Ραδιοφωνικές ιστορίες (θεατρικά)

[Kosh]

Τα χρόνια της ασπρομαυρης τηλεορασης αλλα στα πρωτα χρονια της εγχρωμης ακομα κυριαρχουσαν στο ραδιοφωνο τα θεατρικα εργα αφηγουμενα απο εξαιρετικους ηθοποιους.

Εχουμε ακουσει διαμαντια κατα καιρους και με πολυ καλες και ξεχωριστες ερμηνειες.

Ως πρωτο δειγμα εκεινης της εποχης :


Ο "Δράκουλας" (Dracula) είναι ο τίτλος μυθιστορήματος του Ιρλανδού συγγραφέα Μπραμ Στόκερ, βασισμένο στο θρύλο του Κόμη Δράκουλα. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1897, είχε άμεση επιτυχία και ποτέ από τότε δεν έπαψε να κυκλοφορεί. Στην Αμερική, όπου δημοσιεύτηκε το 1899, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι μπεστ-σέλλερ


.Το έργο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1989 και μεταδόθηκε απο την σειρά «Το Θρίλερ στην ΕΡΑ-2» του Β' Προγράμματος της ΕΡΑ.

Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί : Νικήτας Τσακίρογλου - (Δράκουλας/ ηλικιωμένος άντρας)Άλκης Κούρκουλος - (Τζόναθαν Χάρκερ)Κάκια Ιγερινού - (Μίνα Χάρκερ)Σταύρος Ξενίδης - (Αβραάμ Βαν Χέλσινγκ)Τίμος Περλέγκας - (Δόκτωρ Στιούαρτ)

 

[Kosh]

Ο Ποπολάρος είναι θεατρικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου που βασίζεται στη δική του νουβέλα Ο Αντάρτης. Πρωτοδημοσιεύτηκε με τον τίτλο ο "Αντάρτης" στην «Εστία» το 1913 και με άλλο τέλος στο «Έθνος» το 1924. Διασκευάσθηκε για το θέατρο το 1933 με τίτλο «Ποπολάρος». Ένα διήγημα αποκαλυπτικό των ταξικών διχασμών της επτανησιακής κοινωνίας του 19ου αιώνα και του χάσματος ανάμεσα στους αριστοκράτες και τους ποπολάρους.



Το έργο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1969 και μεταδόθηκε απο την εκπομπή "Το Θέατρο της Τετάρτης της ΕΡΑ.


Παίζουν οι ηθοποιοί:Άννα ΠαϊτατζήΒάσος ΑνδρονίδηςΓιάννης ΜιχαλόπουλοςΜαίρη ΠαραδέλληΒούλα ΧαριλάουΒασίλης ΜητσάκηςΛουίζα ΠοδηματάΚώστας ΚαστανάςΝόνικα ΓαληνέαΜατίνα ΚαρράΚυριάκος ΚατριβάνοςΛουκιανός ΡοζάνΡαδιοσκηνοθεσία: Σπύρος Μηλιώνης

 

[Kosh]

Το "Βραδινό Τραίνο" του Χέρμπερτ Ράινεκερ[Αστυνομικο]Το θεατρικό έργο "Night Express" του Herbert Reinecker παίχτηκε στη τηλεοπτική σειρά του BBC "Sunday-Night Play" (Season 4, Episode 45) στις 11 Αυγούστου 1963, σε διασκευή του Rudolph Cartier.


Ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο και μεταδόθηκε απο το ΡΙΚΠαίζουν οι ηθοποιοί:Μαρούσα ΑβραμίδουΘεόδουλος ΜωρέαςΒλαδίμηρος ΚαυκαρίδηςΜάχη Σειράκου ΚαζαμίαΚώστας ΤύμβιοςΝεόφυτος ΝεοφύτουΔήμητρα ΔημητριάδουΓιάννης ΠαπαϊωάνουΤάκης ΣταυρινίδηςΘάνος ΠετεμερίδηςΑνδρέας ΜιχαηλίδηςΤάκης ΤσελέπαςΑντώνης Κατσαρίδης

 

[Kosh]

Έχοντας εργαστεί μια ολόκληρη ζωή με αξιοπρέπεια για να συντηρήσει την οικογένειά του και για να μεταφέρει τις αρχές του στα παιδιά του, ο Ουίλλυ Λόμαν, βρίσκεται αντιμέτωπος με το σοκ της απόλυσης, αφού η αποδοτικότητά του έχει μειωθεί και η προσφορά του στο σύστημα που τον εργοδοτεί δεν κρίνεται συμφέρουσα. Παλεύει, ωστόσο, να πείσει όσους τον αμφισβητούν, και, κυρίως, τον εαυτό του, πως οι ιδέες του δεν ήταν λανθασμένες και ότι, αργά ή γρήγορα, θα δικαιωθεί. Μέχρι τη στιγμή της τελικής και οριστικής διάψευσης.


Έργο-κόλαφος ενάντια στην υλιστική κοινωνία και στη βάναυση, χωρίς ηθικές αναστολές λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, ο «Θάνατος του Εμποράκου» αποτελεί όχι μόνο ένα κορυφαίο δείγμα του πολιτικού ρεαλισμού του Άρθουρ Μίλλερ αλλά και ένα διαχρονικό σχόλιο για τη διάψευση του αμερικανικού ονείρου και τη συνυπευθυνότητα όσων το συντηρούν χωρίς να αντιλαμβάνονται τις στρεβλώσεις του.


Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:ιάννης Αργύρης, Μαρία ΣκούντζουΔημήτρης Παπαγιάννης, Κώστας Δίπλαρος, Νίκος Χήτας, Έφη Ροδίτη, Λάμπρος Κοτσίρης, Λευτέρης Λουκαδής, Θόδωρος Δημήτριεφ, Γιώργος Γεωγλερής, Σοφία Χάνου, Φωτεινή Φιλοσόφου, Μάλαμα Αργυροπούλου

Ραδιοσκηνοθεσία: Θεόφιλος Ζαμάνης

 

[Kosh]

Το έργο γυρίστηκε το 1951 σε ταινία και έλαβε 12 υποψηφιότητες και βραβεύτηκε με 4 βραβεία Όσκαρ. Το 1997, το Λεωφορείον ο πόθος έλαβε την 45η θέση, ως μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Το 1999 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:

Αφηγητής - Μάκης ΡευματάςΒέρα Ζαβιτσιάνου - Μπλανς ΝτυμπουάΚώστας Πρέκας - Στάνλεϋ ΚοβάλσκιΧλόη Λιάσκου - Στέλλα ΚοβάλσκιΝικήτας Τσακίρογλου - Χάρολντ Μίτσελ (Μιτς)Σόφη Μυρμιγκίδου - ΓιούνιςΔημήτρης Ιωακειμίδης - ΣτηβΣπύρος Μεργιανός - Πάμπλο ΓκονζάλεςΜανώλης Βαμβακούση - ΝέοςΤάκης Παναγόπουλος - ΓιατρόςΕιρήνη Χατζηκωνσταντή - ΝοσοκόμαΡαδιοσκηνοθεσία - Λάμπρος Κωστόπουλος

 

[Kosh]

"Ο Βυσσινόκηπος" του Άντον Τσέχωφ[Κλασικό, Κωμωδία, Δράμα]

Ο Βυσσινόκηπος είναι το τελευταίο θεατρικό έργο του Αντόν Τσέχωφ, που γράφτηκε το 1903.

Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο θέατρο στις 17 Ιανουαρίου 1904, από το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, σε σκηνοθεσία Στανισλάβσκι. Ο ίδιος ο Τσέχοφ χαρακτήρισε τον Βυσσινόκηπο ως κωμωδία, ωστόσο τόσο ο Στανισλάβσκι όσο και η πλειονότητα των μετείπειτα θεατρικών παραστάσεών του το αντιμετώπισαν ως δράμα με τραγικά στοιχεία.

Το έργο είναι εμπνευσμένο από μία εποχή κατά την οποία ο ρωσικός λαός, αν και θεωρητικά ελεύθερος, εξαιτίας της κατάργησης της δουλοπαροικίας κατά το 1861, ζούσε ακόμη στη φτώχεια και την αμάθεια. Θεωρείται μια προαναγγελία ουσιαστικά της επανάστασης του 1905 και της επανάστασης του 1917.

Στο έργο υποδεικνύεται η αδυναμία των ανθρώπων, κυρίως των αριστοκρατών, να κατανοήσουν τις όποιες διαφοροποιήσεις αλλάζουν το κοινωνικό περιβάλλον, όπως επίσης και τον ρόλο που παίζουν αυτές οι αλλαγές στην προσωπική τους ζωή. Σε συμβολικό επίπεδο ο βυσσινόκηπος, ένα κομμάτι γης που ανήκει σε αριστοκρατική οικογένεια, όπως και η αδυναμία της οικογένειας να τον κρατήσει, υποδηλώνει τις αλλαγές της ρωσικής κοινωνίας και τα νέα κοινωνικά στρώματα που έρχονται στο προσκήνιο, εξαιτίας πολιτικών και κοινωνικών ζυμώσεων.


Παίζουν οι ηθοποιοί:


Μαίρη ΑρώνηΓιάννης ΜόρτζοςΤζέση ΠαπουτσήΓιώργος ΧριστόπουλοςΆννα ΑδριανούΠέτρος ΦυσσούνΣοφία ΚακαρελίδουΙάκωβος ΨαρράςΘάνος ΚαληώραςΓιώργος ΜοσχίδηςΔημήτρης ΧρυσομάλληςΝίκος ΓαλιάτσοςΑλέκος ΜαυρίδηςΝίκος Νικολάου Μετάφραση: Λυκούργος ΚαλλέργηςΣκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας

 

[Kosh]

Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας του Γρηγορίου Ξενόπουλου


Ο Ξενόπουλος διασκεύασε ένα πεζογράφημα του 1897 με τίτλο του Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας, που διαδραματίζεται στη Ζάκυνθο, σε θεατρικό έργο και ανέβηκε το 1904 στη Νέα Σκηνή του Χρηστομάνου με μικρή απήχηση στο κοινό.

Ο ίδιος ο Ξενόπουλος το θεωρούσε ένα από τα καλύτερα έργα του. Δεν τυπώθηκε στους πρώτους τόμους των θεατρικών έργων (1913, 1922) και αυτοτελώς δημοσιεύται το 1928. Το 1918 ξαναπαίχτηκε από το θίασο της Κοτοπούλη σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Το γραφικό περιβάλλον της επαρχίας δεν έχει ως πρωταγωνιστές στη σκηνή λαϊκούς ανθρώπους, αλλά την ξεπεσμένη αριστοκρατία των Επτανήσων, η οποία πιστεύει σε λαϊκές δεισιδαιμονίες και σε παλιά ιατροσόφια. Υπόθεση:Η οικογένεια της γριάς Βαλέραινας, δηλαδή η ίδια με τον γιο της Μανώλη και τη γυναίκα του Τασία και τον γιο τους Παυλάκη, βρίσκονται σε κατάσταση ένδειας.

Η γριά Βαλέραινα διαχειρίζεται ένα μυστικό γιατροσόφι που πέρασε από γενιά σε γενιά μέσα στην οικογένειά της εδώ και 250 χρόνια για ασθένειες των ματιών. Προκειμένου να ζήσουν πωλούν τα βιβλία της βιβλιοθήκης τους, ενώ ο Μανώλης επιδιώκει να διοριστεί αστυνομικός. Η κατάσταση αυτή της ανέχειας παρωθεί τα μέλη της οικογένειάς της να πωλήσουν το μυστικό γιατροσόφι. Όμως η Βαλέραινα επιθυμεί η διαχείριση του φαρμάκου να γίνεται αφιλοκερδώς.

Ο απατεώνας Τζώρτζης Πάπουζας τους πιέζει να τους πουλήσουν το φάρμακο. Η γριά Βαλέραινα προμηθεύεται δηλητήριο. Η νύφη της Τασία αποσπά το μυστικό χωρίς να δεσμευθεί να το κρατήσει. Τελικά αποκαλύπτει το μυστικό, που είναι μια απλή συνταγή, και αυτοκτονεί. Τότε φτάνει ο Μανώλης με δύο νέα: διορίστηκε αστυνομικός και συνελήφθη ο Πάπουζας ως απατέωνας. Η θυσία της γριάς Κοντέσσας δεν έχει νόημα πια και πεθαίνοντας ζητά να ζήσει. Η νύφη της υπόσχεται να κρατήσει το μυστικό.



Το έργο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο και μεταδόθηκε το 1962 απο το Κρατικό Ραδιόφωνο.Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:


κα. Κυβέλη Νίκος Τζόγιας, Νέλλη Αγγελίδου, Τάκης Βουλαλάς, Αθανασία Μουστάκα, Πέτρος Λοχαΐτης Σκηνοθεσία Μιχάλης Μπούχλης

 

[Kosh]

Το Μυθιστόρημα Ενός Άπορου Νέου (1958) | Οκτάβιος Φεγιέ​

Το πιο δημοφιλές μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα Οκτάβιου Φεγιέ (1821-1890).

"Το μυθιστόρημα ενός απόρου νέου" ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1958 και μεταδόθηκε απο την ΕΡΑ.

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Μαργαρίτα Λαμπρινού, Δημήτρης Μυράτ, Κώστας Σαντοριναίος, Δέσπω Διαμαντίδου,

Μετάφραση και διασκευή: Δημήτρης Κωνσταντινίδης Μουσική επιμέλεια: Τώνια Καράλη Σκηνοθεσία: Νίκος Γκάτσος

 

[Kosh]

Η Αγριόπαπια | Ερρίκος Ίψεν​

PainKiller



Η αγριόπαπια (1884, νορβηγικά: Vildanden) είναι θεατρικό έργο του Ερρίκου Ίψεν με πέντε πράξεις.

Συγκαταλέγεται στα πιο διάσημα έργα του Σκανδιναβού δραματουργού.

Θεωρείται το πρώτο σύγχρονο αριστούργημα στο είδος της ιλαροτραγωδίας.

Η "Αγριόπαπια" είναι η τραγωδία και η απόδειξη του μικροαστικού ψεύδους. Οι ήρωες του Ίψεν εδώ συντρίβονται λόγω της ωμής ειλικρίνειάς τους, που οφείλεται στην έλλειψη ηθικών αρχών και στην αντικατάσταση των αρχών αυτών από κίβδηλες ψευδαισθήσεις.

Θέμα του έργου είναι η φαινομενικά απλή ζωή μιας οικογένειας που εθελοτυφλεί για να μην παραδεχτεί τις ανήθικες κατά τα προτεσταντικά δεδομένα συμβάσεις που τη διέπουν.

Το τραυματισμένο πουλί που φιλοξενούν, η αγριόπαπια, είναι το τραγικότερο σύμβολο της εξέλιξης των ιψενικών ηρώων που, βυθισμένοι στις ιδεοληψίες τους, οδηγούνται μόνοι τους σε ψυχικά αδιέξοδα.

Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:

Άννα Αδριανού, Λευτέρης Ελευθεριάδης, Κώστας Κοκκάκης, Αννα Κυριακού, Σταύρος Ξενίδης, Κώστας Ρηγόπουλος, Νίκος Παπακωνσταντίνου, Πέτρος Φυσσούν, Εφη Ροδίτη, Μάκης Ρευματάς, Θάνος Αρώνης, Λυκούργος, Καλλέργης, Άγγελος Γιανούλης,

Ραδιοσκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας