Re: Πέθανε ο Τζίμης...
Καίω τα δέντρα, χτίζω μεζονέτες, θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Ηταν πρωτη φορα που σου εσφιξα το χερι το 89 οταν ξεφορτωνες μονος σου μεσημερι απο το πορτμπαγαζ στην Ομονοια, γιατι το βραδυ ειχες παρασταση στο Ομονοια Conserts. Σου εσφιξα το χερι και αναφωνησα, "Γεια σου μεγαλε Τζιμακο".
Γεια σου και σενα μου ειπες, και συνεχισες το ξεφορτωμα.
Η δευτερη φορα ηταν καπου στην Επανωμη το 96 νομιζω. Ησουν πανω στη σκηνη στο καμπινγκ και μας πειραζες, για τα "ντουμανια". Πολυ "φουντα" ρε παιδια, πολυ φουντα, και οταν εκανες το "λαθος" να πεις "γιαπωνεζικα μηχανηματα ειναι ρε παιδια θελουν τον χρονο τους να ζεσταθουν" το Οοοοο απο κατω απο τους ορκισμενους "γιαπωνεζους" ηταν σαν απωθεωση και οχι σαν κατακραυγη.
Τριτη και τελευταια φορα, ηταν στο Χαραμα καλοκαιρι, δεν θυμαμαι ποια χρονια, ηρθες και εκατσες διπλα μου στην καρεκλα, και οι υπολοιποι κοιταγαν με καποια δοση "χαιρεκακίας" περιμενοντας οτι θα με φερεις σε δυσκολη θεση. Δεν το εκανες και σου εσφιξα τοτε παλι το χερι για τελευταια φορα.
Δεν μορεσα να ερθω στη Επιδαυρο να σε δω παρολο που το ηθελα.
Καλο σου ταξιδι Τζιμακο και σε ευχαριστουμε που υπηρξες στην ζωη μας ολα αυτα τα χρονια. Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που θα σε σκεπασει.
roud:
