Βρηκα σε μια γωνια στο αλλο υπογειο καμμια δεκαρια τεμαχια ξυλα πατωματος ξεχασμενα απο τοτε που χτιστικε το σπιτι, πριν 45 χρονια...
Οι σανιδες ειναι απο δυο διαφορετικα ειδη σκληρου ξυλου και διαστασεων περιπου 60 ποντους μηκος, 6-7 ποντους πλατος και 21μμ παχος.
Εδω στην μεση τα πλανισμενα σανιδακια και γυρω γυρω τα ξυλα στην κατασταση που τα βρηκα. Το σκεβρωμα μηδενικο αν και ηταν δεκαετιες στο υπογειο.
Εψαξα και βρηκα τι ειδους ξυλα ειναι καθως δεν μου θυμιζαν τα συνηθισμενα ευρωπαικα που γνωριζω.
Προκειται για δυο παρτιδες πατωματων, η μια Αμερικανικη λευκη δρυς (white oak) και η αλλη Αμερικανικη κοκκινη δρυς (red oak).
Τα οριζοντια μικρα πλανισμενα σανιδακια ειναι η κοκκινη δρυς και τα καθετα πιο μεγαλα σανιδακια η λευκη δρυς. Η λευκη δρυς φαινεται και ειναι πιο σκουρη!
Τα αρχικα μεγαλα τεμαχια, αφου πλανιστηκαν, κοπηκαν σε μικροτερα σανιδακια με διαφορα παχη 10μμ, 6μμ και 4μμ ιδανικα για τις μικροξυλοκατασκευες που κανω.
Να πω οτι η λευκη δρυς ειναι το πιο σκληρο ξυλο που εχω κοψει στην πριονοκορδελα. Αν και το υψος δεν ξεπερνουσε τα 7 εκατοστα (συνηθως κοβω διπλασιο υψος σκληρα ξυλα στην μεγαλη πριονοκορδελα) η Dewalt ζοριστηκε -εστω και λιγο- για πρωτη φορα! Μου εκανε μεγαλη εντυπωση και διαβασα μετα οτι το white oak ειναι απο τα σκληροτερα ξυλα της Β.Αμερικης.