Micro Four Thirds system M43

Εγώ πάλι είμαι γερό παράξενος (πολύ περισσότερο από τον cacau). Εκτιμώ πολύ το μικρό βάρος και μέγεθος αλλά δινω προτεραιοτητα στην εργονομία και προσπαθώ να τα ισσοροπησω ολα.

Δεν με νομίζει τι σύστημα θα έχω στα χέρια μου αρκεί η μηχανή που κρατώ να είναι πρωτιστως εργονομική και φιλική στην χρήση.

Αυτο μεταφράζεται σε πολύ καλό ΕVF, καλή οθόνη, 2 ροδέλες , trackpad, σχετικά μεγάλα κουμπιά και σε απόσταση μεταξύ τους που να έχουν τα κατάλληλα ανεβοκατεβάσματα για να τα βρίσκεις στα τυφλά. Στοιχειώδη γκριπ για να φοράω και ένα ποιοτικό ζουμ 300-400γρ. χωρίς να θέλω γκριπ . Ολα τα κουμπιά να προγραμματίζονται και να υπάρχει κεντρικός επιλογέας με 3-4 μνήμες. Προφανώς θέλω την καλύτερη σταθεροποίηση της αγοράς, ανθεκτικότητα στο σώμα , στεγανότητα κορυφαία και ακριβή και ταχύτατη εστίαση PDAF με καλες ριπές και μεγάλο buffer.

Αυτά δεν τα δίνει ολα μαζί δυστυχώς καμία ΕΜ5 /ΟΜ5 και ούτε στο μέλλον πιστευω θα τα δώσει , και φυσικά οτι σώμα τα συνδιάζει δεν θα στοιχίζει 800 ευρω οτι αισθητήρα και να φοράει π.χ. 1 ιντσα

Τα δίνει όμως (ανα χρονιά με αυξανόμενη και βελτιωμένη βερσιον) μια μηχανή τυπου ΕΜ1.2/3/ΟΜ1 και εκεί εγώ κλείνω τις απαιτήσεις μου σαν min μέγεθος σώματος (η παλιά ΕΜ1 είναι το απολύτως μικρότερο σώμα που μπορώ να δεχθώ ως εργονομικό) .

Αλλά το σώμα προφανώς θέλει και χέρια και πόδια και αυτά είναι όπως όλοι ξέρουμε οι φακοί.
Οι φακοί είναι που σε δένουν και σε κρατουν στο m43 για να εχεις ένα συνολικά μαζεμένο κιτ ακόμα και με ένα σώμα όπως μια ΕΜ1 σε μέγεθος.

Μπορεί η σειρά ΕΜ1… να έχει ιδιες διαστασεις με τα FF σωματα αλλά οι ποιοτικοί FF φωτεινοί φακοί δεν είναι σε καμία περίπτωση ελαφριοι ή μικροί. Ακόμα και σχεδόν ίδιο βάρος να έχουν κάποιοι pro φακοί m43 με αντίστοιχους FF (σε φωτεινότητα ή εστιακή) κάνοντας χρήση ελαφριων υλικων (πλαστικό, συνθετικό γυαλί κλπ) το μέγεθος τους διαφέρει και η τσάντα μεγαλώνει αρκετά στην πορεία.

Αυτό ακριβώς έχω κάνει εγώ Νίκο

μετα από χρόνια με τον 12-100/4 τον έδωσα με βαριά καρδιά πριν λιγους μήνες και κράτησα 8-25/4 και 40-150/4 με ενδιάμεσα πολύ φωτεινούς prime και μικρούς όπως LEICA 15/1.7 , 25/1.4 II αλλά και pro φακούς όπως 17/1.2, 45/1.2, 75/1.8 (για εμενα ανηκει σε αυτη την κατηγορία) για οταν τους χρειαζομαι για ειδικές περιπτώσεις

το να παρεις ρηχο DOF ειναι και ευχη και καταρα αναλογα το θεμα, η ποιοτητα ομως του bokeh (αριθμος λεπιδων , στογγυλεμενες ακρες, ειδικα γυαλια για να μειωθουν artifacts κλπ ) ειναι τελειως αλλη ιστορία. Ψιλα γραμματα για πολλους βεβαια γιαυτο ειναι και σουπερ ικανοποιημενοι και απο ενα ψευδομποκε απο κινητό. Οι pro m43 f1.2 φακοί λοιπον συγκρίνονται σε χαρακτηριστικά οπως sharpness, bokeh με τους ακριβοτερους και βαρυτερους Sigma Art FF και όχι με την σειρά contemporary που γράφτηκε ,

Τον 12-100/4 τον έδωσα για να έχω αλλα50mm (100mm σε FF) στο τελε από τον εξαιρετικο 40-150/4. Υπόψην ο τελευταίος βγαίνει φθηνότερα ακόμα από όσο έγραψες αν ψαχτείς γιατί εχει 150 ευρω cashback στα Amazon

Μπορει τώρα να δώσω τον 8-25/4 γιατί λέω να κρατήσω το FF σετ S1R συν Lumix 14-28/4-5.6 για αρχιτεκτονικό , τοπιο κυρίως λόγω του εχω ετοιμο αρχειο 47 Mpx χωρις χρηση hires.
Γιατι οι διαφορές του συχρονου αισθητηρα της ΟΜ1 απο τον FF αισθητηρα τετραετιας της S1R ειναι πολυ μικρες σε αποδοση στα ψηλά ISO . Προφανως με ενα αισθητηρα νεας γεννιας FF να εχουν διαφορες αλλα εκει ή δεν θα εχω την αναλυση των 47MPx (σωματα FF συγχρονα σττα 24-30Mpx) ή θα πρεπει να πληρωσω 4 χιλιαρικα για να τα εχω και τα δυο (αισθητηρα υψηλης αναλυσης γυρω στα 50 MPX και πολυ καλο Low LIght)

Αν δωσω τον 8-25/4 θα κρατησω τον Lumix 9/1.7 στο m43 και ειτε θα ξαναγυρίσω στον 12-100/4 ή θα συμπληρώσω τον 40-150/4 με ένα 12-40ΙΙ/2.8 ή ενα 12-45/4 για ακομα πιο ελαφρυ πακετο ειδικα αν εχω δυο σωματα να ειναι ταυτοχρονα επανω ο 14-45/4 και ο 40-150/4 . Ευτυχως εχουμε πολλές και ποιοτικες λυσεις να διαλέξουμε.

Εγώ πάντα έχω δυο σωματα σε ένα ταξίδι βδομάδας που δυσκολα θα επαναλαβω ξανά , δεν περιορίζω τη θεματολογία μου γιατί αρχίζω και νευριάζω και δεν το ευχαριστιέμαι. Ειναι κούραση να εχεις περισσότερα φωτογραφικα αλλά προτιμώ να φύγω με λιγότερα ρούχα πάρα με λιγότερα φωτογραφικά από αυτά που θέλω μαζί μου

το εύρος 40-100 καλύπτει συνήθως ενα 20-25% των φωτό μου ενω το εύρος από 8-25mm περίπου το 75-80%. Αν φύγω μόνο με τον 8-25/4 θα χάσω προφανώς αυτό το 20-25% των φωτό.

Αλλα με τον 12-100/4 εχανα πολλές φωτό από το ευρυγώνιο μεταξύ 8-12mm που ήταν πάνω από το 50% του 75-80% . Έτσι αναγκαστικά έφερνα και υπερευρυγωνιο μαζί , συνήθως τον LEICA 8-18 γιατί αν έφευγα μόνο με τον 12-100/4 κατέληγα με λιγότερες 35-40% φωτό από αυτά που ήθελα να τραβήξω (αρχιτεκτονικό, τοπίο, δρόμο) που ήταν μεγαλύτερο συγκριτικά ποσοστό από το παραπάνω 20-25%. Γιαυτο και ο LEICA ήταν σχεδόν πάντα επάνω στην βασική μηχανή και ο 12-100/4 στη δεύτερη για το extra 25% από 25-100mm

Έτσι κατέληξα οτι ειδικά για τις ταξιδιωτικές φωτό που εγω φωτογραφίζω ο 8-25/4 - με το εύρος του ακομα μεγαλύτερο από του LEICA 8-18mm αφού καλύπτει και το νορμαλ 18-25mm - είναι για εμένα φακος εργαλείο περισσότερο από τον 12-100/4.

Και επειδή παιρνω και backup σώμα πάντα μαζί το να φέρω και ένα ποιοτικό τηλεφακό όπως ο 40-150/4 αντί του βαρύτερου 12-100/4 είναι διπλό κέρδος γιατί έτσι τσιμπάω και λεπτομέρειες από τα 100-150mm που με τον 12-100/4 δεν θα μπορούσα να έχω.

Μεταλλική PenF II ως concept δεν θα ξαναδουμε οσο και αν το ζηταμε ολοι σε ξενα forum , το εχω αποκλεισει εδω και καιρο γιαυτο και ξαναγορασα μια PenF με λιγα κλικ. Μακάρι να διεψευστω

Θα βγει πιστεύω καποιο φθηνότερο σωμα της ΟΜ-5 προς τον Σεπτεμβρη , λογικά μια OM-10 που στην τιμη/χαρακηριστικα δεν θα εχει νοημα να την αγγιξεις αφου θα εχει φθηνύνει η ΟΜ-5

η Panasonic θα βγαλει ενα PDAF σωμα , ποτε θα γινει αγνωστο , εγω θα ηθελα ενα φωτογραφικό concept GX-10 (σαν την GX-8 οχι την GX-9) αλλα το πιο πιθανο ειναι να δουμε μια GH6 (II) με PDAF

Ο γενικός δερβέναγας της Panasonic πριν κάποιους μήνες έλεγε ότι θα λανσάρουν ένα entry /medium level σώμα φέτος. Το πώς ακριβώς το εννοούν, και το πότε μένει να δούμε...

Κάπου αλλού είχα αναφερθεί σε ένα άρθρο που έλεγε ότι οι αισθητήρες (ανεξαρτήτως μεγέθους) απέχουν μόλις ένα stop από την τελειότητα, αλλά θα χρειασθεί άλλο ένα τεχνολογικό "άλμα" για να φτάσουν εκεί.

Από την άλλη μεριά, ακούω και διαβάζω πολλούς που έχουν δουλέψει με μηχανές πολλών σχετικά mp, και παραπονιούνται για τον θόρυβο - είναι κοινό μυστικό ότι όλες οι 40άρες+ μηχανές FF (και όχι μόνο) δίνουν αρχεία με αρκετό και διακριτό θόρυβο, ειδικά σε θέαση 1:1 στην οθόνη (που βέβαια εξαφανίζεται όταν τυπώσεις σε νορμάλ μεγέθη). Χαρακτηριστική περίπτωση είναι και οι Fuji, με αισθητή αύξηση θορύβου στους αισθητήρες των 26mp σε σχέση με τους 24άρηδες.

Μετά δε την πρόσφατη "επαναφορά μου" σε σύγχρονο σώμα olympus/om system (OM5), από την σύντομη επαφή μαζί της πιστεύω ότι ο σωστός δρόμος είναι το computational imaging - όπως στα κινητά δηλαδή αλλά με πλήρη/ακριβή έλεγχο του τι κάνει η μηχανή. Υπάρχουν βέβαια (και θα υπάρχουν) οι αυτόματες λύσεις και τα scene modes, αλλά οι δημιουργοί εικόνας που θέλουν, ήδη μπορούν με λίγο διάβασμα και πρακτική να κάνουν πράγματα αδιανόητα έως πριν λίγα χρόνια.

Οπότε, προσωπικά θα ήθελα να έχω ακόμα περισσότερες δυνατότητες τέτοιου τύπου, συν περισσότερο έλεγχο - π.χ. κάτι απλό: να μπορώ να σώσω τα Custom modes με όνομα για να μην χρειάζεται να θυμάμαι τι κάνει το καθένα (ή να κρατάω σημειώσεις), συν περισσότερες δυνατότητες επικοινωνίας - αφού τα πάντα πλέον είναι στο cloud (σε οποιαδήποτε μορφή του).

Σαν σώματα, ναι - θα ήθελα μια GX9 mkII με IP53 και ένα "τσικ" μεγαλύτερο γκριπ + τα σωθικά της G9 mkII (δεν υπάρχει, αλλά καταλάβαμε τι εννοεί ο ποιητής), και πλήρη συμβατότητα φακών των 2 "ξαδέλφων" (no way δυστυχώς), δηλαδή 100% συνεργασία σταθεροποιήσεων, αδιαβροχοποίησης, δαχτυλίδια διαφράγματος και clatch εστίασης κ.λπ.

Ήδη όμως αυτά που έχουμε, νομίζω ότι μπορούν να μας κρατήσουν απασχολημένους για κάμποσα χρόνια...

Δημήτρη τα Custum modes C1-C4 ονομάζονται πλέον στο Olympus Share , όχι ακόμα στην μηχανή

cacau said:

...και πλήρη συμβατότητα φακών των 2 "ξαδέλφων" (no way δυστυχώς), δηλαδή 100% συνεργασία σταθεροποιήσεων, αδιαβροχοποίησης, δαχτυλίδια διαφράγματος και clatch εστίασης κ.λπ....

Click to expand...

Τον άθλιο τον Robin... Θα του ζητήσω ποσοστά...

Σε γεινικες γραμμές τα λίγα ή πολλά σωματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμα στο m43 υπερκαλύπτουν οτι προσφέρεται στην σημερινή τεχνολογία και μάλιστα μερικά από αυτά συνδυάζουν χαρακτηριστικά σε πακέτο που δεν υπάρχουν σε αλλα φόρμα στην τιμή τους.

Ξερουμε οτι δεν θα δούμε ξανά φθηνά σωματα των 500ευρω με μειωμένα χαρακτηριστικά , δεν υπάρχει κοινό για αυτά.

Όλες οι εταιρίες ανεξαρτήτως μεγέθους αισθητήρα ξεκινούν πλέον με σώματα στον τιμοκατάλογο τους με τιμή καινούργιου στο χιλιάρικο και βάλε και ανάλογα το φορμά φροντιζουν να βάζουν λιγότερα ή περισσότερα χαρακτηριστικά σε αυτό. Και καταργούν σιγά σιγά ολα τα παλιότερα σωματα/σειρες.

Το κοινό που θέλει καθαρά 50 MPX και πάνω (για αρχιτεκτονικό, τοπίο, studio) με την σημερινή τεχνολογία καλό είναι κοιτάξει άμεσα για σώμα FF/MF. Σε ακίνητα θέματα (αρχιτεκτονικό, still life) μπορεί να κάνει δουλίτσα εύκολα και με το hires των μικρών φόρμα χωρίς μεγάλη απώλεια στην ανάλυση. Αλλά όπου οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και ειδικά σε επαγγελματίες δεν πας σε ημίμετρα.

Αλλά πραγματι ποιος πραγματικά χρειάζεται τόση ανάλυση και τι χρήματα είναι διατεθειμένος να πληρώσει γιαυτο αν του το δώσει ένα μικρότερο σύστημα ? Θα δώσει το διχιλιαρο τουλάχιστον που θα κοστίζει το σώμα ώστε να καλύψει το κόστος του αισθητήρα και των περιφερειακών? ή θα βήχει και θα λέει ελα μωρε με ένα χιλιάρικο τσιμπάω μια FF.

Το να ζητάμε από τα κροπ συστήματα με την σημερινή δυνατότητα των αισθητηρων. να τα κάνουν ολα ως πολυεργαλεία είναι ουτοπία νομίζω

Επίσης είναι τεράστιο λάθος να κανεις ένα βήμα εμπρός και ταυτόχρονα δυο βήματα πίσω. Κάθε αύξηση στην ανάλυση του αισθητήρα θα πρεπει να υπερκεράσει πρώτα την μείωση στο δυναμικό εύρος και στην διαχείριση του θορύβου που είναι τα μείον των μικρών αισθητηρων.

Αυτό μεταφραζεται πρακτικά (με βάση πάντα την εξέλιξη των αισθητήρων και οτι αυτή εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την SONY) οτι σημαντικές μεταβολές στην ανάλυση θα βλέπουμε ανα 7-10 χρόνια. Αν θυμάμαι καλά το 2015 πρωτοεμφανίστηκε η GX8 των 20 MPX.

Εκει όμως που γίνονται θαύματα είναι στα υπόλοιπα ηλεκτρονικά και στις νέες ΑΙ τεχνολογίες , στο software όπου πλέον ένα προβληματικό αρχείο RAW του 2015 σε θόρυβο με τα σημερινά προγράμματα μπορεί να είναι 2-3 φορές καλυτερο. Ή αν το αρχείο είχε λεπτομέρεια και ήταν τραβηγμένο με καλό φακό π.χ. με το Gigapixel να δώσει διπλάσια ανάλυση. Αυτοί οι αλγόριθμοι σιγά σιγά ενσωματωνονται και στις μηχανές και έτσι βλέπουμε πλέον σημαντική πρόοδο μέσα στην δεκαετία στην απόδοση του ίδιου ακριβώς αισθητήρα.

Το σημαντικό είναι να υπάρχει και περαιτέρω εξέλιξη στους φακούς. Δεν έχουν κλείσει όλες οι τρύπες. Ο LEICA 9mm/1.9 έγινε αναρπαστος με το που βγήκε. Ο macro 90/3.5 παρόλη την αλμυρη τιμή του δεν προλαβαίνει να μπει σε στοκ και εξαφανίζεται για εφαρμογές στην ιατρική, studio, φύση κλπ. Περιμένουμε κι άλλους τηλεφακούς κυρίως φωτεινούς και μεγάλου εύρους με σταθεροποίηση που θα δώσουν πνοή σε σωματα όπως η ΟΜ1 που είναι στοχευμενα στη δράση/σπορ.

20 χρόνια έκλεισαν πρσχθες στις 24 Ιούνη από την εμφάνιση της πρώτης ψηφιακής φωτογραφικης μηχανής της Olympus , της Ε-1 των 5 ΜPx με τα υπέροχα χρώματα του Kodak αισθητήρα

Το πρώτο και τελευταίο μοντέλο της εταιρίας με το όνομα Olympus στην ούγια σε μια αναμνηστική φωτό.