Το καλύτερο Batman είναι μακράν το Batman (1989). Από την μία η εκπληκτική σουρεαλ κομικ αισθητική του Tim Burton, από την άλλη οι ευρηματικές σκηνές δράσεις και το γλυκό δένει με την ανεπανάληπτη ερμηνία του Jack Nicolson ως Jocker. Απλά απολαυστικός! Αλλά και ο Κeaton πολύ καλός, ίσος ο καλύτερος Bruce Wane, δυναμικός αλλά ταυτόχρονα γοητευτικός αλλά και αστείος. Είναι η μοναδική ταινία που μπορώ να την βλέπω ξανά και ξανά και να μην την βαριέμαι.
Το Batman returns ενώ ακολουθεί την ίδια αισθητική και με επίσης πολύ καλές ερμηνίες, κάτι του λείπει. Ίσως του λείπει ένας Jack Nicolson αλλά μάλλον αυτό που του λείπει περισσότερο είναι η δράση και η κορύφωση του στόρυ. O Burton εμβαθύνοντας πολύ στους χαρακτήρες βάζει την δράση σε δεύτερη μοίρα, που είναι ένα από τα βασικά στοιχεία μιας ταινίας batman. Θα μπορούσε να ήταν η καλύτερη ταινία αλλά κάπου πιστεύω πως χάνει τις ισορροπίες.
Τα Batman του Σουμάχερ απλά είναι πολύ απλοικά και παιδικά και δεν έχουν τίποτα από την μαγεία των πρώτων 2. Ειδικά το batman & robin είναι εντελώς σκουπίδι!
Όσο για τις ταινίες του Νόλαν, ξεφεύγουν πολύ από το κόμικ. Είναι υπερβολικά ρεαλιστικές και καιτά την γνώμη μου αταίριαστες στον χαρακτήρα του Batman. Καλογυρισμένες μεν, αλλά λείπει κάτι το παραμυθένιο, λείπει η φαντασία. Η αισθητική τους θα ταίριαζε καλύτερα σε άλλον χαρακτήτρα, όχι στον Batman. Ειδικά στο Batman begins, μπορώ να πω πως έπληξα! Και ο Cristian Bale πολύ αγγούρι ρε παιδί μου... καθόλου γοητεία καθόλου χιούμορ, άσε που ψευδίζει κιόλας..
