Re: Silence (2016)
Επιτελους καταφερα να το δω! Η διαρκεια του με ζορισε, καθως λογω ελλειψης χρονου το ειδα σε δυο ημερες και σιγουρα κατι "χαθηκε" στο διαλειμμα.
Εισαγει ενδιαφερουσες ιδεες και βλεπει την πιστη απο ενα πρισμα που δεν ειχε τυχει να δω αλλη φορα ταινια να το επιχειρει. Δεν ξερω τι διαφορες εχει απο το "πρωτοτυπο" και δεν ξερω καν αν εχει νοημα, μιας και ειναι προφανες οτι το εργο ειναι πολυ "προσωπικη υποθεση" του σκηνοθετη.
Μερικες σκορπιες σκεψεις και νομιζω οτι δεν εχει νοημα το spoiler tag, μιας και δεν ειναι δα και καμμια ταινια μυστηριου που την βλεπουμε για να μαθουμε τι γινεται στο τελος
Μου αρεσε η ιδεα οτι οι ιεραποστολοι πηγαινουν για να ικανοποιησουν και την δικια τους ματαιοδοξια. Αυτο μπορει να ειναι ειτε "κερδιζοντας οπαδους" απο αλλες θρησκιες ειτε γιατι πειθουν κοσμο οτι ο δικος τους τροπος σκεψης ειναι ο σωστος. Ακομα και οταν ο ιαπωνας προσπαθησε να τον "συναντησει στη μεση" λεγοντας του οτι μπορει να μαθει πραγματα απο τη βουδιστικη θρησκεια και τροπος αντιληψης, ο Ροντριγκεζ δεν εδωσε κανενα σημαδι οτι συμφωνει. Ο τροπος να καμψουν την αντισταση του ηταν οτι με την αρνηση του θεου, θα εσωζε κοσμο. Αυτο ηταν κατι που ειχε φανει και απο αρκετα νωριτερα οταν ειχε ερθει σε αντιθεση με τον Γκαρουπε σχετικα με το πως θα επρεπε να δρασουν οι πιστοι αν τους ζητουσαν να αρνηθουν την πιστη τους. "Apostatize" ειχε πει κατ'ευθειαν ο Ροντριγκεζ, ενω ο Γκαρουπε δεν το ειχε δεχτει αυτο. Ετσι ακριβως και εγινε, οπου ο Γκαρουπε προσπαθησε, με "πρακτικο" τροπο να σωσει τους πιστους που πεθαναν για αυτον και τελικα πνιγηκε μαζι τους. Δεν αρνηθηκε την πιστη του.
Βρηκα ενδιαφερουσα την ιδεα, οτι μια κουλτουρα μπορει να διαφερει τοσο πολυ απο καποια αλλη, οπου ειναι αδυνατον να ριζωσει μια πιστη. Απολυτως λογικο βεβαιως, μιας και η καθε θρησκεια ειναι κομματι της κουλτουρας και εχει εξελιχτει παραλληλα με αυτην.
Αυτο που λατρεψα στην ταινια και δεν ειχα ξαναδει ποτε σε media που ασχολειται με την χριστιανικη θρησκεια, ειναι η αξιολογηση της θησειας μιας ανθρωπινης ζωης. Αυτο ειναι κατι που εχουμε δει αρκετες φορες σε εργα σχετικα με μουσουλμανους μαχητες και βομβιστες αυτοκτονιας. "Ειναι αμορφωτοι", "δεν εχουν μελλον", "τους υποσχονται τις χαρες του παραδεισου" και "υποσχονται οτι θα φροντισουν τις οικογενειες τους αφου πεθανουν" ειναι συχνες αιτιολογιες για την αποφαση τους να παρουν με αυτον τον τροπο της ζωης τους (και αλλων αθωων). Ειναι η πρωτη φορα που βλεπω μια ταινια να δειχνει αυτο το θεμα με τη χριστιανοσυνη. Η αυτοθυσια που ο Ροντριγκεζ θεωρει υψιστη θυσια, αλλα και προνομιο για εναν πιστο, για καποιους απο τους προσηλυτισμενους ειναι απλα ενας τροπος να πανε γρηγορα σε εναν καλυτερο κοσμο, αφου ο τωρινος δεν εχει τιποτα να τους προσφερει.
Επισης, μου αρεσε η ρεαλιστικη τοποθετηση του ιαπωνα κυβερνητη-ανακριτη απεναντι στους ιεραποστολους. Δεν θεωρουσε τοσο οτι διαβρωνουν ηθη/εθιμα της ιαπωνιας, οσο οτι αποτελουν προγεφυρωμα για πολιτικη/οικονομικη επιρροη των 4 χωρων που ανεφερε. Ο Ροντριγκεζ (και οι αλλοι ιεραποστολοι), αν το δει κανεις υπο αυτο το πρισμα, δεν ηταν τιποτα αλλο απο το πρωτο κυμα της "αποβασης της νορμανδιας" και ηταν στην πραγματικοτητα αναλωσιμοι.
Τελος, ειχα διαβασει σε καποια κριτικη οτι οι ιαπωνες ηγετες εμφανιζονται στην ταινια ως προστατες της καθαροτητας του ιαπωνικου πνευματος/κουλτουρας. Προσωπικα, δεν το δεχομαι αυτο για δυο λογους, α. αυτο που ανεφερα στην προηγουμενη παραγραφο και β. εκεινη την περιοδο στην ιαπωνια πρεπει να υπηρχε καποιας μορφης φεουδαρχικο συστημα. Σε αυτο αναφερεται και ενας χωρικος, οταν λεει οτι "εχουμε πληρωσει τους φορους μας". Ειναι προφανες οτι στα χωρια ζουσαν πολυ φτωχα, υπο το βαρος των φορων, ενω σε πιο κεντρικες περιοχες (οπως το ναγκασακι, οπου πηγαινουν στο τελευταιο κομματι της ταινιας τον Ροντριγκεζ) οι συνθηκες ηταν πολυ πολυ καλυτερες. Αυτο με κανει να σκεφτομαι οτι ολο το θεμα της καταδιωξης των χριστιανων ειχε να κανει περισσοτερο με την διατηρηση τους status quo, παρα με πιο ευγενη ιδανικα.
Ωραια ταινια και οτι πρεπει για μεγαλη εβδομαδα
