βεβαιότατα!!!..να ψάξω λίγο και θα το βρω...το χα μάλιστα ανεβάσει και θέμα στην Επί παντός τότε...θάναι ένα χρόνο πριν...
Περιοδικό Ήχος
- Thread starter antonish
- Start date
βεβαιότατα!!!..να ψάξω λίγο και θα το βρω...το χα μάλιστα ανεβάσει και θέμα στην Επί παντός τότε...θάναι ένα χρόνο πριν...
το βρήκα...τελικά ήταν 2 χρόνια πριν...(πως περνά ο καιρός...)...τεύχος Ιουνίου ή Ιουλίου 2010
ιδού :
http://www.avclub.gr/forum/showthre...E%B9%CF%82?highlight=%D6%F9%F4%E9%DC%E4%E7%F2
μνημείο μικρότητας κατά τη γνώμη μου....
ιδού :
http://www.avclub.gr/forum/showthre...E%B9%CF%82?highlight=%D6%F9%F4%E9%DC%E4%E7%F2
μνημείο μικρότητας κατά τη γνώμη μου....
Last edited:
τελικά...δύο χρόνια ακριβώς μεσολάβησαν μέχρι να αποφασίσουν να βάλλουν λουκέτο-τώρα-στο Hitech....διαβάζοντας ξανά το λινκ πέρασαν-σαν αστραπή-αυτά τα δύο χρόνια από τη μνήμη μου...πόσο δραματικά άσχημα έχουν γίνει τα πράγματα....
#@george@#
AVClub Addicted Member
- 1 April 2010
- 1,754
Να σκεφτείς Νάσο, ότι πριν μια βδομάδα περίπου, είχα φέρει στο μυαλό μου αυτό το νήμα, λόγω καθυστέρησης της κυκλοφορίας του τεύχους, και ήμουν σίγουρος ότι ήταν πέρυσι. "σαν αστραπή" !!! δες λες τίποτα.
Με ένα μικρό ποσό, μας ενημερώνει για προϊόντα που θα βλέπαμε μόνο στο νετ, ή θα έπρεπε ο ενδιαφερόμενος να αφιέρωνε αρκετό χρόνο για επισκέψεις στους αντιπροσώπους. Προσωπικά με βολεύει περισσότερο από το να κάθομαι να διαβάζω σε υπολογιστή, ίσως λόγω ηλικίας.
Νομίζω όμως οτι το παρακάνουν με το λογοτεχνικό μέρος των κειμένων στις κριτικές μηχανημάτων (ιδίως των ακριβών), παρουσιάζοντας τα με λέξεις και φράσεις αντίστοιχες παρουσίασης του Παρθενώνα, του Κολοσσαίου, των Πυραμίδων ή του Σινικού Τείχους.
Ας μη ξεχνάμε όμως και το τμήμα της ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗΣ, που ξεφεύγει από το καθαρά εμπορικό που προωθούν οι εταιρείες στα ΜΜΕ.
Με στεναχωρεί τέλος που το site του είναι λίγο παρατημένο, πχ οι Μικρές Αγγελίες έχουν κάτι χρόνια να ενημερωθούν.
Νομίζω όμως οτι το παρακάνουν με το λογοτεχνικό μέρος των κειμένων στις κριτικές μηχανημάτων (ιδίως των ακριβών), παρουσιάζοντας τα με λέξεις και φράσεις αντίστοιχες παρουσίασης του Παρθενώνα, του Κολοσσαίου, των Πυραμίδων ή του Σινικού Τείχους.
Ας μη ξεχνάμε όμως και το τμήμα της ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗΣ, που ξεφεύγει από το καθαρά εμπορικό που προωθούν οι εταιρείες στα ΜΜΕ.
Με στεναχωρεί τέλος που το site του είναι λίγο παρατημένο, πχ οι Μικρές Αγγελίες έχουν κάτι χρόνια να ενημερωθούν.
Internet King
Supreme Member
Σας παραθέτω το κείμενο του κ. Φωτιάδη
Εditorial
To μεγάλο φιλτράρισμα
Πριν από χρόνια μοίραζε ταινίες, αφίσες, home cinema οδηγούς ( και κάθε άλλου είδους σκουπίδια μαζί με το τεύχος του (λεφτά είχαμε), ενώ ταυτόχρονα έβγαινε στην αγορά με ιλουστρασιόν χαρτιά και διατυμπάνιζε ότι αυτό πουλάει δεκάδες χιλιάδες τεύχη, και ο ΗΧΟΣ μόνο χιλιάδες.
Έφτιαχνε διαγράμματα με πίτες και μπάρες. Έλεγε ότι αυτό είναι το περιοδικό αναφοράς, ότι αυτό είναι το μέλλον και όλοι οι άλλοι είναι ξεπερασμένοι και αποτελούν παρελθόν. Αποτελέσματα με απίστευτες σπατάλες και αλαζονεία.
Το ίδιο έκανε, άλλωστε, και η Ελλάδα εκείνα τα χρόνια. Πρώτη παντού με καλά στατιστικά στοιχεία, αφθονία, καλή εικόνα στο εξωτερικό, αλλά με κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και κακοδιαχείριση. Σήμερα η εικόνα για όλους είναι διαφορετική.
Το κολοσσιαίο εκείνο περιοδικό βρίσκεται περίπου στα 5.000 τεύχη με πτωτικές τάσεις, και από εγγραφές αναφοράς με την Amanda McBroom το έχει ρίξει στα παλιά λαϊκά με Περπινιάδη, Γαβαλά και Ρία Κούρτη.
Από δωράκια με THX και Dolby Digital το έχει γυρίσει σε φθηνά «κατεβασμένα» από το Διαδίκτυο τύπου public domain, ντοκιμαντέρ να τα πεις (, με θέματα όπως το καρναβάλι, ο βυθός και άλλοι «συναρπαστικοί» τίτλοι.
Δεν υπάρχει, βλέπετε, πια η αφθονία και του cash flow του οργανισμού. Επόμενο, λοιπόν, ήταν να φθάσει κάποτε στο σημείο αυτό.
Όλα τα «ευκαιριακά» περιοδικά, όπως και τα βιντεοκλάμπ, που βγήκαν μόνο για κονόμα και για αρπαχτή, πατώνουν παντού. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και ευρωπαϊκά. Οι αναγνώστες τιμωρούν. Αντίθετα, τα ιστορικά περιοδικά και όσα άνοιξαν το δρόμο συνεχίζουν με τους ίδιους ρυθμούς, και μάλιστα χωρίς δώρα και κορδελίτσες.
Το οξύμωρο είναι -αν και στην Ελλάδα πάει να γίνει κοινή λογική- το γιατί το λαμπρό αυτό περιοδικό με τα δώρα και τις επαναστάσεις δε βγάζει δελτίο Τύπου ή δεν τυπώνει ιλουστρασιόν μπροσούρες για να ανακοινώσει στην αγορά τους αριθμούς κυκλοφορίας του σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Γιατί δε λέει τον αριθμό των φύλλων που πουλάει αυτό και πόσα όλα τα άλλα περιοδικά μαζί; Τέτοια έκανε τα προηγούμενα χρόνια, και έτσι μας έχει συνηθίσει. Γιατί όχι και σήμερα;
Θα μου πείτε, πού χρόνος για μετρήσεις... εργαστήρια, πάθος, ακροάσεις, ελέγχους, αξιολογήσεις και αξιοπιστία (άλλο θέμα για ανάλυση). Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Όταν έχεις να προλάβεις μαθήματα χορού, μεγάλα ιστορικά γεγονότα (τρομάρα τους) ή ηχογραφήσεις του τύπου «στο σταθμό του Μονάχου...», δεν έχεις χρόνο για ποιοτική δουλειά.
Τέλος πάντων, θα μου πείτε, κακίες. Θα μπορούσε να είναι και έτσι. Το θέμα είναι ότι το λαμπρό αυτό περιοδικό κυνήγησε τόσο πολύ τον ΗΧΟ, που βαρέθηκα να αμύνομαι.
Ορίστε τώρα που εν έτει 2010 η αγορά η ίδια διορθώνει τα κακώς κείμενα και δικαιώνει την ιστορική πορεία του καθενός μας. Βάζει τα θέματα ακριβώς όπως πρέπει, και η συνέχεια αναμένεται εντυπωσιακή.
Εμείς μόλις μηδενίσαμε το κοντέρ και ετοιμάζουμε τα δικά μας ιλουστρασιόν χαρτιά με τις πίτες και τα γραφήματα.
Είμαστε στο περιοδικό γιατί το αγαπάμε και το σεβόμαστε, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι στο Facebook ή θα γράφαμε εφαρμογές για iPad.
Αnyways... Απλά για την ιστορία σημειώνουμε ότι οι 4ΤΡΟΧΟΙ των Τεχνικών Εκδόσεων γιορτάζουν φέτος 40 χρόνια παρουσίας και ο ΗΧΟΣ, επίσης των Τεχνικών Εκδόσεων, γίνεται 38 χρονών.
Αυτή και αν είναι λαμπρή ιστορία και συναρπαστική πορεία...
Καλές διακοπές και καλή ξεκούραση,
Φώτης Φωτιάδης
Εditorial
To μεγάλο φιλτράρισμα
Πριν από χρόνια μοίραζε ταινίες, αφίσες, home cinema οδηγούς ( και κάθε άλλου είδους σκουπίδια μαζί με το τεύχος του (λεφτά είχαμε), ενώ ταυτόχρονα έβγαινε στην αγορά με ιλουστρασιόν χαρτιά και διατυμπάνιζε ότι αυτό πουλάει δεκάδες χιλιάδες τεύχη, και ο ΗΧΟΣ μόνο χιλιάδες.
Έφτιαχνε διαγράμματα με πίτες και μπάρες. Έλεγε ότι αυτό είναι το περιοδικό αναφοράς, ότι αυτό είναι το μέλλον και όλοι οι άλλοι είναι ξεπερασμένοι και αποτελούν παρελθόν. Αποτελέσματα με απίστευτες σπατάλες και αλαζονεία.
Το ίδιο έκανε, άλλωστε, και η Ελλάδα εκείνα τα χρόνια. Πρώτη παντού με καλά στατιστικά στοιχεία, αφθονία, καλή εικόνα στο εξωτερικό, αλλά με κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και κακοδιαχείριση. Σήμερα η εικόνα για όλους είναι διαφορετική.
Το κολοσσιαίο εκείνο περιοδικό βρίσκεται περίπου στα 5.000 τεύχη με πτωτικές τάσεις, και από εγγραφές αναφοράς με την Amanda McBroom το έχει ρίξει στα παλιά λαϊκά με Περπινιάδη, Γαβαλά και Ρία Κούρτη.
Από δωράκια με THX και Dolby Digital το έχει γυρίσει σε φθηνά «κατεβασμένα» από το Διαδίκτυο τύπου public domain, ντοκιμαντέρ να τα πεις (, με θέματα όπως το καρναβάλι, ο βυθός και άλλοι «συναρπαστικοί» τίτλοι.
Δεν υπάρχει, βλέπετε, πια η αφθονία και του cash flow του οργανισμού. Επόμενο, λοιπόν, ήταν να φθάσει κάποτε στο σημείο αυτό.
Όλα τα «ευκαιριακά» περιοδικά, όπως και τα βιντεοκλάμπ, που βγήκαν μόνο για κονόμα και για αρπαχτή, πατώνουν παντού. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και ευρωπαϊκά. Οι αναγνώστες τιμωρούν. Αντίθετα, τα ιστορικά περιοδικά και όσα άνοιξαν το δρόμο συνεχίζουν με τους ίδιους ρυθμούς, και μάλιστα χωρίς δώρα και κορδελίτσες.
Το οξύμωρο είναι -αν και στην Ελλάδα πάει να γίνει κοινή λογική- το γιατί το λαμπρό αυτό περιοδικό με τα δώρα και τις επαναστάσεις δε βγάζει δελτίο Τύπου ή δεν τυπώνει ιλουστρασιόν μπροσούρες για να ανακοινώσει στην αγορά τους αριθμούς κυκλοφορίας του σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Γιατί δε λέει τον αριθμό των φύλλων που πουλάει αυτό και πόσα όλα τα άλλα περιοδικά μαζί; Τέτοια έκανε τα προηγούμενα χρόνια, και έτσι μας έχει συνηθίσει. Γιατί όχι και σήμερα;
Θα μου πείτε, πού χρόνος για μετρήσεις... εργαστήρια, πάθος, ακροάσεις, ελέγχους, αξιολογήσεις και αξιοπιστία (άλλο θέμα για ανάλυση). Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Όταν έχεις να προλάβεις μαθήματα χορού, μεγάλα ιστορικά γεγονότα (τρομάρα τους) ή ηχογραφήσεις του τύπου «στο σταθμό του Μονάχου...», δεν έχεις χρόνο για ποιοτική δουλειά.
Τέλος πάντων, θα μου πείτε, κακίες. Θα μπορούσε να είναι και έτσι. Το θέμα είναι ότι το λαμπρό αυτό περιοδικό κυνήγησε τόσο πολύ τον ΗΧΟ, που βαρέθηκα να αμύνομαι.
Ορίστε τώρα που εν έτει 2010 η αγορά η ίδια διορθώνει τα κακώς κείμενα και δικαιώνει την ιστορική πορεία του καθενός μας. Βάζει τα θέματα ακριβώς όπως πρέπει, και η συνέχεια αναμένεται εντυπωσιακή.
Εμείς μόλις μηδενίσαμε το κοντέρ και ετοιμάζουμε τα δικά μας ιλουστρασιόν χαρτιά με τις πίτες και τα γραφήματα.
Είμαστε στο περιοδικό γιατί το αγαπάμε και το σεβόμαστε, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι στο Facebook ή θα γράφαμε εφαρμογές για iPad.
Αnyways... Απλά για την ιστορία σημειώνουμε ότι οι 4ΤΡΟΧΟΙ των Τεχνικών Εκδόσεων γιορτάζουν φέτος 40 χρόνια παρουσίας και ο ΗΧΟΣ, επίσης των Τεχνικών Εκδόσεων, γίνεται 38 χρονών.
Αυτή και αν είναι λαμπρή ιστορία και συναρπαστική πορεία...
Καλές διακοπές και καλή ξεκούραση,
Φώτης Φωτιάδης
Last edited:
Internet King
Supreme Member
Τα στοκατζίδικα της Λ. Συγγρού
Γίναμε μάρτυρες σκηνών απείρου κάλλους τις ηρωικές μέρες των εγκαινίων των μεγάλων ηλεκτραγορων της Λεωφόρου Συγγρού. Συμπολίτες μας να σέρνουν στο δρόμο τηλεοράσεις 37 ιντσών, ωραίες κυρίες να αγοράζουν επιτέλους το πρώτο τους laptop και φτασμένες νοικοκυρές να αλλάζουν το ψυγείο του γάμου τους.
Για την απόκτηση της συσκευής του πόθου φυσικά προϋπόθεση ήταν το πρωινό ξύπνημα, το στριμωξίδι, ο εκνευρισμός και οι μεγάλες ουρές που τις περισσότερες φορές είναι «τεχνικά» δημιουργημένες από το κατάστημα.
Οι προσφορές, πραγματικές ευκαιρίες, αλλά σε περιορισμένο αριθμό (γιατί άραγε
: 80 τηλεοράσεις, 300 laptop ή 40 ψυγεία. Ο κόσμος πολύς.
Αναρωτιέσαι και λες πως γίνεται ο έλληνας που γουστάρει τόσο πολύ τη τεχνολογία να αγοράζει συσκευές του τύπου «μάζευε κι ας είναι και ρόγες;» Ήταν δηλαδή θέμα τιμής που δεν αγοράζαμε τηλεόραση ή φορητό υπολογιστή τόσο καιρό ή είναι πια βαθιά τα αίτια; Μήπως είμαστε λαός των παζαριών, των ευκαιριών και της μαζικής κατανάλωσης; Αν είναι θέμα τιμής γιατί οι κατασκευαστές δεν κάνουν προσφορές στα καινούρια τους μοντέλα ή γιατί δεν φέρουν ικανό αριθμό προσφορών ώστε να αγοράσουν όλοι.
Αν ήμουν ακόμη φοιτητής θα ήταν ένα λαμπρό θέμα για έρευνα. Μήπως, εν τέλει, έφτασε η εποχή των στοκατζίδικων και στα ηλεκτρονικά; Μάλλον συμβαίνουν αυτά μαζί!
Όσες συσκευές δεν φεύγουν εύκολα από τα ράφια κατά την περίοδο της καριέρας τους, όσο επώνυμες κι αν είναι, οδηγούνται σε καταστήματα, τύπου Λ. Συγγρού, ως μοναδικές προσφορές σε πολύ χαμηλές τιμές.
Οι περισσότεροι τις λένε «κράχτες», άλλοι πάλι «ευκαιρίες». Άλλες φορές είναι πραγματικοί θησαυροί και άλλες πάλι σκέτοι άνθρακες. Αν πρόκειται για λευκές οικιακές συσκευές κανένα πρόβλημα, εκεί μπορείς να βρεις ευκαιρίες, γιατί στην αγορά αυτή υπάρχει διαχρονικότητα. Πόση διαφορά μπορεί να έχει ένα ψυγείο του 2005 με ένα σημερινό;
Το ρίσκο είναι πιο μεγάλο όταν αγοράζουμε τηλεόραση, φωτογραφική μηχανή ή PC. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η συσκευή να έχει φθάσει στη χώρα μας από κάποια αποθήκη της Ευρώπης όπου καταλήγουν τα «ληγμένα», όπως τα λέω, εγώ του κατασκευαστή.
Παρτίδες προϊόντων που δεν βγήκαν πότε στην αγορά ή απλά δεν «πούλησαν» στην εποχή που έπρεπε λόγο ανταγωνισμού ή τιμής. Για αυτό το λόγο μερικές από τις προσφορές που καταλήγουν στα ράφια της Λ. Συγγρού δεν μιλάνε ελληνικά. Δεν έρχονται απλά χωρίς ελληνικές οδηγίες χρήσης (άραγε πόσο νομότυπο είναι αυτό, αλλά και οι ενδείξεις στα πάνελ τους αναγράφονται σε άπταιστη γαλλική ή γερμανική.
Ο ανταγωνισμός των μεγάλων αυτών καταστημάτων της Λ. Συγγρού για όλο και περισσότερες προσφορές, για όλο και χαμηλότερες τιμές, αλλά και για όλο και περισσότερα εγκαίνια έχει δημιουργήσει έναν κυκεώνα αναζήτησης τέτοιων προϊόντων σε Ευρώπη και Κίνα. Μας κατάλαβαν.
Κατάλαβαν ότι ο έλληνας έχει αδυναμία στα τεχνολογικά προϊόντα, κατάλαβαν όμως και το πόσο «άσχετοι» και «αδιάβαστοι» είμαστε «τεχνολογικώς».
Στη Γερμανία ή σε άλλες τεχνολογικά ενημερωμένες χώρες δε θα τα έκαναν αυτά. Ναι, έχουν και εκεί προσφορές, αλλά σε καινούρια μοντέλα και όχι σε καταργημένα, άγνωστα, στοκ ή discontinue.
Όπως η Ελλάδα έχει γίνει η χωματερή των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων της Ευρώπης, έτσι πάει να γίνει και… η χώρα «ξεπλύματος» συσκευών τεχνολογίας. Αντί να πάνε για ανακύκλώση… έρχονται στην Ελλάδα.
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί το τεχνολογικό επίπεδο των ελληνικών νοικοκυριών είναι χαμηλό ή γιατί αγοράζουμε τώρα τηλεοράσεις που ο γερμανός είχε δυο χρόνια πριν.
Είναι σαν να διαβάζουμε τα τεύχη του ΗΧΟΥ του 2006, γιατί αυτά είναι τα επίκαιρα σύμφωνα με τη Λ. Συγγρού, ενώ το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας τώρα είναι επιστημονική φαντασία για αυτούς. Επιτέλους πιο κατάστημα θα αποφασίσει να «παίξει» τίμια όχι με τα παλιά, αλλά με τα τελευταία μοντέλα.
Για πιο λόγο ο έλληνας να μην εκτίθεται στην σημερινή πραγματικότητα της τεχνολογίας και τα καινούρια μοντέλα να διατίθενται σε μικρούς αριθμούς στην αγορά… από σκοτεινά μονοπάτια λες και πρόκειται για παράνομα προϊόντα.
Πότε θα υπάρξει ένα κατάστημα, έστω στη Λ. Συγγρού, που αντί για προσφορές «ληγμένων» να έχει την τελευταία έκφραση της τεχνολογίας;
Κάποτε θα γίνει και αυτό. Πρώτα όμως προέχει το μεγάλο… ξεστοκάρισμα.
Φώτης Φωτιάδης
http://www.hxos.gr/show_page.php/show_page.php?page_id=8&cat_id=62
Γίναμε μάρτυρες σκηνών απείρου κάλλους τις ηρωικές μέρες των εγκαινίων των μεγάλων ηλεκτραγορων της Λεωφόρου Συγγρού. Συμπολίτες μας να σέρνουν στο δρόμο τηλεοράσεις 37 ιντσών, ωραίες κυρίες να αγοράζουν επιτέλους το πρώτο τους laptop και φτασμένες νοικοκυρές να αλλάζουν το ψυγείο του γάμου τους.
Για την απόκτηση της συσκευής του πόθου φυσικά προϋπόθεση ήταν το πρωινό ξύπνημα, το στριμωξίδι, ο εκνευρισμός και οι μεγάλες ουρές που τις περισσότερες φορές είναι «τεχνικά» δημιουργημένες από το κατάστημα.
Οι προσφορές, πραγματικές ευκαιρίες, αλλά σε περιορισμένο αριθμό (γιατί άραγε
: 80 τηλεοράσεις, 300 laptop ή 40 ψυγεία. Ο κόσμος πολύς.Αναρωτιέσαι και λες πως γίνεται ο έλληνας που γουστάρει τόσο πολύ τη τεχνολογία να αγοράζει συσκευές του τύπου «μάζευε κι ας είναι και ρόγες;» Ήταν δηλαδή θέμα τιμής που δεν αγοράζαμε τηλεόραση ή φορητό υπολογιστή τόσο καιρό ή είναι πια βαθιά τα αίτια; Μήπως είμαστε λαός των παζαριών, των ευκαιριών και της μαζικής κατανάλωσης; Αν είναι θέμα τιμής γιατί οι κατασκευαστές δεν κάνουν προσφορές στα καινούρια τους μοντέλα ή γιατί δεν φέρουν ικανό αριθμό προσφορών ώστε να αγοράσουν όλοι.
Αν ήμουν ακόμη φοιτητής θα ήταν ένα λαμπρό θέμα για έρευνα. Μήπως, εν τέλει, έφτασε η εποχή των στοκατζίδικων και στα ηλεκτρονικά; Μάλλον συμβαίνουν αυτά μαζί!
Όσες συσκευές δεν φεύγουν εύκολα από τα ράφια κατά την περίοδο της καριέρας τους, όσο επώνυμες κι αν είναι, οδηγούνται σε καταστήματα, τύπου Λ. Συγγρού, ως μοναδικές προσφορές σε πολύ χαμηλές τιμές.
Οι περισσότεροι τις λένε «κράχτες», άλλοι πάλι «ευκαιρίες». Άλλες φορές είναι πραγματικοί θησαυροί και άλλες πάλι σκέτοι άνθρακες. Αν πρόκειται για λευκές οικιακές συσκευές κανένα πρόβλημα, εκεί μπορείς να βρεις ευκαιρίες, γιατί στην αγορά αυτή υπάρχει διαχρονικότητα. Πόση διαφορά μπορεί να έχει ένα ψυγείο του 2005 με ένα σημερινό;
Το ρίσκο είναι πιο μεγάλο όταν αγοράζουμε τηλεόραση, φωτογραφική μηχανή ή PC. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η συσκευή να έχει φθάσει στη χώρα μας από κάποια αποθήκη της Ευρώπης όπου καταλήγουν τα «ληγμένα», όπως τα λέω, εγώ του κατασκευαστή.
Παρτίδες προϊόντων που δεν βγήκαν πότε στην αγορά ή απλά δεν «πούλησαν» στην εποχή που έπρεπε λόγο ανταγωνισμού ή τιμής. Για αυτό το λόγο μερικές από τις προσφορές που καταλήγουν στα ράφια της Λ. Συγγρού δεν μιλάνε ελληνικά. Δεν έρχονται απλά χωρίς ελληνικές οδηγίες χρήσης (άραγε πόσο νομότυπο είναι αυτό
, αλλά και οι ενδείξεις στα πάνελ τους αναγράφονται σε άπταιστη γαλλική ή γερμανική.Ο ανταγωνισμός των μεγάλων αυτών καταστημάτων της Λ. Συγγρού για όλο και περισσότερες προσφορές, για όλο και χαμηλότερες τιμές, αλλά και για όλο και περισσότερα εγκαίνια έχει δημιουργήσει έναν κυκεώνα αναζήτησης τέτοιων προϊόντων σε Ευρώπη και Κίνα. Μας κατάλαβαν.
Κατάλαβαν ότι ο έλληνας έχει αδυναμία στα τεχνολογικά προϊόντα, κατάλαβαν όμως και το πόσο «άσχετοι» και «αδιάβαστοι» είμαστε «τεχνολογικώς».
Στη Γερμανία ή σε άλλες τεχνολογικά ενημερωμένες χώρες δε θα τα έκαναν αυτά. Ναι, έχουν και εκεί προσφορές, αλλά σε καινούρια μοντέλα και όχι σε καταργημένα, άγνωστα, στοκ ή discontinue.
Όπως η Ελλάδα έχει γίνει η χωματερή των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων της Ευρώπης, έτσι πάει να γίνει και… η χώρα «ξεπλύματος» συσκευών τεχνολογίας. Αντί να πάνε για ανακύκλώση… έρχονται στην Ελλάδα.
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί το τεχνολογικό επίπεδο των ελληνικών νοικοκυριών είναι χαμηλό ή γιατί αγοράζουμε τώρα τηλεοράσεις που ο γερμανός είχε δυο χρόνια πριν.
Είναι σαν να διαβάζουμε τα τεύχη του ΗΧΟΥ του 2006, γιατί αυτά είναι τα επίκαιρα σύμφωνα με τη Λ. Συγγρού, ενώ το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας τώρα είναι επιστημονική φαντασία για αυτούς. Επιτέλους πιο κατάστημα θα αποφασίσει να «παίξει» τίμια όχι με τα παλιά, αλλά με τα τελευταία μοντέλα.
Για πιο λόγο ο έλληνας να μην εκτίθεται στην σημερινή πραγματικότητα της τεχνολογίας και τα καινούρια μοντέλα να διατίθενται σε μικρούς αριθμούς στην αγορά… από σκοτεινά μονοπάτια λες και πρόκειται για παράνομα προϊόντα.
Πότε θα υπάρξει ένα κατάστημα, έστω στη Λ. Συγγρού, που αντί για προσφορές «ληγμένων» να έχει την τελευταία έκφραση της τεχνολογίας;
Κάποτε θα γίνει και αυτό. Πρώτα όμως προέχει το μεγάλο… ξεστοκάρισμα.
Φώτης Φωτιάδης
http://www.hxos.gr/show_page.php/show_page.php?page_id=8&cat_id=62
delamostre
Senior Member
Re: Απάντηση: Περιοδικό Ήχος
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Ο ΗΧΟΣ είναι ένα περιοδικό που μεγαλώσαμε μαζί του. Μας μύησε στο Hi-Fi, μας ενημερώνει πάνω σε νέες τεχνολογίες και προιόντα και μας παρουσιάζει όλα αυτά τα χρόνια πάνω σε θέματα που αφορούν τον ήχο και την τεχνολογία.
Όταν παλαιότερα (την εποχή που σέρναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα:laugh δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος να ενημερωθεί κάποιος, τότε η μοναδική διέξοδος ήταν ο ΗΧΟΣ. Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογία προχώρησε, το internet έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά ο τρόπος που μπορούμε να διαβάσουμε παραμένει ο ιδιος!
Μπορεί δηλαδή ο καθένας από εμάς, αντί να έχει το smartphone ή το ipad στην παραλία και να ενημερώνεται για το χόμπυ του, να διαβάζει ένα περιοδικό! Δεν είναι πιο απλό?? Σκέψου δηλαδή όταν φυσάει λίγο αεράκι και σηκώνει την άμμο! Θα σε πιάσει τσαντίλα και θα αρχίσεις να "χώνεις" τα εξαμάξεις στον ..."καιρό"! Με το περιοδικό όμως, ουτε γάτα ούτε ζημιά! Για παράδειγμα, αν θες να είσαι το μεσημέρι της Κυριακής χαλαρός στο κρεββάτι σου, θα πάρεις το περιοδικό... όχι το desktop ούτε το λαπιτόπι..
Βέβαια θα μου πείτε: "Τι μας λες τώρα? Εδώ έκλεισαν καταστήματα που ήταν ονόματα βαρβάτα όπως η Αποθήκη, ο Αποστολέρης, ο Ζαρειφόπουλος, Αφοι Αγγελόπουλοι, ο Λημναίος και πολλοί άλλοι!" Ναι! Έκλεισαν λόγω πολλών ευτράπελων! Ο κύριος παράγοντας όμως ήταν το αδηφάγο ιντερνέτι!
Κάντε μια βόλτα στην αγορά. Όπου μένετε, σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας, θα διαπιστώσετε ρολλά κατεβασμένα, με τη μεγαλύτερη αλυσίδα καταστημάτων να επικρατεί! Κοινό όνομα αλυσίδας: "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ"...
Έχουμε δυο επιλογές:
1) Να δώσουμε τη χαριστική βολή σε όλους (ΗΧΟ και λοιπούς), για να πάρουν το ..."μάθημα" όπως πολλοί "Ελληνάρες" θα πουν..
2) Να στηρίξουμε όλες τις παραδοσιακές ελληνικές επιχειρήσεις και να συνεχίσουμε την παράδοση που πολλοί από αυτούς αγωνίστηκαν μέχρι και σήμερα να τη "χτίσουν"
Η αποφάσεις δικιές σας...:2thumb22sup:
Εγώ ξέρω τι θα κάνω..:fahne90:
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Ο ΗΧΟΣ είναι ένα περιοδικό που μεγαλώσαμε μαζί του. Μας μύησε στο Hi-Fi, μας ενημερώνει πάνω σε νέες τεχνολογίες και προιόντα και μας παρουσιάζει όλα αυτά τα χρόνια πάνω σε θέματα που αφορούν τον ήχο και την τεχνολογία.
Όταν παλαιότερα (την εποχή που σέρναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα:laugh
δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος να ενημερωθεί κάποιος, τότε η μοναδική διέξοδος ήταν ο ΗΧΟΣ. Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογία προχώρησε, το internet έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, αλλά ο τρόπος που μπορούμε να διαβάσουμε παραμένει ο ιδιος! Μπορεί δηλαδή ο καθένας από εμάς, αντί να έχει το smartphone ή το ipad στην παραλία και να ενημερώνεται για το χόμπυ του, να διαβάζει ένα περιοδικό! Δεν είναι πιο απλό?? Σκέψου δηλαδή όταν φυσάει λίγο αεράκι και σηκώνει την άμμο! Θα σε πιάσει τσαντίλα και θα αρχίσεις να "χώνεις" τα εξαμάξεις στον ..."καιρό"! Με το περιοδικό όμως, ουτε γάτα ούτε ζημιά! Για παράδειγμα, αν θες να είσαι το μεσημέρι της Κυριακής χαλαρός στο κρεββάτι σου, θα πάρεις το περιοδικό... όχι το desktop ούτε το λαπιτόπι..
Βέβαια θα μου πείτε: "Τι μας λες τώρα? Εδώ έκλεισαν καταστήματα που ήταν ονόματα βαρβάτα όπως η Αποθήκη, ο Αποστολέρης, ο Ζαρειφόπουλος, Αφοι Αγγελόπουλοι, ο Λημναίος και πολλοί άλλοι!" Ναι! Έκλεισαν λόγω πολλών ευτράπελων! Ο κύριος παράγοντας όμως ήταν το αδηφάγο ιντερνέτι!
Κάντε μια βόλτα στην αγορά. Όπου μένετε, σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας, θα διαπιστώσετε ρολλά κατεβασμένα, με τη μεγαλύτερη αλυσίδα καταστημάτων να επικρατεί! Κοινό όνομα αλυσίδας: "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ"...
Έχουμε δυο επιλογές:
1) Να δώσουμε τη χαριστική βολή σε όλους (ΗΧΟ και λοιπούς), για να πάρουν το ..."μάθημα" όπως πολλοί "Ελληνάρες" θα πουν..
2) Να στηρίξουμε όλες τις παραδοσιακές ελληνικές επιχειρήσεις και να συνεχίσουμε την παράδοση που πολλοί από αυτούς αγωνίστηκαν μέχρι και σήμερα να τη "χτίσουν"
Η αποφάσεις δικιές σας...:2thumb22sup:
Εγώ ξέρω τι θα κάνω..:fahne90:
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: Περιοδικό Ήχος
Εξαρτάται από την πολιτική του εργοστασίου. Στον δικό μου κλάδο σχεδόν όλα τα Ιταλικά εργοστάσια μετά από τις δύο πρώτες παραγγελίες έδιναν πίστωση από 60 μέχρι 90 μέρες. Στην Ισπανία μερικά το έκαναν άλλα όχι. Φυσικά όλα αυτά πριν την κρίση.
Εξαρτάται από την πολιτική του εργοστασίου. Στον δικό μου κλάδο σχεδόν όλα τα Ιταλικά εργοστάσια μετά από τις δύο πρώτες παραγγελίες έδιναν πίστωση από 60 μέχρι 90 μέρες. Στην Ισπανία μερικά το έκαναν άλλα όχι. Φυσικά όλα αυτά πριν την κρίση.
lakiss51
Supreme Member
- 8 December 2006
- 4,655
Απάντηση: Re: Περιοδικό Ήχος
Με λαθος στους πινακες των τηλεορασεων (ολες σχεδον ιδια τιμη και ολες...LG!), που θα διορθωθει ομως στο...site (!). Ακομη, εχω την εντυπωση (δεν εκανα αμεση συγκριση, δεν τον εχω εδω που ειμαι) πως αλλοιωθηκαν μερικα κειμενα κριτικης αυτων που παρατιθενται στο test εναντι του αρχικου στον μηνιαιο ΗΧΟ. Αναφερομαι κυριως στην κριτικη για την Panasonic 50VT30. Οποιος θελει ας κανει μια επιβεβαιωση ...
Με λαθος στους πινακες των τηλεορασεων (ολες σχεδον ιδια τιμη και ολες...LG!), που θα διορθωθει ομως στο...site (!). Ακομη, εχω την εντυπωση (δεν εκανα αμεση συγκριση, δεν τον εχω εδω που ειμαι) πως αλλοιωθηκαν μερικα κειμενα κριτικης αυτων που παρατιθενται στο test εναντι του αρχικου στον μηνιαιο ΗΧΟ. Αναφερομαι κυριως στην κριτικη για την Panasonic 50VT30. Οποιος θελει ας κανει μια επιβεβαιωση ...
neXTgen
AVClub Enthusiast
neXTgen
AVClub Enthusiast
είμαστε πάντως τρόπον τινά εθισμένοι μιας και για να έχουμε όλοι (αρκετοί τέλος πάντων) άποψη, προφανώς το διαβάζουμε. και προσωπικά συμφωνώ με τα σχόλιά σας (τα ίδια και τα ίδια, χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση κλπ) από την άλλη όμως είναι κάτι που πάντα θα βρεις πλάι στο κρεβάτι μου ..
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
Ξεκινήσαμε με τον Ήχο.
Μάθαμε τα βασικά για τον ήχο από τον Ήχο.
Μεγαλώσαμε με τον Ήχο.
Ενηλικιωθήκαμε με τον Ήχο.
Ωριμάσαμε. Δεν χρειαζόμαστε πια τον Ήχο.
Όταν τον αγοράζουμε, αν τον αγοράζουμε, τον αγοράζουμε τιμής ένεκεν!
Μάθαμε τα βασικά για τον ήχο από τον Ήχο.
Μεγαλώσαμε με τον Ήχο.
Ενηλικιωθήκαμε με τον Ήχο.
Ωριμάσαμε. Δεν χρειαζόμαστε πια τον Ήχο.
Όταν τον αγοράζουμε, αν τον αγοράζουμε, τον αγοράζουμε τιμής ένεκεν!