Εφυγαν τα χελιδονια, ανοιξαν τα σινεμά, και αρχισαν να χαλανε τα υπογεια καλωδια.
Ετσι γινεται παντα, αυτή την εποχή.
Ο λογος είναι απλος. Οι εργασιες που γινονται στο δρόμο από διάφορα συνεργία. Φυσικο αέριο, δεή, ευδαπ, πεζοδρομησεις ακομα και ο ιδιος ο οτε.
Σκαβοντας, διασταυρονονται με τα τηλεφωνικά καλωδια. Οσο προσεκτικός και να είσαι, το κομπρεσερ μπορει να ριξει μια πρωτη διευρενητική εκεί που περνάνε τα καλωδια, πρωτου σταματήσει. (ακομα και να ζορισει καποια πέτρα που ετυχε να ακουμπαει στο καλωδιο).
Το αποτελεσμα είναι να ανοιξει μια μικρη τρυπούλα, η οποία οσο δεν υπαρχει νερό, δεν την βλεπει κανείς.
Μολις ξεκινησουν οι βροχές και υγρανθεί το χώμα πανω απο μισό μέτρο κατω από τη γη, περναει νερό απο την τρυπουλα, και αρχιζει να διαβρώνει χημικά το καλωδιο.
Αυτό οδηγεί σε αυξημένα λάθη στην αρχη, μέχρι να το φάει όλο και να κοπεί το καλώδιο.
Καθε χρόνο τα ιδια, με ευλαβια.
Λιγη υπομονή, το σκαψιμο αυτή την εποχή παντα αργεί το ιδιο (λογω φορτου εργασίας), ανεξαρτητα παρόχου, μιας και στο χτυπημένο καλώδιο σίγουρα έχει συνδρομητές όλων των παρόχων.
Πρακτικά, οταν δουν τις βλαβες να μαζεύονται, για το ιδιο καλωδιο, το προβλημα επιβεβαιωνεται.
Σε μεγαλύτερα καλώδια, για να το σωσουν, ντυνουν τα καλωδια σε μολυβδινο jacket το οποίο ειναι κλεισμένο αεροστεγώς, και στο κεντρο του οτε έχουν κομπρεσερ και πρεσαρουν αερα στο κελυφος, και βαζουν και πιεσομετρο.
Αν αρχισει και πεφτει η πιεση, σημαινει διαρροή. Ο αερας που βγαίνει, δεν επιτρέπει στο νερό να μπεί, και έτσι δίνεται χρόνος για να γίνει η επισκευή.
Προφανως ολα αυτα δεν ειναι ουτε ευκολα, ουτε φτηνά.
Υπομονή.