Δεν ήταν προβοκατόρικη είδηση. Χθες 14/11 η ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια στον Real FM είχε φιλοξενούμενες δύο πρώην εργαζόμενες ως ραδιοφωνικοί παραγωγοί στα ραδιόφωνα της ΕΡΤ. Και επιβεβαίωσαν ότι υπήρχε η σκέψη όντως να πάνε στο Πολυτεχνείο. Αλλά όπως είπαν, η προσπάθεια ματαιώνεται. Αποκαλύφθηκε, η αστυνομία αντέδρασε, και η δουλειά χάλασε.
Τώρα γιατί ασχολούμαστε ακόμα με την ΕΡΤ; Είναι απλά μία πολιτική άποψη. Που λέει ότι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι στους εργαζόμενους που αντιδρούν, παλεύουν για τους μισθούς και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Δεν είναι υποχρεωτικό για όλους, και δεν μπορεί να συμφωνούν όλοι. Αλλά όταν γίνεται μία προσπάθεια να ανατραπούν όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν κατακτηθεί εδώ και έναν αιώνα, η πολιτική άποψη που αναφέρομαι λέει ότι όλοι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι σε όποιον αντιστέκεται. Τώρα πχ εγώ θα είμαι αλληλέγγυος και στηρίζω όσους το παλεύουν. Αύριο που θα έρθει η δική μου σειρά να με διαλύσουν, θα έχω και εγώ αυτούς ως αλληλέγγυους σε εμένα. Αν έχουμε ένα μέτωπο ίσως και να καταφέρουμε να ανακόψουμε αυτό το διαλυτικό κύμα που διαλύει τα πάντα. Αν εγώ αγνοήσω αυτούς και τους παρατήσω, όταν έρθει η δική μου σειρά, θα κοιτάξω γύρω μου και θα δω ότι και εγώ είμαι μόνος μου. Και θα πατήσουν στο τέλος κάθε κλάδο που μένει να παλεύει μόνος του. Η γνωστή τακτική του διαίρει και βασίλευε. Εκτός από την εξουσία που έχει κάθε συμφέρον να το κάνει, έχουν σύμμαχο και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Έχουν συμφέροντα και λαμβάνουν "εξυπηρετήσεις" από την εξουσία, και τους ανταποδίδουν τις χάρες. Και επιτίθονται σε όποιον εργαζόμενο αντιδράει, έχουν αντικαταστήσει την λέξη απεργία με την λέξη ταλαιπωρία και στρέφουν τον έναν κλάδο ενάντια στον άλλον. Έτσι όλο το σύστημα προχωράει ανεμπόδιστο. Διαλύοντας εμάς που έχουμε μείνει ο καθένας μόνος του.
Ασχολούμαι ακόμα με την ΕΡΤ γιατί είναι ο κλάδος με την περισσότερη αντίσταση. Έχουν δυσκολέψει περισσότερο από κάθε άλλον τους κυβερνώντες, έχουν προκαλέσει τις περισσότερες πολιτικές εξελίξεις. Νομίζω ένα μήνυμα πότε πότε που ανεβάζουμε δεν είναι μεγάλος μπελάς. Αλλά είναι ένδειξη συμπαράστασης.
Για να ανέβει ένα μήνυμα χρειάζεται και ένα ερέθισμα. Μία είδηση. Αλλά με τα περισσότερα ΜΜΕ να είναι με το μέρος των κυβερνώντων, και επειδή αποφεύγω όσο μπορώ να ανεβάζω ειδήσεις από site κομμάτων, δεν μένουν και πολλά μέσα που να κρατάνε μία αντίθετη στάση. Και να είναι και σχετικά έγκυρα, όχι δηλαδή κάποια ανώνυμα blogs όπου ο καθένας γράφει ότι θέλει. Γιαυτό και χρησιμοποιώ συχνά μερικά sites, γιατί δεν υπάρχουν και πάρα πολλά με τα χαρακτηριστικά που προανέφερα. Αυτό προκαλεί και την σπόντα (αν την κατάλαβα καλά και δεν έχω καταλάβει λάθος) ότι μερικά site υπερπροβάλλονται από εμένα. Δυστυχώς τέτοιες ειδήσεις δεν μπορώ να τις βρω πχ στα ΜΜΕ του Λαμπράκη ή του Μπόμπολα. Άρα στρέφομαι συνέχεια στους ίδιους.