πρώτες εντυπώσεις απο ένα παλιό διαμάντι......η μικρή πριγκίπισσα της ζωής μου χορεύει σε μια ομάδα hip-hop και σύγχρονο . Στις διάφορες εκδηλώσεις της σχολής ο 75/1.8 με είχε βγάλει παλικάρι σε αποστάσεις έως 10-15μ. καθώς μπορούσες μετακινούμενος να βγάλεις απο αυστηρό πορτραίτο μέχρι πλάνο 2-3 ατόμων . Το ίδιο συνέβαινε και σε συναυλίες που αρέσκομαι να τραβάω. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως η προσέγγιση ήταν απαγορευτική για διάφορους λόγους (πλήθος κόσμου, σύμβαση με επαγγελματία φωτογράφο κτλ) οπότε αναζητούσα ένα φακό με μεγαλύτερο tele. Ταυτόχρονα έπρεπε να είναι και φωτιενός. Ο 40-150/2.8 ήταν απαγορευτικός για την τσέπη μου έστω και μεταχειρισμένος . Την λύση την έδωσε ο συνήθης ύποπτος kbouk , "γιατί δεν δοκιμάζεις τον 50-200/2.8-3.5 των 4/3 ? , είναι φωτεινός , ποιότητα εικόνας εφάμιλλη του 40-150, έξτρα reach 100mm (αναλογικά σε full frame) , δουλεύει αξιοπρεπέστατα με τον αντάπτορα με 6-7 ριπές - οχι 15 - στην em1-2 και τον βρίσκεις στο μισό κόστος. Όσο για το βάρος, οκ μπράτσα έχεις "
Για άλλη μία φορά είχε δίκιο, η αγορά έγινε 3 μέρες πριν την εκδήλωση της κόρης μου στο κλειστό των Αγ. Αναργύρων στην Αθήνα και ο φακός πραγματικά έλαμψε. Δούλευα απο την κερκίδα - πρώτο σκαλί για να είμαι όσο το δυνατόν στο ίδιο επίπεδο με τα πρόσωπα των παιδιών- και τράβαγα λήψεις απο τα 20-25 μ. , τέρμα ανοιχτό διάφραγμα -για να δοκιμάσω το bokeh του βασικά και όχι για την μέγιστη φωτεινότητα, υπήρχε αρκετό φως- και με ταχύτητες 1/1000 - 1/1250 όπου πάγωνε ακόμα και τα κορδόνια απο τα παπούτσια. Δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάσω σχετικές φωτος γιατί τα παιδιά είναι όλα ανήλικα.
Συμπερασματικά έχω να πω ότι ο αριθμός στις ριπές - έστω και περιορισμένος στις 6-7 - δεν με προβλημάτισε, η ακρίβεια στην εστίαση ήταν εντυπωσιακά σταθερή, δεν θυμάμαι να έχασα πλάνο σε χορεύτρια που ήταν μόνη της παρά μόνο όταν τα παιδιά μπερδεύονταν στην κίνηση και μαζί με αυτά και η μηχανή. Η ποιότητα της εικόνας πολύ καλή , άντεχε άνετα crop μετά στον υπολογιστή αλλά τα πιο ευχάριστα νέα όμως ήταν απο την ποιότητα του bokeh , το οποίο δεν ήταν καθόλου νευρικό αλλά αρκετά smooth . Ειδκά σε κάποιες περιπτώσεις όπου το θέμα μου είχε απόσταση άνω των 5-6μ. απο το background το "ξεφλουτάρισμα" θύμιζε full frame σώμα κι ας ακούγεται ιεροσυλία.
Μετά απο αυτό αποφάσισα να τον δοκιμάσω στα όρια, ένα μπαράκι κάτω απο το γραφείο μου , που κάνει συχνά live , περιορισμένων διαστάσεων σαν χώρος και με φωτισμό που χαρακτηρίζεται απο σκοτεινός έως πολύ σκοτεινός. Οι λήψεις είναι στα 4-5 μ. απόσταση , η ταχύτητα στα 1/80 ώστε να έχω πιθανότητες να παγώνω το χέρι του κιθαρίστα ενώ ταυτόχρονα δεν στέλνω τα iso στον ουρανό ( οι λήψεις είναι με 3200-4000) . Φυσικά το διάφραγμα τέρμα ανοιχτό αναλογικά με το ζουμ που έκανε ο φακός. Στον χώρο αυτό φωτογράφιζα με την SonyA7-3 με κουμπωμένο τον Sony 85/1.8 για να έχετε εικόνα.
Συμπερασματικά , και εδώ, ο φακός έδωσε ανέλπιστα καλά αποτελέσματα , πολύ καλή ποιότητα εικόνας, εξαιρετική ευελιξία για τις διαστάσεις του χώρου αναλογικά με τις εστιακές του φακού (100-400 σε full frame) , πολύ καλή απόδοση στην εστίαση ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες ( ρύθμιση στο κέντρο και φρόντιζα να στοχεύω σε αντικείμενο με διαφορά κόντραστ και όχι σε γενική επιφάνεια όπως πέτρινος τοίχος στις παρακάτω φωτος -εκεί είχε θέμα φυσικά) .Ανεβάζω μερικές λήψεις ως παραδείγματα , μην σας μπερδεύουν κάποιοι μωβ χρωματισμοί , δεν είναι αδυναμία του φακού αλλά ο φωτισμός που είναι μίξη τσίρκου και ντισκομπάλας.
Συγγνώμη εαν κούρασα, όποιος δέχεται γνώση οφείλει να την μεταδίδει και αυτός.....δεκτές οποιεσδήποτε διευκρινήσεις - συμβουλές.
P3180165 by
dimitris leventis, on Flickr
P3180162 by
dimitris leventis, on Flickr
P3180159 by
dimitris leventis, on Flickr
P3180156 by
dimitris leventis, on Flickr
P3180096 by
dimitris leventis, on Flickr
P3170057 by
dimitris leventis, on Flickr
P3170036 by
dimitris leventis, on Flickr
