Γειά σας και από εμένα είμαι ο Πέτρος θέλω να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που με κάλεσαν και είχα την ευκαιρία να τους
γνωρίσω και από κοντά (μόνο τον teo γνώριζα) και να ανταλλάξουμε απόψεις ακούγοντας πολύ καλά ακουστικά.
Μια και κάναμε λοιπόν canjam θα γράψω και τις εντυπώσεις μου.
Ακολουθεί σεντόνι με καθαρά υποκειμενικές απόψεις για όποιον βαριέται και έχει κάτι καλύτερο να κάνει
η περίληψη είναι ότι το HD650 είναι μια κλάση πιο πάνω από τα υπόλοιπα (εξαιρουμένων των vintage Κ1000 και K340) και ότι ο κλώνος είναι πάρα πολύ καλός.
Δηλώνω ότι είμαι ο κάτοχος των HD650(νέο μοντέλο), επίσης με ενδιαφέρει ένα σύστημα που αναπαράγει ήχο να δίνει αποτέλεσμα όσο το δυνατόν
πιο κοντά στην πραγματικότητα και όχι σε αυτό που είναι γραμμένο στην πηγή έστω και αν για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να ξεφύγουμε από
τις τέλειες ''καμπύλες'' και να χρωματίσουμε τον ήχο.
Από όλη την παρέα είμαι ο πιο old school έχω όλη την συλλογή μου σε cd και για αυτό κουβάλησα μαζί μου ένα παλιό cd player kenwood dpf-3010
και φυσικά τα cd μου με αποτέλεσμα να είμαι ο πιο γραφικός της παρέας!
Ακούω και συλλέγω μόνο κλασσική αλλά κατέχω όλα τα ακούσματα της κλασσικής ροκ και τζαζ.
Είχα μαζί μου και ένα dac-ενισχυτή τύπου ifi όλα σε ένα ( dr.dac 3 audiotrak korea)
Αφού έπαιξα λίγο με τα διάφορα ενισχυτικά δεν χρειάστηκε πολύ για να αποφασίσω ότι όλες οι ακροάσεις θα γίνουν από τον κλώνο και το cd player χωρίς dac.
Εντυπώσεις
(ακολουθεί τελείως υποκειμενικό κείμενο σαν έκθεση ιδεών)
1. AKG K702 - Τα γνωστά! δηλαδή το πιο επιλεκτικό ακουστικό που έχω ακούσει , δεν χαρίζεται σε τίποτα.
με καλή ενίσχυση θα σου δώσει ότι είναι εκεί γραμμένο απλά ψυχρά και καθαρά.
με κακή ενίσχυση το χειρότερο ακουστικό το ίδιο με τις κακές εγγραφές δεν συγχωρεί τίποτα.
Καλά κουρδισμένο με την γνωστή κορυφή της AKG στα 11khz.
Σε εγγραφές πχ που το μπάσο επισκίαζε τα πάντα το αποτέλεσμα ήταν τραγικό αυτό που λέει ο Θανάσης αλλά δεν έφταιγε το ακουστικό έφταιγε η εγγραφή.
Για αυτό και σε καλές εγγραφές το μπάσο ήταν εκεί περιγραφικό και δυνατό χωρίς όμως όγκο.
Στις τέλειες ηχογραφήσεις θα ακούσεις τον τέλειο ήχο χωρίς όμως να σε συνεπάρει άοσμο και άνοστο , κλινικό.
Το ακουστικό είναι εργαλείο στα χέρια ενός καλού παραγωγού αλλά για να ακούς μουσική όχι ευχαριστώ έχει πιο ζωντανά ακουστικά.
Όσο για την περίφημη σκηνή του ναι είναι πολύ μεγάλη σε σημείο υπερβολής με αποτέλεσμα να κάνει ''τρύπα'' στην μέση , στερείται επίσης βάθους.
Ο διαχωρισμός των οργάνων σε μικρά σύνολα καλός σε συμφωνική ορχήστρα όμως δεν ξεχωρίζεις τις επιμέρους ομάδες των οργάνων.
Παντελής απουσία σώματος , καθόλου οργανικό και οριακά δισδιάστατο.
Πεντακάθαρο και κουραστικό στις υψηλές.
Από άνεση τέλειο.
Η καλή ενίσχυση απαραίτητη διότι αλλιώς δεν ακούγεται.
2. HE 400 - Σε πρώτη ακρόαση το πιο ισορροπημένο , ευχάριστο με ότι του βάλεις δεν απογοητεύει σε όλα τα είδη μουσικής.
Ανταποκρίνεται θετικά στην καλή ενίσχυση μέχρις ενός σημείου μετά δεν κερδίζεις κάτι.
Η σκηνή καλή και σε πλάτος και σε βάθος με καλό διαχωρισμό των επιμέρους οργάνων περίπου σαν τα HD650 λίγο περισσότερο πλάτος , λιγότερο βάθος και
χειρότερος διαχωρισμός οργάνων.
Μπάσο καλό περιγραφικό αποδίδει ότι υπάρχει χωρίς όμως πολύ όγκο.
Δεν θα απογοητεύσει τον μέσο χρήστη που ακούει τα πάντα και δεν πιέζει πολύ τις καταστάσεις και δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή.
Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα,
μόλις αρχίσεις να ακούς απαιτητική μουσική με πολύ προσοχή διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά.
πχ δεύτερη του Mahler πρώτο μέρος.
Πρώτα από όλα στερείται όγκου τόσο στο μπάσο όσο και στις μεσαίες οι οποίες είναι πολύ επίπεδες με ελάχιστο κόψιμο και
ξαφνικά στις μέσο-υψηλές κάνει βουτιά και φτάνει απότομα ψηλά κοντά στα 10khz ας πούμε.
Με αποτέλεσμα π.χ τα χάλκινα να ακούγονται τελείως αφύσικα στην μεσαία περιοχή τους και να τσιρίζουν στις ψηλές νότες.
Τα χάλκινα κρουστά π.χ το γκονγκ στα πρώτα σχετικά μέτρα της δεύτερης δεν έχει καθόλου καλή απόσβεση και ακούγεται σαν φύλο από αλουμινόχαρτο.
Αμέσως μετά το όμποε ακούγεται συριστικό και ενοχλητικό απελπιστικά λεπτό-ηχο.
Το ίδιο συμβαίνει και στα πρώτα μέτρα με τα κοντραμπάσα όπου να μεν έχουμε όλο το μπάσο χωρίς παραμόρφωση αλλά δεν έχουμε όγκο
δεν νιώθεις την κίνηση της ορχήστρας.
Παρόμοιο αποτέλεσμα π.χ στην άρια του Bach bwv 214 no.7 με σόλο τρομπέτα και μπάσο φωνή όπου απλά οι νότες του χάλκινου
χάνουν όλο το σώμα τους και την γλύκα των χαμηλών και το μόνο που μένει είναι το ''ρε'' που σου τρυπάει τα αυτιά.
Γενικά λείπει όγκος και σώμα τουλάχιστον στην μουσική που ακούω.
Αν συνυπολογίσουμε και το θέμα της άνεσης που είναι απλά ανύπαρκτη δεν βλέπω κανένα λόγο για να πάρει κάποιος αυτό το ακουστικό
όταν υπάρχει το sennheiser HD600 που είναι παρόμοιου χαρακτήρα αλλά πολύ μα πολύ καλύτερα κουρδισμένο πιο ισορροπημένο και
κυρίως πιο τρισδιάστατο και με σώματα.
Νομίζω ότι είναι απλά ένα αντίγραφο του HD600.
Όταν ο Κινέζος νόμιζε ότι πάτησε στο φεγγάρι για πρώτη φορά οι άλλοι το είχαν ήδη αποικήσει.
Τέλος πάντων καλό ακουστικό για μέση χρήση αλλά πολύ πίσω για να χαρακτηριστεί κάτι ιδιαίτερο.
3. HD650 - Για απαιτητικά ακούσματα είτε είναι κλασσική είτε jazz μια κλάση πάνω από τα άλλα.
Κύριο χαρακτηριστικό του το Σώμα με σ κεφαλαίο , ο όγκος και η τρισδιάστατη απεικόνιση.
Μακράν το πιο ''μουσικό'' από όλα πιο κοντά στα αληθινά όργανα το άκουσμα είναι ''οργανικό''.
Σόλο μπάσο κλαρινέτο στην ιεροτελεστία της άνοιξης Στραβίνσκι , νότες γεμάτες στρογγυλές με υπόσταση από το όργανο μέσα στο κεφάλι σου.
Κίνηση , αέρας στην Συμφωνική ορχήστρα , μεσαία σκηνή αλλά με βάθος , σαφή διαχωρισμό των οργάνων αναπνέουν τα νιώθεις.
Σε κουαρτέτο εγχόρδων νιώθεις τον κάθε μουσικό ξεχωριστά.
Κούρδισμα σχεδόν τέλειο , ένα μικρό πέσιμο μετά τα 10khz ίσα ίσα για να μην κουράζει και για να εξισορροπεί τις εγγραφές πού όπως
ξέρουμε είναι φτιαγμένες για να ακούγονται στον χώρο από ηχεία και έχουν επίτηδες τονισμένες τις υψηλές με αποτέλεσμα στα ακουστικά
να σου τρυπάν τα αυτιά.
Αποδίδει συμφωνική ορχήστρα σε όλο της το μεγαλείο με κίνηση και αέρα όλα τα όργανα ισάξια τίποτα δεν ξυρίζει καμία νότα δεν πάει
χαμένη κανένα όργανο δεν χάνεται , το μπάσο πολύ τρισδιάστατο και πεντακάθαρο όσο ακριβώς υπάρχει.
Δυναμικές και μικροδυναμικές απίστευτες , περνάει από ffff σε pppp με την μεγαλύτερη άνεση.
Σωστές αποσβέσεις σε όλα τα κρουστά , φυσιολογικό σβήσιμο στις νότες.
Ομαλή ακολουθία σε όλο το φάσμα πλην του σβησίματος στα 10khz.
Πεντακάθαρο (πιο πέπλο?) ακούγονται τα πάντα αλλά συγχωρεί τις κακές εγγραφές το αποτέλεσμα όμως είναι φτωχό το ακουστικό θέλει ποιότητα.
Για να λάμψει θέλει εγγραφές υψηλότατης ποιότητας και καλή ενίσχυση.
Ότι καλύτερο του δίνεις τόσο καλύτερα παίζει.
Δεν κάνει για ipad , iphone , fiio miio κλπ.
Δεν κάνει για ροκ-ποπ κλπ με τις άθλιες ηχογραφήσεις και δεν είναι ακουστικό για να κάνεις κέφι και να πίνεις μπύρες.
Λυπάμαι μόνο σοβαρές καταστάσεις.
Ακούς τρίωρη όπερα χωρίς να σε πιάσει πονοκέφαλος τόσο από θέμα άνεσης όσο και από τα ενοχλητικά πρίμα.
Για τις μεσαίες δεν το συζητάω το φόρτε του , άρια του rosenmuller για σόλο άλτο και θεόρβη κανένα ακουστικό
από τα υπόλοιπα δεν μπόρεσε να αποδώσει την ικεσία της φωνής και τις χαμηλές νότες της συνοδείας το άγγιγμα των δακτύλων στις χορδές.
Έμεινα και εγώ έκπληκτος διότι με τον κλώνο το ακουστικό έπαιξε απίστευτα καλά.
Τώρα τρέχω να παραγγείλω ενισχυτή της προκοπής.
Άριστο για όσους ξέρουν τι θέλουν.
Εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος με τα ''σοβαρά'' ακουστικά.
Θα ακολουθήσουν εντυπώσεις και για τα άλλα τα οποία είναι του τύπου happy hour.
Όποιος έκανε το κόπο να διαβάσει μέχρι εδώ τον ευχαριστώ , οι απόψεις είναι υποκειμενικές και δεν θα μπώ στον γνωστό άγονο διάλογο.
(Υ.Γ τα HE400 τα άκουσα πρώτη φορά στην ζωή μου είμαι παλιός κάτοχος των Κ702 και Κ601 και έχω ακούσει αρκετά το HD600)