Γιατί διαβάζουμε Νίτσε;

[Portioli]

εγώ θα πρόσθετα γιατί λέει σε μερικές γραμμές ότι οι άλλοι δεν μπορούν να πουν σε ολόκληρα βιβλία.

 

[Haagenti]

εγώ θα πρόσθετα γιατί λέει σε μερικές γραμμές ότι οι άλλοι δεν μπορούν να πουν σε ολόκληρα βιβλία.

Καλά αυτό μπορείς να το βρεις και στην ποίηση..
Το ζητούμενο με το όλο θέμα είναι ποιος είναι διατεθειμένος να αγνοήσει το υπάρχον ''θεσμοτεθημένο'' αξιακό σύστημα,να το αγνοήσει ή ακόμα ακόμα να το ανατρέψει.
Γιατί κακά τα ψέμματα,αν αποφασίσει κάποιος ανυποψίαστος να διαβάσει Νίτσε και θελήσει να βάλει στοιχεία του στον τρόπο σκέψης του, τότε θα πρέπει πάρει μια εικονική βαριοπούλα,να καταστρέψει τα πάντα γύρω του και να τα ξαναχτίσει από την αρχή. Σε πνευματικο επίπεδο πάντα.
Και είμαστε τόσο κουρασμένοι για κάτι τέτοιο...Άσε που τα αντισώματά μας έχουν εξασθενήσει από τις 65αρες oled.
Σε προσωπικο επίπεδο προτιμώ να κάνω χάζι τους νεοέλληνες που μας προτρέπουν να ξυπνήσουμε και να συμπεριφερθούμε σαν τους αρχαίους ημών προγόνους που πολέμησαν γενναία για να κάνουμε εμείς Πάσχα ,αψηφώντας κάθε μορφή πανδημίας.

Την έπιασες την αντίθεση θέλω να πιστεύω...Έχει να κάνει με το αξιακό σύστημα..Τι να μας πει και ο Νίτσε.

 

[PanMan]

Καταρχάς βρίσκω άκρως αντιπαθείς τους Αποστολίδηδες. Ειδικά τον συγχωρεμένο τον Ρένο. Πήραν ένα άτυπο franchise του Νίτσε για την Ελλάδα, όσες ομιλίες και να άκουσα, όσα βιντεάκια και να είδα ποτέ δεν έμαθα κάτι παραπάνω. Θα πρότεινα κάποιος να ξεκινήσει απο τις μεταφράσεις του Δικταίου. Ειδικά στον Ζαρατούστρα, είναι πολύ φιλικος προς τον αναγνώστη, λυρικός και κατανοητός. Λυρικότερος ο Καζαντζάκης στις μεταφράσεις του, αλλά προσωπικά τις βρήκα πολύ "Καζατζάκη" . Πιο ακριβής σε σχέση με το πρωτότυπο ο Σαρίκης, εμένα με κούρασε στον Ζαρατούστρα, άλλο δεν έχω διαβάσει από αυτόν. Φίλος που έχει μελετήσει το έργο του επιμένει πως με τον Καζατζάκη πλησιάζεις τα νοήματα, εγώ το έπαθα με τον Δικταίο. Βέβαια εγώ δεν διάβασα τύπου "υποσημιώσεις και επαναφορά κτλ" . Απλά βρίσκω την πρόζα του κορυφαία και κατά καιρούς τον ξαναδιαβάζω χωρίς να "μελετώ". Με ευχαριστεί και πάντα με κάνει να χαμογελώ με την ευφυία του. Κάποιες από τις απόψεις του επαλήθεύτηκαν από την ψυχανάλυση και είναι πια κοινή γνώση (τα περί "οίκτου", περί "αγάπης" κ.α ) . Προσωπική άποψη, μπορεί να πάρει κάποιος πολλά, όμως το σύνολο της φιλοσοφίας του έχει μία ψυχική απαίτηση που ο άνθρωπος - όπως και ο ίδιος - πολύ συχνα δε διαθέτει. Διορθωτική κίνηση το "ανθρώπινο - πολύ ανθρώπινο".

 

[Haagenti]

Από την πρώιμη εποχή της γέννησης της τραγωδίας μέχρι τις μεταμορφώσεις του Ζαρατούστρα,η κεντρική ιδέα παραμένει η ίδια και δεν είναι άλλη από αναζήτηση της δημιουργίας.
Πιο πάνω δεν αναφέρθηκα τυχαία στην αποδόμηση του θεσμοθετημένου αξιακού συστήματος,γιατί όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε εκ του αποτελέσματος,όλες οι πλατωνικές σταθερές έχουν μεταμορφωθεί μέσω τις υπεραπλούστευσης σε δεσμά που εμποδίζουν κάθε είδους μεταμόρφωση και κατά συνέπεια διάθεσης για δημιουργία...
Ο καθένας είναι ελεύθερος βέβαια να εκλάβει διαφορετικά αυτό που διαβάζει αλλά πιστεύω πως στον Νίτσε επικράτησε το Διονυσιακό στοιχείο μέσα του και όχι το Απολλώνιο κάτι που το βλέπουμε ξεκάθαρα από την αναζήτηση της δημιουργίας,παρόλη την πεποίθηση του ότι αυτά τα δύο συνυπάρχουν σε ένα άτομο..
Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου "πουθενά" για να αξιολογήσω η να αναλύσω το έργο του Νίτσε αλλά έχω μια βάσιμη υποψία πως με τον ποιητικό του λόγο (όπως ανέφερες και εσύ Πάνο) και τις διαχρονικές του αντιφάσεις,έρχεται σε αντίθεση με τον τέλειο κόσμο της Πολιτείας του Πλάτωνα και τους εξόριστους ποιητές οι οποίοι θα δρούσαν σαν δούρειος ίππος πάνω στον "μαντρότοιχο" που ονομάζουμε ορθολογιστική αλήθεια.
Υπό αυτήν την έννοια νομίζω ότι το έργο του έχει περισσότερα κοινά με το πιθάρι του Διογένη ,παρά με τον ολοκληρωτισμό του Πλάτωνα..Άλλωστε και ο Ηράκλειτος έδινε στον λόγο πολλές διαστάσεις και πτυχές,κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από συνεχείς αναζητήσεις και όχι από πολιτειακά θεοσφατα..
Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη καλή συνέχεια εύχομαι.

 

[lakiss51]

Αυτον το Ζαρατουστρα 40 χρονια τον κοιταζω στο ραφι κι ακομη δεν τον "πλησιασα" - σα να φοβαμαι καμια "ανατροπη". Μαλλον ομως ηρθε ο καιρος...

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Προσωπικά έχοντας την τύχη να μπορώ να τον διαβάζω στο πρωτότυπο, διαβάζω Νίτσε για το στυλ, ίσως ο μεγαλύτερος στυλίστας της Γερμανικής γλώσσας μετά τον Γκέτε. Η πρόζα του είναι πραγματικά συναρπαστική. Για το περιεχόμενο: Έχω τις αντιρρήσεις μου, θεωρώ ότι ο Νίτσε ανοίγει μια πόρτα, πίσω από την οποία ανοίγονται πολλοί δρόμοι και κάποιοι από αυτούς οδηγούν στο χαμό και όχι μόνο από παρανόηση.

 

[Portioli]

Αυτον το Ζαρατουστρα 40 χρονια τον κοιταζω στο ραφι κι ακομη δεν τον "πλησιασα" - σα να φοβαμαι καμια "ανατροπη". Μαλλον ομως ηρθε ο καιρος...

Θεωρώ ότι είναι το πιο δύσκολο του βιβλίο και θα σου πρότεινα να το διαβάσεις τελευταίο.

 

[Portioli]

Προσωπικά έχοντας την τύχη να μπορώ να τον διαβάζω στο πρωτότυπο, διαβάζω Νίτσε για το στυλ, ίσως ο μεγαλύτερος στυλίστας της Γερμανικής γλώσσας μετά τον Γκέτε. Η πρόζα του είναι πραγματικά συναρπαστική. Για το περιεχόμενο: Έχω τις αντιρρήσεις μου, θεωρώ ότι ο Νίτσε ανοίγει μια πόρτα, πίσω από την οποία ανοίγονται πολλοί δρόμοι και κάποιοι από αυτούς οδηγούν στο χαμό και όχι μόνο από παρανόηση.

το αστείο πάντως της υπόθεσης είναι οτι αυτή τη περίοδο άκουγα πολύ Wagner στο youtube και ξαφνικά μου πέταξε βίντεο για το Νίτσε.

 

[Portioli]

Καλά αυτό μπορείς να το βρεις και στην ποίηση..
Το ζητούμενο με το όλο θέμα είναι ποιος είναι διατεθειμένος να αγνοήσει το υπάρχον ''θεσμοτεθημένο'' αξιακό σύστημα,να το αγνοήσει ή ακόμα ακόμα να το ανατρέψει.
Γιατί κακά τα ψέμματα,αν αποφασίσει κάποιος ανυποψίαστος να διαβάσει Νίτσε και θελήσει να βάλει στοιχεία του στον τρόπο σκέψης του, τότε θα πρέπει πάρει μια εικονική βαριοπούλα,να καταστρέψει τα πάντα γύρω του και να τα ξαναχτίσει από την αρχή. Σε πνευματικο επίπεδο πάντα.
Και είμαστε τόσο κουρασμένοι για κάτι τέτοιο...Άσε που τα αντισώματά μας έχουν εξασθενήσει από τις 65αρες oled.
Σε προσωπικο επίπεδο προτιμώ να κάνω χάζι τους νεοέλληνες που μας προτρέπουν να ξυπνήσουμε και να συμπεριφερθούμε σαν τους αρχαίους ημών προγόνους που πολέμησαν γενναία για να κάνουμε εμείς Πάσχα ,αψηφώντας κάθε μορφή πανδημίας.

Την έπιασες την αντίθεση θέλω να πιστεύω...Έχει να κάνει με το αξιακό σύστημα..Τι να μας πει και ο Νίτσε.

Το πρόβλημα είναι οτι ξέρουμε σε ποιους δεν θα αρέσει ο Νίτσε , ποιοι θα τον βαριόντουσαν,
ξέρουμε ποιοι θα διαφωνήσουν με αυτά που γράφει ο Νίτσε .
Αυτοί όμως θα έπρεπε να τον διαβάσουν πρώτοι. Θα έπρεπε να ανοίξουμε ένα άλλο θέμα.
όχι γιατί διαβάζουμε νίστσε, αλλα γιατί πρέπει κάποιος να διαβάσει Νίτσε.

Kαι δεν μιλάμε για βαριά φιλοσοφικα , για θρησκείες και υπαρξιακά...
Μιλάμε για τη καθημερινότητα του μέσου Έλληνα.

 

[Haagenti]

Το πρόβλημα είναι οτι ξέρουμε σε ποιους δεν θα αρέσει ο Νίτσε , ποιοι θα τον βαριόντουσαν,
ξέρουμε ποιοι θα διαφωνήσουν με αυτά που γράφει ο Νίτσε .
Αυτοί όμως θα έπρεπε να τον διαβάσουν πρώτοι. Θα έπρεπε να ανοίξουμε ένα άλλο θέμα.
όχι γιατί διαβάζουμε νίστσε, αλλα γιατί πρέπει κάποιος να διαβάσει Νίτσε.

Kαι δεν μιλάμε για βαριά φιλοσοφικα , για θρησκείες και υπαρξιακά...
Μιλάμε για τη καθημερινότητα του μέσου Έλληνα.

Για να διαφωνήσεις με κάτι θα πρέπει να έχεις πρωτίστως ασχοληθεί με αυτό...Εγώ πχ δεν νιώθω ικανός να έχω άποψη για τα βιβλία της Χρυσηίδας Δημουλίδου γιατί δεν έχω διαβάσει ούτε παράγραφο..Για Σπάιντερμαν ρώτα με ότι θες,το έχω πάρει από την αρχή, ξέρεις τότε που κυκλοφορούσε με ασπρόμαυρες ιστορίες.
Τώρα για το αν θα βρει κάποια χρησιμότητα στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα δεν το γνωρίζω...Η καθημερινότητα του καθενός, απαρτίζεται από μικρές όσο και διαφορετικές προτεραιότητες.
Είμαι της γνώμης πάντως ότι για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με τον Νίτσε,θα πρέπει να ξεκινήσει από κάπου αλλού..
Δεν λύνεις μαθηματικές εξισώσεις αν δεν ξέρεις να κάνεις απλές αριθμητικές πράξεις.

 

[Haagenti]

Και για να ευθυμήσουμε λίγο μιας και μπλέξαμε με τους "τρελούς" θα θυμηθούμε μια αφήγηση του Γιώργου Δροσίνη στα Απαντά για έναν μεγάλο Έλληνα των γραμμάτων ,τον Γιώργο Βιζυηνό...Την εποχή που ήταν έγκλειστος στο Δρομοκαΐτειο,τον είχαν αφήσει να περιφέρεται ελεύθερα στον προαύλιο χώρο και γύρω από τα πευκα ,έχοντας απλά δίπλα του έναν φύλακα για να τον προσέχει.
Ο Βιζυηνός λοιπόν,ο οποίος δεν είχε καμία συναίσθηση πλέον,νόμιζε ότι αυτός φυλάει τον φύλακα.
Ε αυτό το γεγονός όταν το διάβασα,με σημάδεψε περισσότερο και από την Δική του Κάφκα (τυχαίο παράδειγμα).

Είναι πως τα ...σκάει στον καθένα.

 

[Cicadelic Ranger]

Το πρόβλημα είναι οτι ξέρουμε σε ποιους δεν θα αρέσει ο Νίτσε , ποιοι θα τον βαριόντουσαν,
ξέρουμε ποιοι θα διαφωνήσουν με αυτά που γράφει ο Νίτσε ......

Οχι δεν ξερουμε σε ποιους θα αρεσει ουτε ποιοι εθα διαφωνησουν και που, ουτε τι θα παρουν και τι θα αφησουν κλπ...

Ολες αυτες οι γενικοτητες βασισμενες σε εντυπωσεις των ιδιων οπως του κυριου αυτου στο βιντεο, τις θεωρω πολυ "ελληνικο σχημα", βαρυσημαντες μαγκιες.

Οχι "δεν ξερουμε σε ποιον αρεσει και για ποιους λογους" και δεν υπαρχει κανενας καρδιναλιος της σκεψης που διορατικα ξερει και κατηγοροποιει τους αλλους (αναγνωστες, μελλοντες αναγνωστες, μη αναγνωστες). Ενα παραδειγμα ολως τυχαιως και μεσα στο φορουμ, ενα νημα που ειχα φτιαξει οταν ειχα μαθει τον χαμο ενος απο τους αγαπημενους μου συγχρονους Γαλλους συγγραφεις, επακριβως επι αυτου που λεει ο κυριος αυτος περι Νιτσε.
Θα μπορουσα να αναφερω και προσωπικα παραδειγματα. Επισης οι ανθρωποι που μελετουν, δεν παιρνουν σφραγισμα... Νιτσε η μη Νιτσε. Πως να το κανουμε... δεν ειναι ποδοσφαιρικες ομαδες.
Ειναι ενα αντικειμενο μελετης, ενα απο τα μεγαλα της τελευταιας εποχης, αναμεσα σε αλλα.

Τα υπολοιπα, "τα διαχωριστικα", ειναι για να ανοιγουν μοντερνα ιερατεια και να προσκομιζουν οπαδους, πραγμα που δεν εχει καμμια σχεση με την σπουδη του κειμενου.

Δεν το λεω για αυτον το κυριο που δεν τον ξερω, ουτε μου δημιουργει μια ιδιαιτερη ελξη για να τον μαθω, μονο απ'οσα λεει μεσα στα δυο λεπτα για να πουλησει το βιβλιο του, δεν με πειθει.

Η εκφραση "γιατι να διαβασουμε Νιτσε", η οπως λεει ο ιδιος "οι ετσι η οι αλλιως να μην διαβασουν ποτέ" για μενα ειναι πως το λεμε στα βαρβαρκα... non sense

Το ιδιαιτερο με τον Νιτσε ειναι παντως οτι προσφερεται ταυτοχρονα σε δυο κοινα, πραγμα πολυ σπανιο με τους συγγραφεις Φιλοσοφους.
Ενα κοινο ειναι αυτο της αναγνωσης ("διαβασα Νιτσε"), το αλλο ειναι καθαρα φιλοσοφικο, αυτο της σπουδης.

Αλλοι της discipline αυτης δεν προσφερουν μια τετοια πολυτελεια. Λογω γλωσσας βεβαια, και Ελληνικης παιδειας και προσαρτησης του στοχαστη σε μεγαλο βαθμο.

 

[chrisssb]

"Ξέρουν" όχι μόνο τι έχει ο άλλος στο μυαλό του (και ας μην τον έχoυν δει ποτέ τους), αλλά έχoυν βγάλει συμπέρασμα και για τα μελούμενά του.

Τόσoς είναι κορεσμός στη αυταρέσκεια τους που πνίγονται σε αυτή.

 

[Haagenti]

Η κάθε μια από τις κοσμοθεωρίες των μεγάλων φιλοσόφων-συγγραφέων-ποιητών κλπ, στέκονται τόσο σαν αυτόνομες υπάρξεις, όσο και σαν ένα άτυπο πλέγμα που επιδρά αμοιβαία προς μια ανοδική κατεύθυνση..Οι μεταγενέστεροι έχουν επηρεαστεί από τους πρώιμους.
Με άλλα λόγια, ο κάτω κόσμος η μέτα θάνατον ζωή,ο φόβος που καλλιεργείται εντέχνως στο να γίνεις να κατι άλλο και όχι ο εαυτός σου (με τα καλά και τα άσχημα) είναι σκοταδισμός αλλά ευτυχώς όλες μεγάλες φιλοσοφικές ιδέες συγκλείνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση..
Αν ρωτήσω δέκα άτομα είμαι σίγουρος ότι τα 8μιση θα μου πουν ότι οι θεωρίες που πιστεύουν αγγίζουν την τελειότητα που έλεγε κάποτε ο τηλεοπτικός φιλόσοφος Τόκος.
Όταν βάλουμε στην εξίσωση τα αποφθέγματα (χάριν συντομίας) των φιλοσόφων οι ίδιοι θα αναθαρρήσουν λέγοντας πως είναι διττή η ερμηνεία και πως τους μελετούν γενικά και αόριστα χωρίς να έχουν την διάθεση να εμβαθύνουν στα ενδότερα της κάθε φιλοσοφίας..
Γιατί αν εμβαθύνουν θα διαπιστώσουν ότι ο τελευταίος εκπρόσωπος της ''φιλοσοφίας'' που πρεσβεύουν και ακολουθούν, ήταν και ο πρώτος, σύμφωνα με τον Νίτσε,μιας και είναι το κεντρικό θέμα της κουβέντας..
Σε προσωπικό επίπεδο πιστεύω ότι τα βιπεράκια είναι αυτά που καθορίζουν πλέον την μοίρα μας και όχι οι μεγάλοι και τρανοί φιλόσοφοι.

 

[chrisssb]

...
Σε προσωπικό επίπεδο πιστεύω ότι τα βιπεράκια είναι αυτά που καθορίζουν πλέον την μοίρα μας και όχι οι μεγάλοι και τρανοί φιλόσοφοι.

Το είπε αυτό ο Νίτσε, ότι η διαφορά της σημερινής κοινωνίας είναι ότι έβαλε τον φιλόσοφο στο περιθώριο σε αντίθεση με την αρχαία όπου ήταν το επίκεντρο.

Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρος για αυτό. Ότι έχει δηλαδή αλλάξει κάτι τόσο πολύ.
Εξάλλου βιολογικά συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο, οι (νοητικές/ψυχικές) δυνατότητες μας οι ίδιες και μόνο οι ψευδεσθήσεις έχουν αλλάξει.

Η ψυχανάλυση δεν είναι μικρό αντίβαρο στους τρανούς φιλοσόφους, ούτε ποτέ οι μεγάλοι φιλόσοφοι ¨απασχολούσαν" τόσο πολύ τον πληθυσμό.

Πάντως το κώνειο στον Σωκράτη δεν θα το δίνανε σήμερα.
Και ας κάνουν θραύση τα βίπερ.

 

[Haagenti]

Το είπε αυτό ο Νίτσε, ότι η διαφορά της σημερινής κοινωνίας είναι ότι έβαλε τον φιλόσοφο στο περιθώριο σε αντίθεση με την αρχαία όπου ήταν το επίκεντρο.

Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρος για αυτό. Ότι έχει δηλαδή αλλάξει κάτι τόσο πολύ.
Εξάλλου βιολογικά συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο, οι (νοητικές/ψυχικές) δυνατότητες μας οι ίδιες και μόνο οι ψευδεσθήσεις έχουν αλλάξει.

Η ψυχανάλυση δεν είναι μικρό αντίβαρο στους τρανούς φιλοσόφους, ούτε ποτέ οι μεγάλοι φιλόσοφοι ¨απασχολούσαν" τόσο πολύ τον πληθυσμό.

Πάντως το κώνειο στον Σωκράτη δεν θα το δίνανε σήμερα.
Και ας κάνουν θραύση τα βίπερ.

Χρήστο ειλικρινά...Έχωσαν δυο φορές τον Κολοκοτρώνη στο μπουντρούμι και πέταξαν τον Ανδρούτσο από την Ακρόπολη, πιστεύεις ότι δεν θα το ξανάδιναν;
Είμαστε αχάριστοι...

 

[chrisssb]

Ω μα δεν είπα ότι είμαστε πιο πεφωτισμένοι Σπύρο.

Τουλάχιστον όχι σε ατομικό επίπεδο.
Η αχαριστία μας συντροφεύει ακόμη και θα συνεχίσει να το κάνει.

Απλά δείχνω ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ειδυλλιακά όσο οι "προχώ" μελετητές των φιλοσόφων καμώνονται ότι είναι (για αυτούς τουλάχιστον).

Γεγονός: στην αρχαία Αθήνα των φιλόσοφων η κοινωνία ήταν τόσο "αλλού" που αποφάσισε μέσα από δημοκρατικότατες διαδικασίες να δώσει το κώνειο στον Σωκράτη.
Σε τι διαφέρει λοιπόν εκείνη η κοινωνία από την τωρινή? Ποια η σημαντική επίδραση των φιλόσοφων? Σε τι ακριβώς βελτιώσανε την κατάσταση του ανθρώπου?
Πρόσεξε, δεν υποτιμώ τα υπέροχα επιτεύγματα των φιλόσοφων. Απλά δεν συνυπογράφω το hype και τα τσιτάτα όσων διαβάσανε φιλοσοφία και διαπράτουν την ύβρι να ξεχωρίζουν τους υπόλοιπους σε κατηγορίες.
Υπεροπτικά πάντα. Αυτογκόλ στην πραγματικότητα γιατί όλο αυτό το διάβασμα και η μελέτη θα έπρεπε να τους κάνει πιο ταπεινούς και όχι υπερφίαλους.

Ερχόμαστε στο "ρηχό", στείρο σήμερα που αναλώνεται μανιωδώς στη παρακολούθηση big bro και survivor και την κατανάλωση πλαστικούρας.

Γεγονός: σε όλη αυτή την κατάπτωση βρήκαν δρόμο να προχωρήσουν αδιανόητα επιτεύγματα όπως η κατάργηση της θανατικής ποινής.
Ναι σήμερα ο Σωκράτης μπορεί να ήταν συνεχώς θυμωμένος ή να τα είχε παρατήσει αλλά το πιο επικίνδυνο πράγμα που θα κατάπινε θα ήταν σουβλάκια με πολύ χοληστερίνη.

Πως στην ευχή έγινε κάτι τέτοιο? Οι προχώ να αποτυγχάνουνε και οι ρηχοί να φτάνουν σε πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας, ύψη πεφωτισμού? ΟΕΟ?

Μήπως τελικά όλη αυτή η φιλοσοφία δεν είναι παρά νοητικές ασκήσεις (συχνά σκληρές και επικίνδυνες και υπεύθυνες για πολλούς φρικτούς θανάτους) και λειτουργεί καλύτερα μια χαλαρή στάση ζωής με βασικά ήθη (όπως άσε τον άλλο να ζήσει τη ζωή του και εσύ κοιτά τι θα κάνεις με τη δική σου)?
Αυτή είναι η βιολογία του ανθρώπου, έτσι λειτουργεί καλύτερα.
Μερικές φορές η αλλαγή γίνεται γιατί οι άνθρωποι απλά βλέπουν με τα μάτια τους κάτι απτό (και όχι μέσω νοητικών ασκήσεων
To μεγαλύτερο παράδειγμα όλων των εποχών:

Spoiler

αυτή η φωτό ήταν υπεύθυνη για χιλιάδες κοινωνικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων και η γέννηση της οικολογίας

Καλό λοιπόν είναι κάποιοι να μην καμώνονται ότι είναι κάποιο είδους θεματοφύλακες της υπέρτατης αλήθειας που έχει το δικαίωμα να πει στους άλλους τι να κάνουν και πως να αλλάξουν αυτό που είναι.
Να αφήσουν στην άκρη αφορισμούς και τσιτάτα του στυλ: "τι θέλει? να πιστεύει? ή να έχει το μυαλό του ανοιχτό" ? *

Όσο πιο σίγουροι ήταν κάποιοι για αυτό που "ξέρανε καλά ότι είναι σωστό", τόσο μεγαλύτερη καταστροφή φέρανε.
Και όχι οι προθέσεις δεν αρκούν, ούτε είναι δικαιολογία.

* Προσωπικά θέλω να έχω το χρόνο να παίζω με τις γατούλες μου και Hestika™ αν μου ξεφύγει και κάτι χωρίς να το κατανοήσω (έτσι κι'αλλιώς είναι άπειρα).

 

[Haagenti]

Χρήστο δεν υποχρέωσε κανένας κανέναν να δεχτεί το οτιδήποτε..Οι φιλόσοφοι δεν ήταν ανέκαθεν του στυλ Ραφαηλίδη (πίπα πάφα πούφα και Άγιος ο θεός/σόρρυ Βασίλη) .
Πολλοί από αυτούς κυνηγήθηκαν και έτρεχαν στις Σικελίες,πουλήθηκαν σαν σκλάβοι,έστειλαν στον αγύριστο την κοινωνική τους θέση και την περιουσία της οικογένειάς τους επειδή ερχόταν σε αντίθεση με τα πιστεύω τους ,υπέστησαν διώξεις, εξορίστηκαν,φυλακίστηκαν , θανατώθηκαν...
Οι κύριοι που εκμεταλλεύονται το έργο τους μου είναι παντελώς αδιάφοροι γιατί προφανώς έχουν κάποιο οικονομικό συμφέρον από αυτό,όπως και οι κύριοι που το διαστρεβλώνουν για να το φέρουν στα μέτρα τους...Οι φιλόσοφοι έλεγαν συγκεκριμένα πράγματα και πολλοί από αυτούς διαμόρφωσαν την κοινωνία όπως την ξέρουμε σήμερα..
Έχω την εντύπωση ότι πολλά από αυτά που έλεγαν ,αν τα έλεγαν σήμερα το πιο πιθανό είναι να τους κατέτασσαν στους συνωμοσιολόγους..
Και ναι..Την ζωή μπορείς να την φιλοσοφήσεις με διάφορους τρόπους..Μπορείς να διαβάσεις ένα πολύπλοκο βιβλίο και να εκστασιαστεις με τα όσα λυτρωτικά βρεις εκεί μέσα, αλλά μπορείς να βρεις την λύτρωση στα μάτια ενός ζώου,ενός παιδιού,μιας γυναίκας που στέκεται δίπλα σου σαν βράχος και σε στηρίζει χωρίς κανένα όφελος
Η φιλοσοφία δεν έχει όρια και είναι αδύνατον να την ορίσουμε σε αυτό ή εκείνο.
Όλοι μπορούν να διαβάσουν το οτιδήποτε..
Βέβαια άλλο το διαβάζω άλλο το νιώθω..Τι σηκωμένο φρύδι δεν αρμόζει στην δεύτερη κατηγορία.

Edit:Για την κατάργηση της θανατικής ποινής μην είσαι τόσο σίγουρος..Το πλέον δυτικοτροπο κράτος της σημερινής εποχής (ΗΠΑ) την εφαρμόζει κανονικότητα...Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.

 

[chrisssb]

Συμφωνώ απολύτως Σπύρο μου!
Με αυτά που εσύ λες.


Όπως είπα, θαυμάζω τους φιλοσόφους και δεν υποτιμώ καθόλου το έργο τους.

Απλά μου κάθονται στο λαιμό τα "σηκωμένα φρύδια" όπως πολύ εύστοχα το περιέγραψες!

 

[Haagenti]

Συμφωνώ απολύτως Σπύρο μου!
Με αυτά που εσύ λες.


Όπως είπα, θαυμάζω τους φιλοσόφους και δεν υποτιμώ καθόλου το έργο τους.

Απλά μου κάθονται στο λαιμό τα "σηκωμένα φρύδια" όπως πολύ εύστοχα το περιέγραψες!

Εγώ δεν θαυμάζω τους φιλοσόφους,θαυμάζω όμως τους ποιητές..Που σε λίγες αραδες μου ξεριζώνουν κάθε αμφιβολία..Θαυμάζω επίσης τους καλούς Σαμαρείτες και γενικά την ανιδιοτέλεια.