Καλές δονήσεις!
The Beach Boys - Smiley Smile (Σεπτέμβριος 1967, Brother Records/Capitol)
Τραγούδια: A1 Heroes And Villains (Wilson, Parks) - 3:36, A2 Vegetables (Wilson, Parks) - 2:05, A3 Fall Breaks And Back To Winter (W. Woodpecker Symphony) (Wilson) - 2:14, A4 She's Goin' Bald (Wilson, Love, Parks) - 2:12, A5 Little Pad (Wilson) - 2:30, B1 Good Vibrations (Wilson, Love) - 3:35, B2 With Me Tonight (Wilson) - 2:13, B3 Wind Chimes (Wilson) - 2:36, B4 Gettin' Hungry (Wilson, Love) - 2:27, B5 Wonderful (Wilson) - 2:20, B6 Whistle In (Wilson) - 1:02
Μουσικοί: Brian Wilson (φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα), Mike Love (φωνητικά), Carl Wilson (φωνητικά, κιθάρα), Al Jardine (φωνητικά, μπάσο), Dennis Wilson (φωνητικά, τύμπανα)
Παραγωγή / Μηχανικός: The Beach Boys, Jim Lockert
Το μεγαλύτερο μέρος του
Smiley Smile ηχογραφήθηκε στο αυτοσχέδιο σπιτικό στούντιο του Μπράιαν Γουίλσον στο Μπελ Έαρ, Λος Άντζελες, από τις 3 Ιουνίου έως τις 14 Ιουλίου 1967, χρησιμοποιώντας κυρίως εξοπλισμό ραδιοφωνικής μετάδοσης, πιάνο, ηλεκτρονικό μπάσο, μελόντικα, διάφορα αντικείμενα για κρουστά και ένα όργανο θεάτρου Μπάλντουιν.
Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται:
«
Το χαμόγελο που στέλνετε σας επιστρέφετε - ινδιάνικη σοφία»
Κάτι σημαίνει για τη "μεταδοτικότητα" της ψυχεδέλειας στην Καλιφόρνια της δεκαετίας του '60, όταν ακόμα και η πιο καθωσπρέπει, ευπαρουσίαστη μπάντα της, πήρε μια γεύση. Ο
Brian Wilson βέβαια έκανε κάτι περισσότερο. Παίρνοντας
LSD, είπε, «
με πήγε βαθύτερα στη μουσική, αλλά και με φόβισε», προσθέτοντας ότι τα καλύτερα άσιντ τραγούδια του, ήταν τα "
California Girls", "
Surf's Up" και "
Good Vibrations". Τον Οκτώβριο του 1966, το τελευταίο και πιο απροκάλυπτα ψυχεδελικό από αυτά τα τρία, έφτασε την κορυφή των τσαρτ και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Η δημιουργία ενός άλμπουμ για να επωφεληθεί από την τεράστια επιτυχία του, δεν ακούγεται τόσο δύσκολο για μια μπάντα που είχε συνηθίσει σε δύο νέα
LP τον χρόνο. Ο
Wilson, ο οποίος είχε αποσυρθεί από τις περιοδείες το τέλος του '64 για να γράψει και να ηχογραφήσει, δήλωσε ότι ήταν κοντά στην ολοκλήρωση ενός δίσκου που θα ήταν εξίσου άλμα από το τελευταίο άλμπουμ της μπάντας,
Pet Sounds, όπως ήταν αυτό από το
Summer Days (And Summer Nights!!). Θα ήταν πειραματικό, φιλόδοξο, ψυχεδελικό, σίγουρα όχι τα αγαπημένα επίθετα της δισκογραφικής ετικέτας τους (ούτε πολλών οπαδών), κρίνοντας από την αντίδρασή τους στο
Pet Sounds. Η
Capitol, αμήχανη με τη νέα κατεύθυνση του συγκροτήματος, είχε τότε κυκλοφορήσει ένα σχεδόν ταυτόχρονο
Best of, το οποίο πώλησε περισσότερα αντίτυπα.
Ακόμα, με το "
Good Vibrations" απρόθυμο να αφήσει τα τσαρτ, η ετικέτα "έτρεξε" διαφημίσεις τον Δεκέμβριο του '66 κοκορευόμενη ότι «
SMiLE είναι το όνομα του νέου άλμπουμ των Beach Boys που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 1967, με ένα χαρούμενο εξώφυλλο, τους πραγματικά ευτυχισμένους ήχους μέσα και ένα ευχάριστο κομμάτι επίδειξης στα ράφια που δεν μπορείτε να χάσετε, και είμαστε βέβαιοι ότι θα πωληθούν ένα εκατομμύριο κομμάτια».
Και μετά ήρθε η βουβαμάρα. Αυξανόμενες εντάσεις στην μπάντα, διενέξεις με τη δισκογραφική εταιρία, μεγάλη κατανάλωση μαριχουάνας, παράνοια και τελειομανία με το "
Good Vibrations" που χρονολογείται από τα σέσιον του
Pet Sounds, μετά από επτά μήνες, τέσσερα στούντιο και ένα πρωτοφανές ποσό πενήντα χιλιάδων δολαρίων να ακούγεται ακόμα ημιτελές στον περφεξιονιστή Μπράιαν, όλα αυτά συνδυαζόμενα με την αποχώρηση και προσφυγή στο κρεβάτι του, άφησαν το
SMiLE ανολοκλήρωτο. Για δεκαετίες παρέμεινε το μυθικό
Μεγάλο Χαμένο Άλμπουμ του ροκ.
Ο
Mike Love επίσης αναφέρεται μερικές φορές ως ο λόγος για την κατάρρευση του
SMiLE και του αποδίδεται η φράση, «
μη γ@μάτε τη φόρμουλα», που υπαινίσσεται την υπονόμευση από τον Μπράιαν της αρχικής συνταγής επιτυχίας των
Beach Boys, με τα τραγούδια για κορίτσια, αυτοκίνητα και το σερφ...
Όμως οι
Beach Boys, που ήταν πολύ προσεκτικοί στη δική τους δισκογραφική ετικέτα,
Brother, ήταν ανυπόμονοι να κυκλοφορήσουν κάτι νέο, αλλά ο
Brian αρνήθηκε να φύγει από το σπίτι. Έτσι μετέφεραν τις εργασίες ηχογράφησης, μαζί με ένα κιβώτιο από ταινίες του
SMiLE, στο σπίτι του
Brian στο
Bel Air.
«
Ήταν ιδέα του Brian να έχει το στούντιο στο σπίτι του και να μετατρέψει ένα υπνοδωμάτιο σε ηχοθάλαμο», θυμάται ο
Al Jardine. «
Έμενε συνέχεια στον επάνω όροφο και προσπαθούσαμε να τον φέρουμε κάτω. Μπορούσε να ακούσει τη μουσική να διαπερνά το πάτωμα και έλεγε, 'Αυτό ακούγεται πολύ κουλ, τι κάνετε;' Πάντα προσπαθούσαμε να τον κάνουμε ν' ασχοληθεί, αλλά... ζούσε σε μια κατάσταση ανησυχίας ακόμα και με την παραμικρή 'πρόκληση'. Αν κάποιος τον κοίταζε λάθος, αν του χαμογελούσες λάθος - πώς θα σου φαινόταν, να νομίζεις ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένα λάθος είδος χαμόγελου;»
«
Πέρασα από κάποια άσχημα ταξίδια, ταξίδια εγκεφαλικά», λέει ο
Wilson. «
Κουράστηκα να ηχογραφώ με τους τύπους, έτσι σταμάτησα. Με καλούσαν κάτω περιστασιακά για να δουν αν μου άρεσε ότι έκαναν, αλλά δεν ήμουν σαν αρχηγός. Πέρα απ' αυτό, έμενα στο δωμάτιό μου».
Η θρυλική απέχθεια του
Mike Love για τους αλλόκοτους στίχους του συνεργάτη
Van Dyke Parks δεν εμπόδισε την μπάντα να ανοίξει το νεο-ονομαζόμενο
Smiley Smile με το "
Heroes And Villains" που είναι έξοχο, ακόμα και σε σύγκριση με τη σινεμασκόπ έκδοση στο
SMiLE. Με λογική, φτιάξ' το μόνος σου, όργανα που βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή, χωρίς ενορχηστρώσεις πνευστών και εγχόρδων, πρόσθετους επαγγελματίες μουσικούς και παροχές οργανωμένου στούντιο, τα "
Wind Chimes", "
Wonderful" και τα περισσότερα μέρη του "
Vegetables" υπέστησαν δραματικά μειωμένες προσαρμογές. Το "
Vegetables" ξαναδουλεύτηκε ως ένα είδος τραγουδιού κατασκήνωσης, το "
Wonderful" αντάλλαξε πλήρως το αρπίχορδο, τα έγχορδα και τα πνευστά με ένα χύμα παιγμένο όργανο, υψίσυχνα συνοδευτικά φωνητικά και ένα ομαδικά τραγουδισμένο ντου-γουόπ τμήμα, ενώ οι μαρίμπες στο "
Wind Chimes" αντικαταστάθηκαν από όργανο και δυσαρμονικό θόρυβο.
Στους συντελεστές για το νέο τραγούδι "
She's Goin' Bald" (δανείζεται τη μελωδία από το "
He Gives Speeches" του
SMiLE), με τους παλαβούς στίχους και το νεύμα στην ψυχεδελική παιχνιδιάρικη πλευρά παρατίθεται και ο
Mike Love, που υποτίθεται ότι έτσι μπήκε στο πνεύμα. Αλλά το όνομα του
Love εμφανίζεται και στο "
Good Vibrations", την «
εφηβική συμφωνία στον Θεό» του
Wilson, που εδώ χρησιμοποιείται χωρίς διαφορές από το αρχικό σινγκλ. Πρόσθετα κομμάτια που περιελήφθησαν ήταν το τραγούδι αγάπης, "
With Me Tonight" (μια παραλλαγή του "
Vegetables"), το χαβανέζικο κιτς, "
Little Pad" και το εύστοχα ονομασμένο (δεδομένης της νέας δισκογραφικής συμφωνίας), "
Gettin' Hungry", με τον
Love πάλι να αναγράφεται ως συνδημιουργός.
Η πρώτη κυκλοφορία της
Brother, με εξώφυλλο σε στυλ Ρουσσώ, δεν υπήρξε εμπορική επιτυχία. Ούτε θα μπορούσε ένα άλμπουμ να θεωρείται εύκολα κλασικό ψυχεδελικό, όταν η ψυχεδέλεια που αφορά τη διασύνδεση και την επέκταση του νου, θεμελιώνεται στην απλοποίηση και τη σύγκρουση. Σίγουρα όμως είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ και φωνητικά, εξαιρετικό. Όταν ο
Jimi Hendrix το άκουσε, η αναφερόμενη περιγραφή του ήταν «
ένα ψυχεδελικό κουαρτέτο κουρείου». Ένα ακόμη ιδιοσυγκρασιακό αριστούργημα αφιερωμένο σε λαβωμένους νικητές που μπορούν να αποδεχτούν το "τίμημά" του...
Ο
Brian, ολοκλήρωσε τελικά το
πρότζεκτ χωρίς τους
Beach Boys, 37 χρόνια αργότερα το 2004, ενώ η
Capitol το 2011, με την πλήρη συμμετοχή των επιζώντων, αρχικών
Beach Boys, συγκέντρωσε για πρώτη φορά τα θρυλικά σέσιον του 1966-'67 της μπάντας και συναρμολόγησε ένα χορταστικό
SMiLE άλμπουμ.
(****1/2, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Sylvie Simmons)
Carl Wilson, Al Jardine, Brian Wilson, Mike Love και
Dennis Wilson στην παραλία
Zuma στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια, στις 28 Ιουλίου 1967. Μόλις οκτώ ημέρες νωρίτερα, οι
Beach Boys οριστικοποίησαν το "
Smiley Smile", ενώ το επτάιντσο σινγκλ "
Heroes and Villains" / "
You’re Welcome" κυκλοφόρησε στις 24 Ιουλίου. (Φωτο
Michael Ochs)