Re: Απάντηση: Που πάει η υφήλιος?
Καλά γελάει ο κόσμος....Μερικοί ξεχνούν πως το Συνταγμα της Γαλλίας τους θεωρεί Γάλλους πολίτες του Μουσουλμάνους κατοίκους της....Υπάρχει και τεράστια άγνοια του τι συμβαίνει εκεί,οπότε απλά πετιούνται πυροτεχνήματα για να ενισχυθεί ο ρατσισμός και το αντιμεταναστευτικό ρεύμα..
Τώρα θα ερμηνευτεί και η δήλωση του Μουσουλμανικου Συμβουλίου ως μη επαρκής.......Μάλλον οι άνθρωποι θα έπρεπε να έκαναν ομαδικό χαρακίρι για να ικανοποιήσουν ορισμένους.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Η μακάβρια πολιτικοποίηση της θρησκείας από τη μια και η πολιτισμική επένδυση της κοινωνικής σύγκρουσης από την άλλη (από τη Λεπέν και το Pegida, ως αυτούς που απειλούσαν εδώ με αποκεφαλισμό τους συντελεστές του Corpus Christi), συγκρούονται και ταυτόχρονα ενοποιούνται στο μίσος για τη δημοκρατία.
Επειδή είμαι ο αυτός που επεσήμανε ότι καλό θα ήταν να είναι πιο πλήρης η ανακοίνωση του Μουσουλμανικού Συμβουλίου...
Κανένας δεν ζήτησε να κάνουν χαρακίρι για να ικανοποιηθεί.
Μέχρις στιγμής βλέπουμε ακριβώς το αντίθετο.
Αυτοί που δεν ζητάνε χαρακίρι να ισοπεδώνονται και να τσουβαλιάζονται με την Λεπέν και να τους λένε ότι έχουν τεράστια άγνοια.
Ενώ άλλοι ξεχνάνε ότι αυτό δεν είναι κάτι καινούριο.
Τα έχουμε ξαναδεί το 1991, που ο Hitoshi Igarachi δολοφονήθηκε στο πανεπιστήμιο της Tsukumba. To έγκλημά του? Μετέφρασε τους "σατανικούς στίχους" τους Σαλμάν Ρουσντί στα Γιαπωνέζικα. Οκτώ μέρες νωρίτερα ο Ιταλός Εttore Capriola ήταν τυχερός να επιβίωσει δολοφονικής επίθεσης στο Μιλάνο για το ίδιο έγκλημα. Και το 1993 ο William Nygaard, επέζησε παρότι πυροβολήθηκε τρεις φορές για το ίδιο έγκλημα.
Και δεν ήταν ότι ξεκίνησε τότε το όλο θέμα, ήταν όταν ο Αγιατολάχ Χομεϊνι εξέδωσε φατουά εναντίον του Ρουσντί, που ξεκίνησε το πράγμα.
Το 2012 αναρωτήθηκε Ο Σαλμάν Ρουσντί αν θα εκδιδότανε τότε (το 2012) το βιβλίο του με τις τρέχουσες συνθήκες. Και μόνο που πλέον το ρωτάει αυτό ο Ρουσντί
κάτι σημαίνει για την κατάσταση και θα έπρεπε να προκαλεί θλίψη. Αλήθεια θα εκδιδότανε σήμερα? ή θα βγαίνανε κάποιοι να μιλήσουν άσκοπες προκλήσεις?
Και μόνο που οι εδώ φανατικοί επιπέδου Ε. Λουκά συγκρίνονται με αιματοβαμμένους δολοφόνους θα ήτανε αστείο αν δεν ήταν το αίμα.
Η δημοκρατία δεν προστατεύεται με αφορισμούς αλλά με το να κοιτάει κανείς το πρόβλημα κατάματα χωρίς υπεροψίες και τσιτάτα.
))
