Λαμπόγιαλα και κουραφέξαλα.
Αυτός που ξεκίνησε το θέμα δεν είχε στο μυαλό του ότι θα γίνει στέκι ψυχολογικής υποστήριξης αντιρρησιών συνείδησης.
Οι λάμπες είναι το θαύμα ενός αιώνα πίσω, το οποίο ξεπεράστηκε εντελώς, από χιλιάδες καλύτερου σχεδιασμού υλικά.
Λάμπες ? για να δίνουν φως είναι καλές.
Το θέμα είναι περί αγορά ποιοτικά μηχανήματα και πόσο άχρηστα μπορεί να θεωρηθούν χωρίς δισκοθήκη.
Το 2015 έκανα ερεύνα να βρω την αγαπημένη μου βελόνα STANDON 6800EL ανταλλακτικό, διαθεσιμότητα χαμηλή, καταργημένη, τιμή σε κατάσταση βαριάς εκμετάλλευσης.
Από εκεί και μετά στα γενέθλια μου αγοράζω μόνο γνήσια CD, και έκλεισε / έληξε το θέμα δισκοθήκη βινύλιου.
Ευτυχώς για εμάς τους αληθινούς ηλεκτρολόγους ηλεκτρονικούς, από το 2014 έχουμε τελευταίας γενιάς ψηφιακούς παλμογράφους ( άνω των 1000Ε),
και σε καμιά περίπτωση δεν επιβεβαιώνετε ότι αδικούνται αυτιά μας, διότι οι νέες τεχνολογίες είναι μάπα.
Στο φινάλε, ότι δεν μετριέται από αναγνωρισμένα μηχανήματα, από την επιστημονική κοινότητα, τότε αυτό δεν υπάρχει.
Ο παρακάτω Ιάπωνας, σχεδιάστηκε με ηλεκτρονικές προστασίες, από το 1990, και 32 χρόνια μετά, ζει και βασιλεύει προσφέροντας ενίσχυση ήχου.
Δεν το αλλάζω με τίποτα !!