Απο την στιγμή που είναι stand-by (και φυσικά περιμένουν να δεχθούν κάποιο σήμα απο το τηλεκοντρόλ), έχουν μια ελάχιστη κατανάλωση. Προσωπικά θεωρώ οτι αθροιστικά αυτές οι καταναλώσεις στην διάρκεια του έτους είναι δραχμικά τόσο μικρές, ώστε περισσότερη φθορά (και φυσικά κόστος) έχει η ασφάλεια στον πίνακα ή ο διακόπτης του πολύμπριζου με το άνοιξε-κλείσε. Η αποκόμιση κέρδους απο τον μηδενισμό αυτής της μορφής κατανάλωσης είναι σαν να σκεφτόμαστε οτι δεν θα χρησιμοποιήσουμε το αυτοκίνητο μια μέρα για να κάνουμε οικονομία στα χιλιόμετρα ζωής των ελαστικών. Επίσης μην ξεχνάμε οτι οι ηλεκτρικές και οι ηλεκτρονικές συσκευές "καίγονται" συνήθως οταν ανάβουν ή όταν σβήνουν. Οταν κυκλοφορεί ένα αμελητέο ρεύμα ηρεμίας, κρατάει το συγκεκριμένο κύκλωμα σε σταθερή θερμοκρασία και σε "φόρμα". Ετσι πιστεύω τουλάχιστον, βλέποντας πόσα μικρά τροφοδοτικά διαφόρων συσκευών έχω κάψει μέχρι τώρα και μετά έτρεχα να βρω ή να αγοράσω άλλο.
Για να γλυτώσουμε αθροιστικά μερικά ευρώ στο τέλος της χρονιάς, θα πρέπει κάθε μέρα
να βάζουμε στην πρίζα τις τηλεοράσεις που έχουμε και να θυμόμστε στο τέλος να τις βγάζουμε, να ανεβοκατεβάζουμε στα airconditions τις ασφάλεις ή τα φις στις πρίζες, τους φορτιστές κινητών και μπαταριών της οικογένειας, τα συνδεδεμένα μπλιμπλίκια στους υπολογιστές, τους ίδιους τους υπολογιστές, τα ηχοσυστήματα, κλπ
Σε τελική ανάλυση, δίνεις τα λίγα αυτά λεφτά για να έχεις την άνεσή σου τις 365 μέρες του χρόνου - η άνεση ως γνωστόν πληρώνεται. Δεν νομίζω να χρειάζεται τέτοια θρησκευτική ευλάβεια - αν κάποιος ξεχάσει μια φορά τον χρόνο (που όλοι ξεχνάμε) 1-2 ώρες τον θερμοσίφωνα αναμένο, έχει ισοφαρίσει κα εξανεμίσει όποια οικονομία, έγνοια, και χρόνο που έχασε βγάζοντας τα μπλιμπλίκια απο την πρίζα όλον τον χρόνο.
Βέβαια, αν ζούσαμε κάπου χωρίς σύνδεση δεη και στηριζόμαστε σε μπαταρίες και φωτοβολταικά κλπ, προφανώς χρειάζεται και η ανάλογη αυστηρή οικονομία - κι αυτό όχι για το κόστος, αλλά για την αυτονομία.
))