Το παρακάτω είναι κείμενο που έγραψα στο avforum το 2005. Το παραθέτω όπως ήταν και συμπληρώνω τα νεότερα σε άλλα μηνύματα:
Δεν ξέρω γιατί αλλά η φωτογραφία τοπίου, είτε πόλης, είτε υπαίθρου με μαγεύει. Με την οικογένεια ή χωρίς, πάντα κουβαλώ μαζί μου μια μηχανή, πολύ συχνά όλο τον εξοπλισμό και προσπαθώ να αποτυπώσω στο φιλμ ή την κάρτα μνήμης, αυτό που καρφώνει τη ματιά μου.
Είναι μερικές φορές που οι μηχανές μας δεν μπορούν να συλλάβουν αυτό που μας θαμπώνει. Πολλές φορές δεν χωρά στο κάδρο, όσο ευρυγώνιο φακό κι αν χρησιμοποιώ ένα συγκεκριμένο τοπίο. Η εύκολη λύση είναι η διαδοχική φωτογράφηση με επικάλυψη των καρέ και μετά η ένωσή τους με κάποιο πρόγραμμα, όπως αυτά που συστήνετε στην κατηγορία «πανοραμικές φωτογραφίες, ας τις μαζέψουμε».
Παρότι έχω χρησιμοποιήσει 405 από αυτά τα προγράμματα δεν μπορώ να πω ότι είμαι συνήθως ικανοποιημένος. Συχνά σε μια γενική λήψη χωριού ή πόλης, οι κάθετες γραμμές των σπιτιών μπερδεύονται. Άλλοτε πάλι υπάρχουν προβλήματα στον ουρανό (βινιέτα φακού), Κάποιες φορές αδυνατώ να τσεκάρω από πριν το κέντρο της ματιάς μου προς το τελικό κάδρο με αποτέλεσμα το κόλλημα των φωτογραφιών να καταλήγει σε αλαλούμ. Επίσης με ενοχλεί η αίσθηση της στρογγυλάδας που έχουν όλα σχεδόν τα πανοράματα στον ΗΥ. Αλλά ακόμη κι τελικά δεν υπάρξει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στη διαδικασία δημιουργίας πανοράματος στον ΗΥ, δεν μπορώ να πω ότι με ευχαριστεί η διαδικασία των πολλαπλών λήψεων με σκοπό τη δημιουργία μιας άλλης –τελικής- λήψης στον ΗΥ.
Τέλος πάντων δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα η υπόθεση μέχρι που βρεθήκαμε με τον Arvick μετά από καιρό, και διαπίστωσα ότι κι εκείνος έχει το ίδιο πάθος και –κυρίως- διαβάζοντας το φωτογραφικό βιβλίο των αδελφών Ζαρζώνη για τον Όλυμπο (μπορείτε να δείτε δουλειές τους στο www.zarzonis.gr).
Έτσι άρχισα να προσανατολίζομαι στη αγορά πανοραμικής μηχανής με φιλμ. Οι επιλογές αρκετές, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζουν παραλλαγές στο ίδιο θέμα, όπως γίνεται με τις SLR ή τις συνηθισμένες κόμπακτ.
Πρώτα από όλα υπάρχει το θέμα της επιλογής του φορμά, διότι πανοραμικές μηχανές υπάρχουν για φιλμ 35άρι, και 120/220άρι (το μεγάλο φορμά μου πέφτει πολύ μεγάλο). Στο πρώτο υπάρχουν οι επιλογές της HASSELBLAD XPAN, NOBLEX 135 γερμανικές με περιστρεφόμενο τύμπανο το οποίο ελέγχεται από επεξεργαστή, και οι ρωσικές HORIZON 202 (από το εργοστάσιο της ΖΕΝΙT, ως συνήθως αναξιόπιστες, αλλά και καινούριες HORIZON 202 PRO, και HORIZON S3 (οι οποίες μάλιστα χαίρουν εκτίμησης στις ΗΠΑ).
Στο μεγαλύτερο φορμά έχουμε τις NOBLEX 150 (6x12), NOBLEX 175 (6x17), FUJI 617 (6x17), και τις LINHOF 617, ART PANORAMA 617.
Όλες εκτός από τις HORIZON που στοιχίζουν στα 400 ευρώ καινούριες, και τις NOBLEX 135 που παίζουν στα 1000-1300 ευρώ επίσης καινούριες είναι πολύ ακριβές, το ίδιο και οι XPAN (τιμή αντιπροσωπείας 3330 σώμα με το 45άρη φακό) και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ούτε μηχανή, ούτε καν προσομοίωση σκόπευτρου, έτσι ώστε να πάρεις μια ιδέα τι περίπου θα τραβάς. Μάλιστα οι LINHOF παίζουν πάνω από τις 6000 ευρώ. Όμως κατά καιρούς βγαίνουν στο ebay κάποιες πανοραμικές μεταχειρισμένες σε τιμή πάνω κάτω 1000 ευρώ, κάτι που μου ακούγεται ευχάριστα.
Δεν ξέρω γιατί αλλά η φωτογραφία τοπίου, είτε πόλης, είτε υπαίθρου με μαγεύει. Με την οικογένεια ή χωρίς, πάντα κουβαλώ μαζί μου μια μηχανή, πολύ συχνά όλο τον εξοπλισμό και προσπαθώ να αποτυπώσω στο φιλμ ή την κάρτα μνήμης, αυτό που καρφώνει τη ματιά μου.
Είναι μερικές φορές που οι μηχανές μας δεν μπορούν να συλλάβουν αυτό που μας θαμπώνει. Πολλές φορές δεν χωρά στο κάδρο, όσο ευρυγώνιο φακό κι αν χρησιμοποιώ ένα συγκεκριμένο τοπίο. Η εύκολη λύση είναι η διαδοχική φωτογράφηση με επικάλυψη των καρέ και μετά η ένωσή τους με κάποιο πρόγραμμα, όπως αυτά που συστήνετε στην κατηγορία «πανοραμικές φωτογραφίες, ας τις μαζέψουμε».
Παρότι έχω χρησιμοποιήσει 405 από αυτά τα προγράμματα δεν μπορώ να πω ότι είμαι συνήθως ικανοποιημένος. Συχνά σε μια γενική λήψη χωριού ή πόλης, οι κάθετες γραμμές των σπιτιών μπερδεύονται. Άλλοτε πάλι υπάρχουν προβλήματα στον ουρανό (βινιέτα φακού), Κάποιες φορές αδυνατώ να τσεκάρω από πριν το κέντρο της ματιάς μου προς το τελικό κάδρο με αποτέλεσμα το κόλλημα των φωτογραφιών να καταλήγει σε αλαλούμ. Επίσης με ενοχλεί η αίσθηση της στρογγυλάδας που έχουν όλα σχεδόν τα πανοράματα στον ΗΥ. Αλλά ακόμη κι τελικά δεν υπάρξει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στη διαδικασία δημιουργίας πανοράματος στον ΗΥ, δεν μπορώ να πω ότι με ευχαριστεί η διαδικασία των πολλαπλών λήψεων με σκοπό τη δημιουργία μιας άλλης –τελικής- λήψης στον ΗΥ.
Τέλος πάντων δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα η υπόθεση μέχρι που βρεθήκαμε με τον Arvick μετά από καιρό, και διαπίστωσα ότι κι εκείνος έχει το ίδιο πάθος και –κυρίως- διαβάζοντας το φωτογραφικό βιβλίο των αδελφών Ζαρζώνη για τον Όλυμπο (μπορείτε να δείτε δουλειές τους στο www.zarzonis.gr).
Έτσι άρχισα να προσανατολίζομαι στη αγορά πανοραμικής μηχανής με φιλμ. Οι επιλογές αρκετές, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζουν παραλλαγές στο ίδιο θέμα, όπως γίνεται με τις SLR ή τις συνηθισμένες κόμπακτ.
Πρώτα από όλα υπάρχει το θέμα της επιλογής του φορμά, διότι πανοραμικές μηχανές υπάρχουν για φιλμ 35άρι, και 120/220άρι (το μεγάλο φορμά μου πέφτει πολύ μεγάλο). Στο πρώτο υπάρχουν οι επιλογές της HASSELBLAD XPAN, NOBLEX 135 γερμανικές με περιστρεφόμενο τύμπανο το οποίο ελέγχεται από επεξεργαστή, και οι ρωσικές HORIZON 202 (από το εργοστάσιο της ΖΕΝΙT, ως συνήθως αναξιόπιστες, αλλά και καινούριες HORIZON 202 PRO, και HORIZON S3 (οι οποίες μάλιστα χαίρουν εκτίμησης στις ΗΠΑ).
Στο μεγαλύτερο φορμά έχουμε τις NOBLEX 150 (6x12), NOBLEX 175 (6x17), FUJI 617 (6x17), και τις LINHOF 617, ART PANORAMA 617.
Όλες εκτός από τις HORIZON που στοιχίζουν στα 400 ευρώ καινούριες, και τις NOBLEX 135 που παίζουν στα 1000-1300 ευρώ επίσης καινούριες είναι πολύ ακριβές, το ίδιο και οι XPAN (τιμή αντιπροσωπείας 3330 σώμα με το 45άρη φακό) και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ούτε μηχανή, ούτε καν προσομοίωση σκόπευτρου, έτσι ώστε να πάρεις μια ιδέα τι περίπου θα τραβάς. Μάλιστα οι LINHOF παίζουν πάνω από τις 6000 ευρώ. Όμως κατά καιρούς βγαίνουν στο ebay κάποιες πανοραμικές μεταχειρισμένες σε τιμή πάνω κάτω 1000 ευρώ, κάτι που μου ακούγεται ευχάριστα.
Last edited by a moderator: