Αν βάλεις το look up on google σου ανοίγει το κείμενο που διάλεξες και στο βάζει στο search του Google από εκει το κάνει copy και paste μετά στο translate που θες. Είναι χρονοβόρο άλλα κάνεις δουλειά έτσι.
Ναι αυτο γινεται. Το αποτελεσμα της μεταφρασης:
Some food photographers are very precise, styling and lighting food with as much care as a high-end fashion shoot. I think you already know that’s not my style. Instead, I opt for a much more raw and natural approach, but I still have a number of rules in the back of my mind.Number one is the lighting: It’s not controversial to say food looks most appealing in natural light. Studio pros spend massive amounts of effort trying to emulate that look with artificial lights. Fortunately, we don’t need to worry about that. Just aim for café or restaurant tables near windows or skylights or, better still, shoot outside. Like portraits though, food doesn’t look great with harsh shadows, so if it’s very sunny, find a shaded spot
Ορισμένοι φωτογράφοι τροφίμων είναι πολύ ακριβείς, στιλίζουν και φωτίζουν τα τρόφιμα με την ίδια φροντίδα όπως ένα high-end shoot. Νομίζω ότι ήδη γνωρίζετε ότι δεν είναι το ύφος μου. Αντίθετα, επιλέγω μια πολύ πιο ωμή και φυσική προσέγγιση, αλλά εξακολουθώ να έχω αρκετούς κανόνες στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Το νούμερο ένα είναι ο φωτισμός: Δεν είναι αμφιλεγόμενο να λέμε ότι το φαγητό φαίνεται πιο ελκυστικό στο φυσικό φως. Οι επαγγελματίες του Studio ξοδεύουν τεράστιες προσπάθειες προσπαθώντας να μιμηθούν την εμφάνιση με τεχνητά φώτα. Ευτυχώς, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό. Απλά στοχεύετε για καφέ ή εστιατόρια δίπλα σε παράθυρα ή φεγγίτες ή, ακόμα καλύτερα, πυροβολείτε έξω. Όπως τα πορτραίτα όμως, το φαγητό δεν φαίνεται υπέροχο με σκληρές σκιές, οπότε αν είναι πολύ ηλιόλουστο, βρείτε ένα σκιασμένο σημείο
