Γυναίκες τραγουδοποιοί των '00s

[ecodrifter]

...........

Ωστε για την κυρία με τον ροζ κώλο δεν αναρωτιέται κανείς.....
Φαίνεται την θεωρούν στουντιακό προιόν ..
ή
απλά ένα απο τα πολλά electro_φρικιά της σειράς...

άκουσα το αλμπουμ της (στα πρόχειρα ομολογώ) και δεν εντυπωσιάστηκα, την έκοψα για χιπστεροκατασταση πιο πολυ
να αναθεωρήσω?

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

άκουσα το αλμπουμ της (στα πρόχειρα ομολογώ) και δεν εντυπωσιάστηκα, την έκοψα για χιπστεροκατασταση πιο πολυ
να αναθεωρήσω?

Οχι να μην αναθεωρήσεις...
Εγω δεν εχω εντυπωσιαστει επι της ουσίας με καμία της δουλειά επι του συνόλου...
Υπάρχουν στιγμές που μου σηκώνεται η τρίχα και στιγμές που απλά δεν ειναι για μένα..
Θαυμάζω το πόσο διακριτικά ανισόρροπη είναι ή μπορεί να γίνει.....

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

και επειδή κάποτε ακουγα μανιωδώς "American top 40", δεν θα το κρύψω εχω τρελαθεί με το χιτακι του δισκου (Los Ageless).....

 

[Cicadelic Ranger]

Προσωπικά κανω το ακριβώς αντίθετο από το να την αγνοώ, απλώς στο νήμα αυτό ήθελα να αναφερθώ σε συγκεκριμένου ύφους τραγουδοποιούς.

Αν το γενικεύσουμε, έχω αφήσει έξω την Cat Power, την Pj Harvey, τις Cocorosie, την Chelsea Wolfe, την Pharmakon και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Sent from my Redmi Note 3 using Tapatalk

Eυκαιρια λοιπον να τις αναφερουμε, το νημα μπορει να τραβηξει πολυ ακομα.

Αυτην που δεν αναφεραμε, και αν ηταν εγω να αναφερω μια (με μικρο μ το "μια") θα ηταν αυτη...: Amy Winehouse.

Kαι εχοντας δει το φιλμ και εχοντας διαπιστωσει οτι αυτη ηταν οντως δημιουργος των τραγουδιων της σε πολυ μεγαλο βαθμο, και με ενα πονο και ενα βιωμα που τιποτα δεν εχει να κανει με μουσικη των στουντιο (κονσερβα) σε τετοιο βαθμο που με πιανει ανατριχιλα μονο που την σκεφτομαι, θα προτεινα αυτην.
Αλλωστε δεν ειναι τυχαιο που συμπεριληφθηκε στο κλαμπ των 27ρηδων για μενα. Ηταν πολυ μεγαλο και βαρυ αυτο που της συνεβαινε για να μπορεσει να το αντεξει.

Αλλα ειναι τοσο γνωστη που ισως δεν ειναι καν αναγκαιο. Αλλα ας το θυμισουμε.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Προσωπικά κανω το ακριβώς αντίθετο από το να την αγνοώ, απλώς στο νήμα αυτό ήθελα να αναφερθώ σε συγκεκριμένου ύφους τραγουδοποιούς.

Αν το γενικεύσουμε, έχω αφήσει έξω την Cat Power, την Pj Harvey, τις Cocorosie, την Chelsea Wolfe, την Pharmakon και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

μα έγραψες "των '00s".
Τόσο η PJ όσο και η Cat Power λογίζονται πολύ περισσότερο στα '90s παρά στα '00s: μέχρι το 2000 είχαν βγάλει τους σημαντικότερους δίσκους τους.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

άκουσα το αλμπουμ της (στα πρόχειρα ομολογώ) και δεν εντυπωσιάστηκα, την έκοψα για χιπστεροκατασταση πιο πολυ
να αναθεωρήσω?

Οχι.
Δεν έχεις κάποιο λόγο να αναθεωρήσεις.
Η Gaga ίσως έχει λόγο να ιδρώνει.

 

[tuxx]

μα έγραψες "των '00s".
Τόσο η PJ όσο και η Cat Power λογίζονται πολύ περισσότερο στα '90s παρά στα '00s: μέχρι το 2000 είχαν βγάλει τους σημαντικότερους δίσκους τους.

Εδώ έγραψα chamber pop και alternative folk, εκεί θα κολλήσουμε? :smash:

 

[tuxx]

Ονόματα που σκεφτόμουν να παρουσιάσω ακόμη ήταν:

- Agnes Obel
- Miranda Lee Richards
- Angel Olsen
- Nadine Shah
- Marissa Nadler

κλπ κλπ.

Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Υπάρχη μια ηχητική συνάφεια.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

OK.
One more for the road

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Ονόματα που σκεφτόμουν να παρουσιάσω ακόμη ήταν:

- Agnes Obel
- Miranda Lee Richards
- Angel Olsen
- Nadine Shah
- Marissa Nadler

κλπ κλπ.

Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Υπάρχη μια ηχητική συνάφεια.

Έχω μία μικρή ένσταση με όλες αυτές οι οποίες είναι μια χαρά αλλά έχουν "κληρονομικές ασθένειες".Χαριεντιζονται με την ποπ κουλτούρα παρουσιάζοντας μία εναλλακτική οπτική η οποία προσπαθούν να πείσουν πως προέρχεται απο την προσωπική σκοτεινιά τους και από το οτι τάχα είναι από αλλού.Ωριμάζοντας όμως ηλικιακά δείχνουν πως το κακό κορίτσι που έψαχνε για εναλλακτικούς γκόμενους και έμενε στην μοναξιά της με το αλκοόλ και τις κακές παρέες ήταν μάλλον επειδή έπρεπε να βρει οπωσδήποτε μια έμπνευση που δεν είχε.Εκεί έρχεται η μεινστριμού να τις χαστουκίσει ξεδιάντροπα γιατί πολύ απλά για είσαι να στον εμπορικό χώρο παραπάνω απο δύο χρόνια πρέπει μεταξύ άλλων να έχεις και αδιαμφισβητητο ταλέντο
Κοινώς στα 60 η Nadler θα βαριέται και να κουνηθεί όχι να τραγουδήσει, ενώ η Madonna στα 70 ακόμα θα έχει δυο καλά κομμάτια στον δίσκο της..

 

[tuxx]

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου και αυτό που περιγράφεις είναι μια από τις παθογένειες του "alternative", ανάλογο με την παθογένεια πχ. του mainstream για "ακόμα ένα εμπορικό χιτ". Από την άλλη δεν μας "παντρεύει" κάτι με τους καλλιτέχνες. Τους ακούμε όσο βγάζουν ενδιαφέρουσες δουλειές και όταν σταματούν, πάμε παρακάτω. Εδώ έχω σταματήσει να παρακολουθώ τους μισούς εφηβικούς μου "ήρωες", στη Νadler θα κωλώσω;

 

[Cicadelic Ranger]

Αυτη η αντρογυναικα, κανει συνθεσεις και τραγουδοποιει...Και για αλλες που γινα ειναι "σταρ" με τα τραγουδια της.

Laura Pergolizzi

Και το ιδιο σε λαϊβ οπου βλεπουμε το "προσωπικο της στυλ". Μαγκισα. Αλλα πραγματικη. Αν ειναι να δειτε ενα μονο δειτε αυτο το δευτερο.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

OK.
One more for the road

Αδιαμφισβήτητα υπέροχη!
Αλλά σταμάτησε στον ένα και μοναδικό (με τη διττή έννοια) δίσκο του 2011-έκτοτε αν θυμάμαι καλά έχει πάρει σβάρνα τα πέριξ της Οξφόρδης κολλέγια και δίνει μερικές συναυλίες. Plus ότι θα συμφωνήσω με την πρόταση του Μπάϊρα "Χαριεντιζονται με την ποπ κουλτούρα παρουσιάζοντας μία εναλλακτική οπτική η οποία προσπαθούν να πείσουν πως προέρχεται απο την προσωπική σκοτεινιά τους και από το οτι τάχα είναι από αλλού." Κοινώς από ένα σημείο και μετά είναι όλες σχεδόν "τον π.. κλαίγαμε" και πλέον είναι λίγο ανηδονικές, και το λέω εγώ αυτό που για αρκετά χρόνια τις άκουγα μανιωδώς. Βεβαίως, Juanna Molina και M.I.A. δεν περιλαμβάνονται στον παραπάνω αφορισμό, αλλά αυτές επίσης δεν εμπίπτουν στην κατηγορία singers song writers έτσι όπως έχει επικρατήσει...:ernaehrung004:

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Αδιαμφισβήτητα υπέροχη!
Αλλά σταμάτησε στον ένα και μοναδικό (με τη διττή έννοια) δίσκο του 2011-έκτοτε αν θυμάμαι καλά έχει πάρει σβάρνα τα πέριξ της Οξφόρδης κολλέγια και δίνει μερικές συναυλίες. Plus ότι θα συμφωνήσω με την πρόταση του Μπάϊρα "Χαριεντιζονται με την ποπ κουλτούρα παρουσιάζοντας μία εναλλακτική οπτική η οποία προσπαθούν να πείσουν πως προέρχεται απο την προσωπική σκοτεινιά τους και από το οτι τάχα είναι από αλλού." Κοινώς από ένα σημείο και μετά είναι όλες σχεδόν "τον π.. κλαίγαμε" και πλέον είναι λίγο ανηδονικές, και το λέω εγώ αυτό που για αρκετά χρόνια τις άκουγα μανιωδώς. Βεβαίως, Juanna Molina και M.I.A. δεν περιλαμβάνονται στον παραπάνω αφορισμό, αλλά αυτές επίσης δεν εμπίπτουν στην κατηγορία singers song writers έτσι όπως έχει επικρατήσει...:ernaehrung004:

Δεν είναι απλά ανηδονικές, στο τέλος (εννοώ όταν μεγαλώσουν) αποδεικνύονται και άκρως συντηρητικές!
Η πραγματική καταστροφή μοιάζει με μία πολύ λεπτή στρώση! Είναι τόσο λεπτή ειδικά στις γυναίκες που την καταλαβαινεις αφού το κακό έχει συμβεί πια..

Κάποτε ένας φίλος μου είχε πει σε κουβέντα που είχαμε για την Hola Jesus πως η τυπισα είναι fake και πως η παγκόσμια underground κοινότητα θα έπρεπε να προσκυνά την Μαίρη Τσωνη...

Τώρα που ξέρουμε, μπορούμε πια να δούμε αυτήν την λεπτή στρώση

Τα πραγματικά χαλασμενα κορίτσια ή πεθαίνουν ή πάνε νούμερο ένα!H Amy καταφερε και τα δύο..
Τις υπόλοιπες τις απολαμβανουμε και απολαμβάνουν και αυτές την εναλλακτικότητα τους μέχρι του σημείου που θα γίνουν πια εξαιρετικές μάνες...

Τελικά ο ακροατής κάποιες φορές γίνεται αδηφάγος! Δανειζόμαστε και υπόγεια απαιτούμε την καταστροφή του καλλιτέχνη για να ζήσουμε στη φαντασία μας αυτα που δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε...

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Κάποτε ένας φίλος μου είχε πει σε κουβέντα που είχαμε για την Hola Jesus πως η τυπισα είναι fake και πως η παγκόσμια underground κοινότητα θα έπρεπε να προσκυνά την Μαίρη Τσωνη...

αν δεν προλάβει να μας εξοντώσει ο Μανωλάκος θα πω πως πράγματι η Zola είναι ο ορισμός του fake και της επιτηδευμένης μαυρίλας, χώρια που σε κάθε δίσκο κρατάς ένα και πετάς άνετα τα υπόλοιπα-την Τσώνη δεν έχω προλάβει να την ψάξω αλλά αν κρίνω από αυτό που έπαιξες τότε στην Ηλεκτρική, τείνω να συμφωνήσω και με τον φίλο σου

 

[tuxx]

Ακούω Mary and The Boy από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν στο Myspace. 22 χρονών τότε, μπορώ να πω ότι ψάρωσα από το πρώτο λεπτό που τους άκουσα. Με τα χρόνια τους ξέχασα τελείως και τους θυμήθηκα και πάλι ακούγοντας τα δυσάρεστα νέα για το θάνατο της Τσώνη. Κάνοντας προσεκτικότερες ακροάσεις πλέον στα 35 μου, δυστυχώς διέκρινα την απόλυτη δηθενιά (κάτι που θεωρώ και για τις solo δουλειές του Boy με ελάχιστες εξαιρέσεις) σε κάθε πτυχή των τότε δημιουργιών τους.

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

αν δεν προλάβει να μας εξοντώσει ο Μανωλάκος θα πω πως πράγματι η Zola είναι ο ορισμός του fake και της επιτηδευμένης μαυρίλας, χώρια που σε κάθε δίσκο κρατάς ένα και πετάς άνετα τα υπόλοιπα-την Τσώνη δεν έχω προλάβει να την ψάξω αλλά αν κρίνω από αυτό που έπαιξες τότε στην Ηλεκτρική, τείνω να συμφωνήσω και με τον φίλο σου :)

Όσο πιο βόρεια μεταναστεύει τόσο πιο πολύ εντρυφεί στο original underground!!!

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Ακούω Mary and The Boy από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν στο Myspace. 22 χρονών τότε, μπορώ να πω ότι ψάρωσα από το πρώτο λεπτό που τους άκουσα. Με τα χρόνια τους ξέχασα τελείως και τους θυμήθηκα και πάλι ακούγοντας τα δυσάρεστα νέα για το θάνατο της Τσώνη. Κάνοντας προσεκτικότερες ακροάσεις πλέον στα 35 μου, δυστυχώς διέκρινα την απόλυτη δηθενιά (κάτι που θεωρώ και για τις solo δουλειές του Boy με ελάχιστες εξαιρέσεις) σε κάθε πτυχή των τότε δημιουργιών τους.

O Boy είναι ο Μαραβέγιας του ΑΝΤΑΡΣΥΑ :flipout:
Δηλαδή και Μαραβέγιας και 0,5%:flipout:

η Μαίρη ήταν από αλλού, άφησε και εμάς και το ΒΟΥ

 

[ecodrifter]

πηρε η μπαλλα και τη Zola βλέπω, που πάμε ρε??
θελετε τραγουδοποιές?

παμε για αρχή (απο τις χιλιάδες που υπάρχουν)

Christina Carter
Carla Bozulich
Joanna Newsom
Meg Baird

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Michelle Gurevich, επίσης
λογικά πρέπει να ειναι μεσα στο στοιχείο του φίλου tuxx