Μετά την ομολογουμένως ευχάριστη παρέμβαση του Θοδωρή συνεχίζω με τις εντυπώσεις της RAYTHEON.
Λοίπόν θεωρώ προαπαιτούμενο για όσους δεν γνωρίζουν να πω δύο λόγια για τον τρέχοντα προ μου.
Αυτός όπως και οι περισσότεροι επαγγελματικοί (ανεξαρτήτου τιμής) έχει στάδιο εξόδου με τελεστικούς (JRC) και όχι λαμπάτο όπως πολλοί φίλοι εννόησαν.
Το λαμπάτο στάδιο είναι απλά ένα ρυθμιζόμενο drive που πρόσθέτει αρμονικές στο σήμα που υποδέχεται το τελικό στάδιο εξόδου.
Έτσι υπάρχει η κατά βούληση παρέμβαση (ρυθμιζόμενη) στο σήμα μέσω του λαμπάτου drive.
Και φυσικά δεν τίθεται θέμα ταιρίασματος με υπόλοιπα επαγγελματικά μηχανάκια όσον αφορά τις αντιστάσεις εισόδου/εξόδου κ.λ.π που πολλές φορές ταλανίζουν τον απλό χομπίστα.
Αυτό γίνεται λόγω των τελεστικών εξόδου οι οποίοι συνήθως δεν πάσχουν από προβλήματα συνέργειας όσο μερικά λαμπάτα στάδια εξόδου.
Σημειωτέον πως στο σύστημα ο προ δίνει σήμα σε proffesional ενεργό κροσσόβερ που είναι τίγκα στους τελεστικούς! (για λεπτομέρειες βλ. προφιλ)
Επανερχόμενος στις λαμπάτες ρυθμίσεις του προ να πως πως έχει γι' αυτή την δουλεια δύο ποτς.
Ένα για κάθε κανάλι.
Γυρίζοντας τα ποτς αριστερά έχουμε ήχο cold και γυρίζοντάς τα δεξιά έχουμε ήχο warm!
Πράγμα που ακουστικά ισχύει 100 τοις 100!
Το θέμα είναι πως στις περισσότερες λάμπες που δοκίμασα, αν ξεπεράσουμε το "παρά 10'" στα ποτς ό ήχος χαλάει γιατί τα πρίμα/μεσουψηλα δείχνουν να γίνονται περισσότερα του κανονικού, οπότε οι φασματικές ισορροπίες χάνονται.
Με τις ρυθμίσεις αυτές, επωφελήθηκε όμως πολύ η RAYTHEON...
Θα δείτε παρακάτω γιατί.
Λοιπόν αυτή η λάμπα με εξέπληξε.
Κατ' αρχήν έχει τεράστια σώματα παντού.
Πολύ "κρέας" χωρίς όμως να τα χάνει πουθενά.
Έχει δηλαδή έλεγχο και στην παραμικρή περιοχή του φάσματος.
Καθαρή και αναλυτική.
Με εξαίρετη στερεοφωνική εικόνα.
Με πλήρως ευδιάκριτες οργανικές ομάδες και σεβαστό αέρα ανάμεσά τους.
Μία ροή και μουσικότητα που καθηλώνει και σε κάνει να θέλεις να ακούσεις όλη την δισκοθήκη σου σε μία μέρα.
Έχει όμως και ελλατώματα!
Βασικά ένα ελλάτωμα έχει.
Δεν είναι πολύ ισορροπημένη!
Με λίγα λόγια οι μεσαίες υπερισχύουν των άλλων περιοχών.
Τόσο που σε ξεγελάνε γιατί τις νοιώθεις απόλυτα αλληθοφανείς...
Σε μερικά όμως software το υπόλοιπο φάσμα αδικείται!
Πολλές φορές μ' αυτή την λάμπα αναρωτιώμουν αν ακούω CD ή LP...
Όντως ο ήχος μοιάζει με του βινυλίου, αλλά με δυναμικές και ατάκα που στερείται συνήθως το μέσο αυτό...
Η λάμπα έχει μία ικανότητα να "σιδερώνει" τα ψηφιακά τεχνουργήματα και να νομίζεις ότι ακούς βινύλιο.
Πράγμα που πολλοί θα το λατρέψουν!!!
Συνεπακόλουθο όμως του παραπάνω είναι ότι οι φωνές και τα χάλκινα πνευστά χάνουν λίγουλάκι από το "μέταλλο" που διαθέτουν.
Μια μουντάδα δηλαδή.
Απ' την άλλη μπορείς να ακούς 10,000 ώρες συνεχόμενα μουσική χωρίς να κουραστείς ποτέ!
Για μένα όμως είχε λάθος.
Επειδή όμως μου άρεσε αποφάσισα να το γιατρέψω.
Τελικά η λύση ήταν απλή.
Και την έδωσαν οι ρυθμιστικές ικανότητες του προ.
Τσιμπώντας λοιπόν τα "λαμπίσια" ποτς του προ στο παρά 5 με ακριβώς όλα ήρθαν στα ίσα τους.
Πιθανολογώ πως αν κάποιος έχει για πηγή ένα phono stage (όπως ο Θοδωρής) η λάμπα αυτή να είναι ότι χειρότερο!!!
Πολύ καλή.
Στο επόμενο επεισόδιο
η JJ TESLA.
