Βλέπω τους γάμους μου του ´19 (ή και ελάχιστους του '20 το καλοκαίρι που ήταν ελεύθεροι ή με μικρούς περιορισμούς για ένα διάστημα) και μετά βίας έχω τη διάθεση να δημοσιεύσω οτιδήποτε ούτε καν στις σελίδες μου. Ούτε καν για λόγους portfolio. Ίσως διότι υπάρχει και στους επαγγελματίες του γάμου αλλά και στα ζευγάρια όλο αυτό το διάστημα ένα αίσθημα "ενοχής" λόγω της πανδημίας.
Βέβαια στο AVCLUB ποτέ δεν περίμενα ούτε είχα στόχο να... πιάσω πελάτες, δεν είναι αυτό το κοινό. Ένα καλό λόγο να πάρω δύναμη ναι, ίσως, ή κάποια ερώτηση, παρατήρηση, αφορμή συζήτησης για θέματα αισθητικής, μοντάζ, επιλογής εξοπλισμού, τεχνικά κλπ ναι, αν και αυτά σπανίζουν.
Θα πει κάποιος βέβαια, οι γάμοι και τα γλέντια είναι το πρόβλημα, εδώ πεθαίνει κόσμος. Σύμφωνοι. Όμως στις δεξιώσεις των γάμων υπάρχει ζωή. Παλιές φιλίες δυναμώνουν, νέες δημιουργούνται, μέχρι και εμπορικές συμφωνίες γίνονται. Χώρια που συνήθως στον επόμενο χρόνο ακολουθεί και η γέννηση ενός παιδιού. Και δεν το γράφω από... επαγγελματικό ενδιαφέρον το τελευταίο, που αν ήμουν αρκετά κυνικός θα μπορούσα διότι τυχαίνει να σχετίζεται με τη δουλειά μου.
Σκεφτείτε παρά του ότι πάσχιζα όλο το '20 να βρω, πέραν από διάθεση και έμπνευση, αλλά και δύναμη να μοντάρω κάποιους γάμους, γιατί ένα πρόβλημα στο χέρι μου που με ταλαιπώρησε σχεδόν 2 χρόνια και με δυσκόλευε να κρατώ ποντίκι πάνω από 10 λεπτά σερί (νάρθηκας, γραφίδα, κάθετα ποντίκια και δεν συμμαζεύετα), που σημαίνει ότι άργησα δυστυχώς και να παραδώσω σε αρκετούς και θα έπρεπε κανονικά να έχω εντονότατα παράπονα, πάραυτα αυτά δεν υπήρξαν τουλάχιστο στο βαθμό που περίμενα.
Υπήρξαν φορές που ούτε καν η γυναίκα μου δεν είχε διάθεση να δει ένα κλιπάκι - καλά για πλήρες βίντεο δεν το συζητώ καν - πριν το παραδώσω. Ούτε και συνάδελφος ή συνεργάτης. Πολύ - πολύ ψυχοφθόρο γιατί πολύ συχνά είναι κάτι μπροστά στα μάτια σου αλλά ο χαμός του φορτωμένου timeline και οι ατελείωτες ώρες εμπρός στην οθόνη του υπολογιστή κοιμίζουν το μυαλό και θολώνουν τη σκέψη. Συν την κλεισούρα, βράστα. Έφτασα στο σημείο η περιστασιακή φωτογράφιση προιόντων για eshop να με ευχαριστεί γιατί ήταν αφορμή να βγω έξω και να ξεσκουριάσω τον εξοπλισμό μου. Δεν υποτιμώ σε καμία περίπτωση την προϊοντική φωτογράφιση, κάθε άλλο, αλλά αν δεν είναι η αυτή η κανονική δουλειά σου και δεν είσαι οργανωμένος γι αυτό, και πας και σε τυχαίες δουλειές (πχ κουρτίνες και ριχτάρια να πρέπει να κάνεις στούντιο τον σκόρπιο χώρο του άλλου με lightstand διαχύτες ομπρέλες μπαλαντέζες φόντα κλπ), ούτε σε ευχαριστεί ούτε συμφέρει.
Τέλος πάντων, δειλά παραθέτω άλλο ένα. Στερείται πιθανόν έμπνευσης, αλλά έχει κάποιες ωραίες εικόνες. Όλο στο χέρι ή με μονόποδο. Πρέπει να το σταματήσω αυτό παρεπιπτόντως, τόσες ώρες στο χέρι η κάμερα τόσα χρόνια πάει ο καρπιαίος σωλήνας.... το stabilization στο post πολύ χρονοβόρο... το gimbal το φοβάμαι από πολλές πλευρές, το steadicam ναι το δουλεύω κάποιες φορές αλλά είναι για λιγοστά πλάνα, στον γάμο "κυνηγάς" τα απρόσμενα και μή δρώμενα επί ώρες... αλλά πρέπει να "εκμοντερνιστώ" και να είμαι πιο πρακτικός και ουσιαστικός για του χρόνου.