The Barley...
Αν κατι λατρευω ειναι το ποσο εχει κατανοησει τη διαλεκτικη (κυριο συστατικο του Μαρξ) και τον τροπο που εχει μετατρεψει αυτη τη διαλεκτικη σε κινηματογραφικη φορμα.
Ο Ραφαηλιδης καποτε ειχε γραψει οτι καλυτερα την ιστορια να την λενε ποιητες και λογοτεχνες παρα επιστημονες,εννοωντας οτι ετσι γινεται πολυ πιο κατανοητη στο λαο.
Ο Κεν εχει οικοδομησει μια ολοκληρη κινηματογραφικη καριερα κανοντας πραξη τα παραπανω λογια,οποτε το Jimmy's Hall ειναι ενας ακομα κρικος στην αλυσιδα.
Και παντα αποφευγοντας τη δημαγωγια και το ευκολο δραμα.
Υπαρχουν σκηνες διασπαρτες σε ολες τις ταινιες του οπου αυτη η διαλεκτικη γινεται πραξη.Ο μαρξισμος του δεν προκυπτει απο τιποτα μονοτονα λογυδρια,αλλα μεσα απο διαλογους.Ειναι απο τους ελαχιστους εν ζωη σκηνοθετες που μπορει να στησει σκηνες συζητησης με πολλαπλα προσωπα και να ειναι τοσο καθηλωτικες,ενας υμνος στη διαλεκτικη και στη δημοκρατια.
Οπως επισης βλεπεις στιγμες αυτοαμφισβητισης των αντιμαχομενων πλευρων,η προσπαθεια να δεις τα πραγματα απο την οπτικη του αντιπαλου (η σκηνη που ο καθολικος παππας πισω απο κλειστες πορτες αναρωτιεται μηπως τελικα αυτα τα κουμουνια εχουν καταλαβει τον Κυριο καλυτερα απο την εκκλησια,ειναι ενα αριστουργημα-βρεττανικου -μινιμαλισμου και μεστοτητας αλλα και ταυτοχρονα ενας υμνος στη διαλεκτικη).Εδω οφειλω και ενα kudos στον σεναριογραφο.
Ο Loach δεν συμβιβαστηκε ποτε κυριως γιατι ειχε παντα πληρη επιγνωση οχι μονο της ιδεολογιας του αλλα και της ιστορικης διαδρομης της.Πως αυτη διαμορφωθηκε,εξελιχθηκε,ακομα και πως διαστρεβλωθηκε μεσα απο το περασμα των χρονων και κυριως πως αυτη περασε στον απλο κοσμο.Και ειναι αυτο το τελευταιο-και πιο ουσιωδες τελικα-που τον απασχολει περισσοτερο,αφου σε αυτο εχει αφιερωσει την τεχνη του χρονια τωρα.Εχοντας καταφερει οι ταινιες του να μην ελιτιστικες απευθυνομενες σε ακαδημαικους κυκλους αλλα πραγματικα λαικη ψυχαγωγια.
Μια υπεροχη ταινια απο τις καλυτερες του '14.