Ποιότητα cd vs steaming vs HI-Res audio vs Βινύλιο

[Tzimisce]

Μα σαφώς!
Της δικής μου ψυχαγωγίας και προτίμησης όμως! Όχι αυτού που κάνει τη μίξη!

 

[Pleo]

To A & Ω στο χομπυ. Οταν πληρωνω εγω για το συστημα μου , δεν θα μου πει κανενας πως και τι θα ακουω.
ΑΛΛΑ , ας μας πει καποιος , εστω και ενας , οτι δεν του αρεσει να ακουει το συστημα του , αλλα το πηρε και το πληρωσε διοτι ειναι "ουδετερο" .
Πολλοι το παιζουν της "ουδετεροτητας" αλλα ουτε τα ματια τους δεν ξερουν να βγαλουν.

Η «αστυνόμευση» είναι κάτι που ενοχλεί και εμένα, έχει όμως κι άλλες όψεις. Μία από αυτές είναι το «δρώμενο». Δεν γίνεται να το θεωρείς σημείο αναφοράς σε όλα. Για την ακρίβεια μπορεί να είναι σημείο αναφοράς αλλά σε πολύ λιγότερες περιπτώσεις σε σχέση με όλη τη μουσική που υπάρχει.

Είναι γνωστό γιατί ιστορικά το στέρεο είναι αυτό που έχει βαθειές ρίζες και σε συνδυασμό με την τεχνολογία που δεν υπήρχε παλιότερα. Γιατί βολεύει κυρίως χωροταξικά και προσθέτει χωρίς να ξεβολεύει πολύ κάτι που η μονοφωνική αναπαραγωγή δεν έχει (η οποία βολεύει χωροταξικά ακόμα περισσότερο).
Το πολυκάναλο από την άλλη πλευρά το παλεύει να καθιερωθεί με συνεχή εναλλαγή με καλύτερη τεχνολογία και δεν το έχει πετύχει. Ίσως ως ανθρώπινο είδος δεν μπορούμε να ξεβολευτούμε τόσο πολύ ακόμη.

Hi-End πάντως υπάρχει και στα δύο. Δηλαδή Hi-End υπάρχει σε κάθε κατηγορία προϊόντων, όχι μόνο στα ηχοσυστήματα.

 

[Δημήτρης Δημητρακούδης]

Για διασκεδαση...οχι οτι θα μπορουσε να αποτυπωσει την πραγματικοτητα. Ισως πιαναμε τιποτα απο διαφορες... (εννοειται οτι ο τροπος ηχογραφησης και το μεσο αναπαραγωγης θα επνιγε πολλα) και ακομα και οι διαφορες εχουν νοημα οταν αποτυπωνονται στο ιδιο βιντεο, αλλα θα εχει ενδιαφερον πιστευω οπως και να χει...

Πιο πολύ συγκριτικό των μικροφώνων των κινητών μας θα ήταν αυτό, παρά των στερεοφωνικών..

 

[AUDIOLYTIC]

To A & Ω στο χομπυ. Οταν πληρωνω εγω για το συστημα μου , δεν θα μου πει κανενας πως και τι θα ακουω.
ΑΛΛΑ , ας μας πει καποιος , εστω και ενας , οτι δεν του αρεσει να ακουει το συστημα του , αλλα το πηρε και το πληρωσε διοτι ειναι "ουδετερο" .
Πολλοι το παιζουν της "ουδετεροτητας" αλλα ουτε τα ματια τους δεν ξερουν να βγαλουν.

Να τονισω το χομπυ , μην παρεξηγηθω με κανεναν. Ξερω να στησω και πιο ουδετερα και λιγοτερο ουδετερα συστηματα απο το τι ακουω εγω στο σπιτι μου.

 

[Δημήτρης Δημητρακούδης]

Το πολυκάναλο από την άλλη πλευρά το παλεύει να καθιερωθεί με συνεχή εναλλαγή με καλύτερη τεχνολογία και δεν το έχει πετύχει. Ίσως ως ανθρώπινο είδος δεν μπορούμε να ξεβολευτούμε τόσο πολύ ακόμη.

Το πρόβλημα ήταν είναι και θα είναι το WAF.

Επηρεάζει και το στέρεο, αλλά το πολυκάναλο απλά το ψοφάει..

 

[AUDIOLYTIC]

Δηλαδή Hi-End υπάρχει σε κάθε κατηγορία προϊόντων, όχι μόνο στα ηχοσυστήματα.

Συμφωνω. Απλα να διευκρινισουμε , οτι αυτο δεν σημαινει , οπως και στα ηχοσυστηματα , οτι ολα τα high-end ακουγονται , φαινονται, κυλανε , κλπ , το ιδιο.

 

[AUDIOLYTIC]

Πιο πολύ συγκριτικό των μικροφώνων των κινητών μας θα ήταν αυτό, παρά των στερεοφωνικών..

Ε , οντως . Τοσα βλεπουμε/ακουμε και εδω και αλλου .................

 

[Tzimisce]

Το πρόβλημα ήταν είναι και θα είναι το WAF.

Επηρεάζει και το στέρεο, αλλά το πολυκάναλο απλά το ψοφάει..

Όχι απαραίτητα. Μπορείς να στήσεις μικρά ηχεία του στυλ Bose Acoustimass.

 

[PetVoul]

Δεν έχω άποψη για το σύστημα, αλλά ρε παιδιά, τέτοια κομμάτια (κιθαρίτσα και φωνή, ή 2-3 όργανα smooth jazz) ακούγονται μπόμπα παντού, πρέπει να κάνεις αίτηση για να μην ακούγονται καλά σε σύστημα, ή να βγάλεις τα... τουίτερ. Από κει ξεκίνησε και η απέχθεια/αδιαφορία μου για το Hiend, αφού τόσα χρόνια πριν φύγω απ'την Ελλάδα πήγαινα σε εκθέσεις και έβλεπα συστήματα που κόστιζαν όσο το σπίτι μου να παίζουν τραγούδια με κιθαρίτσα και φωνή.

Βάλε μια συμφωνική να δούμε τι ψάρια πιάνει, να στριμωχτούν σε 3 δρόμους 100 μουσικοί με 50+ διαφορετικά ηχοχρώματα... κιθαρίτσα - φωνή, κάτι Nταϊάνες Κράλλ κλπ και στο σπίτι μου audiophile ακούγονται.

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Είναι σαν να λες σε κάποιον που ακούει Jazz και είναι λάτρης των ηχογραφήσεων της Blue Note και ειδικά του Rudy Van Gelder ότι αρκεί ένα σύστημα της σειράς για την ακρόασή τους, γιατί κατά ένα μεγάλο ποσοστό οι ηχογραφήσεις του αφορούν έως κουιντέτα το πολύ σεξτέτα (μικρό τότε το σπιτάκι στο Hackensack). Ωστόσο ισχύει εντελώς το ανάποδο. Είναι τόσο αντισυμβατικός ο τρόπος με τον οποίο ηχογραφούσε ο Van Gelder ακροβατώντας επί της ουσίας στο όριο της παραμόρφωσης, ώστε μόνο σε ένα καλό σύστημα μπορεί κάποιος να ακούσει πραγματικά το μεγαλείο των ηχογραφήσεών του με τις αρετές και τις αδυναμίες τους. Εννοείται ότι οι ηχογραφήσεις του σχεδόν παντού ακούγονται «καλά», αλλά σε ένα καλό σύστημα (ποτέ δεν πίστευα ούτε και πιστεύω ότι ένα καλό σύστημα αναγκαία θα πρέπει να είναι και πανάκριβο) μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το πως ο εν λόγω ηχολήπτης μετέτρεψε τις αδυναμίες της προσέγγισης – φιλοσοφίας του στην ηχογράφηση σε αριστούργημα, γνώρισμα και χαρακτηριστικό καλλιτέχνη και όχι απλού ηχολήπτη.

 

[AUDIOLYTIC]

www.cohearent.com

Επισης αξιολογος , Kevin Gray . Εκανε τα re-masterings των σειρων tone poet & classic της blue note.

 

[Maestro]

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Είναι σαν να λες σε κάποιον που ακούει Jazz και είναι λάτρης των ηχογραφήσεων της Blue Note και ειδικά του Rudy Van Gelder ότι αρκεί ένα σύστημα της σειράς για την ακρόασή τους, γιατί κατά ένα μεγάλο ποσοστό οι ηχογραφήσεις του αφορούν έως κουιντέτα το πολύ σεξτέτα (μικρό τότε το σπιτάκι στο Hackensack). Ωστόσο ισχύει εντελώς το ανάποδο. Είναι τόσο αντισυμβατικός ο τρόπος με τον οποίο ηχογραφούσε ο Van Gelder ακροβατώντας επί της ουσίας στο όριο της παραμόρφωσης, ώστε μόνο σε ένα καλό σύστημα μπορεί κάποιος να ακούσει πραγματικά το μεγαλείο των ηχογραφήσεών του με τις αρετές και τις αδυναμίες τους. Εννοείται ότι οι ηχογραφήσεις του σχεδόν παντού ακούγονται «καλά», αλλά σε ένα καλό σύστημα (ποτέ δεν πίστευα ούτε και πιστεύω ότι ένα καλό σύστημα αναγκαία θα πρέπει να είναι και πανάκριβο) μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το πως ο εν λόγω ηχολήπτης μετέτρεψε τις αδυναμίες της προσέγγισης – φιλοσοφίας του στην ηχογράφηση σε αριστούργημα, γνώρισμα και χαρακτηριστικό καλλιτέχνη και όχι απλού ηχολήπτη.

Καλά, προφανώς υπερέβαλα λιγάκι, δεν είπα ότι σε τζαζ το σύστημα μου ακούγεται το ίδιο με του Δράκουλα. Απλά σε τζαζ όταν ακούω δεν έχω το παραμικρό παράπονο που να με ενοχλεί, ο ήχος είναι πραγματικά απολαυστικός, χαζεύω με τις φωνές και πόσο ζεστά περνάνε, και πως σηκώνεται η σκηνή. Όταν όμως μπαίνει ορχήστρα, μετά αρχίζω τη γκρίνια και τελικά πάω να ακούσω στα ακουστικά μου. Αυτό μου λέει ότι οι απαιτήσεις της ορχήστρας είναι τρομακτικά μεγαλύτερες, κάτι που είναι και λογικό άλλωστε.

 

[lakiss51]

Α...χα....
Φ. Φωτιαδης στον "ΗΧΟ" που κυκλοφορει

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Α...χα....
Φ. Φωτιαδης στον "ΗΧΟ" που κυκλοφορει

O Φωτιάδης μπορεί να έχει δίκιο για τον τελευταίο δίσκο της Taylor Swift, αυτός ναι, είναι απο ψηφιακό μάστερ. Κάνει λάθος όμως που το γενικεύει, βάζει σε ένα τσουβάλι όλους τους καινούριους δίσκους, ακόμα και τις επανεκδόσεις της σειράς Original Source της Deutsche Grammophon.

 

[steadyshot]

O Φωτιάδης μπορεί να έχει δίκιο για τον τελευταίο δίσκο της Taylor Swift, αυτός ναι, είναι απο ψηφιακό μάστερ. Κάνει λάθος όμως που το γενικεύει, βάζει σε ένα τσουβάλι όλους τους καινούριους δίσκους, ακόμα και τις επανεκδόσεις της σειράς Original Source της Deutsche Grammophon.

Ε ναι το target group του hi fi ήταν μεγαλύτερης ηλικίας που είχε πικαπ και αναγκάζονταν και πρόσεχαν τις εγγραφές . Στα αλλα μεσα βάζαν σκουπίδια και τα χαραμίζαν γιατί αρχικά απευθύνονταν σε μη audiophiles . Τώρα αλλάζει το μίγμα

 

[Maestro]

Oh my sweet summerchild...Τώρα πλεον τα βινύλια κλασσικής δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, αν εξαιρέσεις κάτι σπάνια/συλλεκτικά/audiophile, μας τα χαρίζουν. Να, τις προάλλες παράγγειλα ένα βινύλιο απο Ολλανδία και μου βάλαν άλλα 2 για δώρο-τη 2η του Μάλερ με Κubelik, σε κατάσταση M-. Και την είχα στα υπ όψιν για αγορά, καποια στιγμή.

O Φωτιάδης μπορεί να έχει δίκιο για τον τελευταίο δίσκο της Taylor Swift, αυτός ναι, είναι απο ψηφιακό μάστερ. Κάνει λάθος όμως που το γενικεύει, βάζει σε ένα τσουβάλι όλους τους καινούριους δίσκους, ακόμα και τις επανεκδόσεις της σειράς Original Source της Deutsche Grammophon.

Μα βλέπεις, από τη μια μου λες οτι βινύλια βρίσκεις τσάμπα (ενώ εγώ αγοράζω δήθεν ΝΜ και ξύνω τους στόκους από τα βαψίματα του προηγούμενου ιδιοκτήτη), και μετά μου λες για Original Source που θέλω 100 ευρώ για κάθε δίσκο (με τα μεταφορικά).

Δε λέω, ωραία φάση, αλλά τουλάχιστον εδώ, και τουλάχιστον για κλασική, μέχρι τώρα δε μου έκατσε ποτέ. Ίσως να μη την γουστάρουν οι αμερικανοί την κλασική τόσο και να έχουν ό,τι να'ναι δίσκους, δεν ξέρω.

Το καλοκαίρι με το καλό που έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να ξεσκονίσω τα μηχανήματα του συγχωρεμένου του πατέρα μου (που ήταν λάτρης και ερευνητής της μουσικής, αλλά όχι χαϊφιντελίστας, σε καμία περίπτωση), μπορεί να αποφασίσω να στήσω ένα σύστημα στην Αθήνα, να το απολαμβάνω μόνο όσο είμαι εκεί και να έχω τα όποια βινύλια εκεί.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Καλά, προφανώς υπερέβαλα λιγάκι, δεν είπα ότι σε τζαζ το σύστημα μου ακούγεται το ίδιο με του Δράκουλα. Απλά σε τζαζ όταν ακούω δεν έχω το παραμικρό παράπονο που να με ενοχλεί, ο ήχος είναι πραγματικά απολαυστικός, χαζεύω με τις φωνές και πόσο ζεστά περνάνε, και πως σηκώνεται η σκηνή. Όταν όμως μπαίνει ορχήστρα, μετά αρχίζω τη γκρίνια και τελικά πάω να ακούσω στα ακουστικά μου. Αυτό μου λέει ότι οι απαιτήσεις της ορχήστρας είναι τρομακτικά μεγαλύτερες, κάτι που είναι και λογικό άλλωστε.

Αυτό δε θα έπρεπε να συμβαίνει, δλδ τα ακουστικά να είναι καλύτερα από τα ηχεία σε απόδοση μεγάλων συνόλων. Κάτι δεν πάει καλά.

 

[Maestro]

Αυτό δε θα έπρεπε να συμβαίνει, δλδ τα ακουστικά να είναι καλύτερα από τα ηχεία σε απόδοση μεγάλων συνόλων. Κάτι δεν πάει καλά.

Ε προφανώς, γι'αυτό και ψάχνομαι για επεμβάσεις χώρου και στο βάθος για ηχεία. Απλά λέω ότι αυτό το κάτι που δεν πάει καλά κρύβεται τελείως όταν πρόκειται για μικρά σύνολα και τραγούδια τύπου 'κιθάρα-φωνή', που χρησιμοποιούνται κατά 99% για επίδειξη συστημάτων 6ψήφιου κόστους.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Μα βλέπεις, από τη μια μου λες οτι βινύλια βρίσκεις τσάμπα (ενώ εγώ αγοράζω δήθεν ΝΜ και ξύνω τους στόκους από τα βαψίματα του προηγούμενου ιδιοκτήτη), και μετά μου λες για Original Source που θέλω 100 ευρώ για κάθε δίσκο (με τα μεταφορικά).

Και τα δύο ισχύουν. Με ελάχιστα λεφτά μπορείς να αγοράσεις πλέον ολόκληρες δισκοθήκες κλασικής μουσικής από τις καλύτερες εταιρείες. Έτσι καλύπτεις τα βασικά και μετά μπορείς να πας στο σπάνιο, audiophile, συλλεκτικό και δε συμμαζευεται. Αν θες.

Δε λέω, ωραία φάση, αλλά τουλάχιστον εδώ, και τουλάχιστον για κλασική, μέχρι τώρα δε μου έκατσε ποτέ. Ίσως να μη την γουστάρουν οι αμερικανοί την κλασική τόσο και να έχουν ό,τι να'ναι δίσκους, δεν ξέρω.

Το καλοκαίρι με το καλό που έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να ξεσκονίσω τα μηχανήματα του συγχωρεμένου του πατέρα μου (που ήταν λάτρης και ερευνητής της μουσικής, αλλά όχι χαϊφιντελίστας, σε καμία περίπτωση), μπορεί να αποφασίσω να στήσω ένα σύστημα στην Αθήνα, να το απολαμβάνω μόνο όσο είμαι εκεί και να έχω τα όποια βινύλια εκεί.

Τι σύστημα είχε ο πατέρας σου; Θυμάσαι;

 

[Maestro]

Και τα δύο ισχύουν. Με ελάχιστα λεφτά μπορείς να αγοράσεις πλέον ολόκληρες δισκοθήκες κλασικής μουσικής από τις καλύτερες εταιρείες. Έτσι καλύπτεις τα βασικά και μετά μπορείς να πας στο σπάνιο, audiophile, συλλεκτικό και δε συμμαζευεται. Αν θες.

Τι σύστημα είχε ο πατέρας σου; Θυμάσαι;

Λεπτομέρειες όχι, αλλά ήταν ένα consumer-grade σύστημα του '80. Θυμάμαι ότι ο ενισχυτής είναι ένας ολοκληρωμένος Yamaha του '70-80 (κλασσικά ασημένιος με ξύλινο πλάι), ένα CD Sony από τα πρώτα, κάτι πικάπ, κασετόφωνα, μαγνητόφωνα (ναι!), και ηχεία τα κλασσικά κουτιά του '70 που άραζαν σε ράφι. Έχω εγώ βέβαια κάτι αξιοπρεπέστατα Audio Pro Black Pearl στο Home Cinema (που ποτέ δε λειτουργεί πια ως 5.1, οπότε μια χαρά μπορώ να τους αλλάξω ρόλο), αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν χρόνο και κυρίως... να το πάρω απόφαση γιατί ακόμα πονάει.

 

[PetVoul]

www.cohearent.com

Επισης αξιολογος , Kevin Gray . Εκανε τα re-masterings των σειρων tone poet & classic της blue note.

Τίποτε το ιδιαίτερο σε σύγκριση με τις πρωτότυπες εκδόσεις. Απλά ...υπερβολές...