Eγω παντως το βρηκα εξαιρετικο.
Και αρχιζουμε
Οπως εχω ξαναγραψει η πρωτη ταινια ηταν ανετα το Blade Runner των 90s.
Εικονα και υφος που δεν ειχαμε ξαναδει ποτε πριν , απολυτα συνυφασμενο με την κομικ αισθητικη των Γουακοφσκι (εγραφαν κομικ για την Μαρβελ λιγο καιρο πριν καταπιαστουν με το σινεμα) και μια γροθια στο στομαχι της νηνεμιας της συνηθειας τοτε.
Η δευτερη και η τριτη ταινια παρολο που σε αυτες μειναμε με το στομα ανοιχτο απο το οπτικο αποτελεσμα οπως οι ασυλληπτες μαχες στην επαυλη του Μεροβιγλιαν και στον αυτοκινητοδρομο σεναριακα δεν ειχαν τιποτα απολυτως και απλα εγιναν για να "κλεισουν" το Μεσσιανικο σεναριο με ενδοξο τροπο οπως επρεπε και με πολυ τροφη για τα ματια. Δεν επαψαν ομως να ειναι πισωγυρισμα μπροστα στην πρωτης ταινιας που ηταν το απολυτα iconic φιλμ της νεας γενιας.
Και ερχομαστε στο σημερα.
Δεν εχω διαβασει για μπατζετ και λοιπα ουτε αν αλλαξαν στο δρομο και μετα την πανδημια σχεδια αλλα αυτο που ειδα ηταν καταπληκτικο (ναι ναι την ιδια ταινια ειδα
)
Το μεγαλο προβλημα των δυο συνεχειων του Ματριξ ηταν ξεκαθαρα το σεναριο. Κοινοτυπες ιστοριες με αναμενομενα ηρωικη εξελιξη.
Αν υπηρχε λογος να πανε σε τριτη συνεχεια (για αυτο ειναι και οχι reboot οπως καποιοι θεωρησαν) αυτη επρεπε να εχει σεναριο.
Και τι σεναριο !!!!
Καταφεραν στο πρωτο κομματι της ταινιας να ανατρεψουν τα παντα σχεδον να μας κανουν να αναρωτιομαστε αν ολα αυτα τελικα υπηρξαν , να κανουν ταυτοχρονα ωδη αλλα και να διακωμωδησουν τον πυρηνα της πρωτης ταινιας και να φτιαξουν ενα ακομα πιο περιπλοκο και βαθυ σεναριο και απο εκεινο του the Matrix.
Που ηταν πολυ δυσκολο για το κοινο να το αποδεχθει ηδη το 1999 (πολυς κοσμος εβγαινε απο τις αιθουσες και ρωτουσαν τι ειχε γινει ) ποσο μαλλον τωρα που το εκαναν ενα υπεροχο κουβαρι αμφισβητησης και επαναδιατυπωσης της πραγματικοτητας.
Πρωτη φορα που ξεκινησα να βλεπω την ταινια νυσταγμενος και επιασα τον εαυτο μου να ξυπνα αμεσα απο την αναγκη να μπω στην ταινια για να καταλαβω τι γινεται.
Συγκριτικα απο αποψη σεναριου αυτη ηταν μακραν η πιο πυκνη ταινια με αναπαντεχες επιλογες απο τους σεναριογραφους.
Εικαστικα μιας και δεν μιλαμε πλεον για τον κοσμο του Ματριξ που ξεραμε μονον (με το γνωστο πρασινωπο στυλ) ειχαμε πιο πλουσιο ρεπερτοριο που επρεπε να το σκεφτεσαι επι της προβολης γιατι ηταν ετσι και ηταν ολες τους πολυ ευστοχες και συνεπεις.
Εγω τους ηθοποιους τους λατρεψα ,ο Κιανου ηταν αυτο που ηταν παντα ουτε καλυτερος ουτε χειροτερος, η Καρι Αν Μος ηταν η αποκορυφωση ισως μιας και αναδειχθηκε και απο το σεναριο σε ρολο κλειδιου και ηταν και αυτη οπως και ο Κιανου γερασμενοι και κουρασμενοι.
Νομιζω ομως οτι μιας και την ταινια εκανε η Λάνα ηταν επιλογη αυτο. Η ταινια δεν εγινε για νεο κοινο. Εγινε για αυτους που ειχαν λατρεψει τουλαχιστον την πρωτη ταινια και ηταν στην ουσια μια ερωτικη ταινια και οχι ακριβου εντυπωσιασμου οπως ηταν τα the Matrix Reloaded και Revolutions
Hταν αυτο που δεν μπορεσαν να γινουν οι δυο συνεχειες παρασυρμενες απο την επιτυχια της πρωτης ταινιας και τον χολυγουντιανο εντυπωσιασμο και τα λεφτα που φερνουν τα franchise.
Ηταν δηλαδη μια βαθια ιστορια αγαπης που καταφερε να υποταξει την ταινια δρασης κατω απο το σεναριο της μια επιλογη που ηθελε πολλα κοτσια για να κανει η Γουακοφσκι τελικα και μπραβο της .
PERFECTLY DONE