Καλές Ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε sacd..
- Thread starter Δημοκηδής
- Start date
Brucknerian
Senior Member
Δεν λέω... Δεν λέω.... διότι είναι πολύ προφανές...
...επίσης αφήνω για μετά τα αλλά 4 SACD που αγόρασα...
Οι πλανήτες της Chandos... 2η ακρόαση... Πάρα πολύ καλή ερμηνεία... Άμα τους πιάνει το πατριωτικό αυτούς τους Βρετανούς, δεν πιάνονται.. Αλλά μ' άρεσε το "ανατολίτικο" Beni Mora.
...επίσης αφήνω για μετά τα αλλά 4 SACD που αγόρασα...
Οι πλανήτες της Chandos... 2η ακρόαση... Πάρα πολύ καλή ερμηνεία... Άμα τους πιάνει το πατριωτικό αυτούς τους Βρετανούς, δεν πιάνονται.. Αλλά μ' άρεσε το "ανατολίτικο" Beni Mora.
Last edited:
Brucknerian
Senior Member
Brucknerian
Senior Member
Εξαιρετικό SACD με σύγχρονη μουσική για σύνολα κρουστών μεταξύ των οποίων και η Psappha του Ξενάκη. Αν είχε και τον πόλεμο των τυμπάνων...
Η φανταστική του Berlioz με τον Colin Davis και την Concertgebouw έτυχε της καλύτερης αποτύπωσης σε SACD από την pentatone. Πραγματικά αξίες ανατυπώσεις από την Pentatone. Κρίμα που τα περισσότερα τα έχω ήδη... Όποιος πάντως δεν την έχει αυτή την ηχογράφηση (από τις καλύτερες) ηχητικά η πρόταση της Pentatone είναι σαφώς ανώτερη από οτιδήποτε άλλο. Κρίμα που δεν χρησιμοποιούν τα αυθεντικά εξώφυλλα της Phillips.
Ο Josef Rheiberger ήταν ένας συνθέτης/οργανίστας ρομαντικής περιόδου. Τα κονσέρτα του για εκκλησιαστικό όργανο είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Για το το εκκλησιαστικό όργανο δεν έχουμε κονσέρτα από την ρομαντική εποχή αρκετά. Οπότε διεκδικεί και κάποια μοναδικότητα.
Ε αυτό δεν το έχανα με τίποτα! Είναι και SACD! Κουαρτέτο εγχόρδων του Bruckner αλλά του αδικοχαμένου μαθητή του (και συμμαθητή και φίλο του Mahler, από τον οποίο δανείστηκε πολλά στοιχεία από την μοναδική του συμφωνία στην 1η συμφωνία του).
Το να ακούς Bartok από Ούγγρους είναι απόλαυση τελικά. Δεν περίμενα φυσικά ότι θα ήταν SACD, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Η συγκεκριμένη εκδοχή του κονσέρτου, φαντάζει στα αυτιά μου σήμερα η καλύτερη που έχουμε αποτυπωμένη.
Brucknerian
Senior Member
Εποχικό 2πλό SACD με το Πασχαλιάτικο Ορατόριο και το Ορατόριο της Αναλήψεως του J.S. Bach. Πάσχα πάντα υπάρχει ένας Bach (όχι δηλαδή ότι την υπόλοιπη χρονιά δεν θα συμβεί κάτι) αλλά την περίοδο αυτή θα πάρω την Μεγάλη λειτουργία του ή τα Πάθη του ή κάποια από τις δραματικές θρησκευτικές του καντάτες.
Η επιλογή φέτος είναι μια νέα κυκλοφορία από την Lynn records, που με έχει πείσει τόσο για τις ερμηνείες των καλλιτεχνών, όσο και για την ποιότητα αποτύπωσης. Άσε που τραγουδεί και η Carolyn Samson που πρόκειται περί φωνάρας (o Suzuki στην BIS, στις καντάτες του Bach που ηχογραφεί, στα δύσκολα για soprano αυτή πάντα καλεί). Προπαραγγέλθει!
Η επιλογή φέτος είναι μια νέα κυκλοφορία από την Lynn records, που με έχει πείσει τόσο για τις ερμηνείες των καλλιτεχνών, όσο και για την ποιότητα αποτύπωσης. Άσε που τραγουδεί και η Carolyn Samson που πρόκειται περί φωνάρας (o Suzuki στην BIS, στις καντάτες του Bach που ηχογραφεί, στα δύσκολα για soprano αυτή πάντα καλεί). Προπαραγγέλθει!
Brucknerian
Senior Member
Αυτό πάλι δεν κατάλαβα πως μου ξέφυγε:
Εκτός του ότι είναι SACD, ερμηνεύει ο Herman Max με τα σύνολα του (Σημ.: εκκεντρικός και πάντα προτιμά ασυνήθιστο ρεπερτόριο, πάρεξ πιστότατος στο Γερμανικό μπαρόκ ρεπερτόριο της Γερμανικής υπαίθρου σε βαθμό φανατισμού), ερμηνεύει τα "Κατά Ιωάννη Πάθη" του J.S. Bach, όπως αναθεωρήθηκαν από τον Robert Schumann. Εκτός από τον Mendelssohn, o οποίος μας έδωσε δικιά του ενορχήστρωση στα Κατά Ματθαίον, ο Schumann στα Κατά Ιωάννη Πάθη. Από μόνο του πολύ ενδιαφέρον...
Εκτός του ότι είναι SACD, ερμηνεύει ο Herman Max με τα σύνολα του (Σημ.: εκκεντρικός και πάντα προτιμά ασυνήθιστο ρεπερτόριο, πάρεξ πιστότατος στο Γερμανικό μπαρόκ ρεπερτόριο της Γερμανικής υπαίθρου σε βαθμό φανατισμού), ερμηνεύει τα "Κατά Ιωάννη Πάθη" του J.S. Bach, όπως αναθεωρήθηκαν από τον Robert Schumann. Εκτός από τον Mendelssohn, o οποίος μας έδωσε δικιά του ενορχήστρωση στα Κατά Ματθαίον, ο Schumann στα Κατά Ιωάννη Πάθη. Από μόνο του πολύ ενδιαφέρον...
Φέτος πέρασα το Πάσχα στη Γερμανία και επέστρεψα με αυτό στις αποσκευές μου:
Αν και δεν είμαι φαν των αυθεντικών ηχογραφήσεων, μου άρεσε ο διάφανος ήχος και ευχάριστος ήχος αυτού του διπλού SACD. Μου έλειψαν βέβαια οι εξάρσεις και η δραματικότητα της άλλης ηχογράφησης του Μεσσία που έχω, η μονοφωνική της Decca υπό τον Adrian Boult, αλλά τι να κάνουμε. Το τραγούδι και η διεύθυνση του Jacobs είναι σίγουρα αυθεντικά και μουσικολογικά άψογα, παρόλα αυτά κατ εμέ οι ερμηνευτές του Boult ήταν δυό τρεις κατηγορίες ανώτεροι. Παραδέχομαι ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο "σύνδρομο της πρώτης αγοράς", τη γνωστή αρρώστια που προσβάλει τους συλλέκτες και τους κάνει να πιστεύουν ότι η πρώτη ηχογράφηση ενός έργου που έβαλαν στη συλλογή τους είναι και η καλύτερη όλων. Πάντως για να είμαιδίκαιος με τον Jacobs να προσθέσω ότι άκουγα το δίσκο σχεδόν όλη την εβδομάδα μεταξύ Πάσχα και Κυριακής του Θωμά πολύ ευχάριστα ως background music, κάτι που θα ήταν αδύνατο με την ηχογράφηση του Boult.
Αν και δεν είμαι φαν των αυθεντικών ηχογραφήσεων, μου άρεσε ο διάφανος ήχος και ευχάριστος ήχος αυτού του διπλού SACD. Μου έλειψαν βέβαια οι εξάρσεις και η δραματικότητα της άλλης ηχογράφησης του Μεσσία που έχω, η μονοφωνική της Decca υπό τον Adrian Boult, αλλά τι να κάνουμε. Το τραγούδι και η διεύθυνση του Jacobs είναι σίγουρα αυθεντικά και μουσικολογικά άψογα, παρόλα αυτά κατ εμέ οι ερμηνευτές του Boult ήταν δυό τρεις κατηγορίες ανώτεροι. Παραδέχομαι ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο "σύνδρομο της πρώτης αγοράς", τη γνωστή αρρώστια που προσβάλει τους συλλέκτες και τους κάνει να πιστεύουν ότι η πρώτη ηχογράφηση ενός έργου που έβαλαν στη συλλογή τους είναι και η καλύτερη όλων. Πάντως για να είμαιδίκαιος με τον Jacobs να προσθέσω ότι άκουγα το δίσκο σχεδόν όλη την εβδομάδα μεταξύ Πάσχα και Κυριακής του Θωμά πολύ ευχάριστα ως background music, κάτι που θα ήταν αδύνατο με την ηχογράφηση του Boult.
Attachments
Χιούστον
Supreme Member
XRCD μπορούμε να βάλουμε?
Για όσους δεν αρκεί αυτό:
για μία από τις καλύτερες εκτελέσεις του πρώτου κονσέρτου για πιάνο του Tchaikovsky με τον Van Cliburn λίγο μετά τη βράβευση του στη Μόσχα μπορούν να δοκιμάσουν αυτό:
Nα τονίσω ότι δεν συμπεραλαμβάνεται το δευτερο πιανο κονσέρτο του Rachmaninoff αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Το "χάσιμο" της ορχήστρας στην ηχογράφηση της Living Stereo πλέον έχει διορθωθεί και ακούγεται όσο σωστά ακούγεται και το piano!
Εκπλητικο!
Για όσους δεν αρκεί αυτό:
για μία από τις καλύτερες εκτελέσεις του πρώτου κονσέρτου για πιάνο του Tchaikovsky με τον Van Cliburn λίγο μετά τη βράβευση του στη Μόσχα μπορούν να δοκιμάσουν αυτό:
Nα τονίσω ότι δεν συμπεραλαμβάνεται το δευτερο πιανο κονσέρτο του Rachmaninoff αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Το "χάσιμο" της ορχήστρας στην ηχογράφηση της Living Stereo πλέον έχει διορθωθεί και ακούγεται όσο σωστά ακούγεται και το piano!
Εκπλητικο!
Brucknerian
Senior Member
Το παρακάτω είναι αριστούργημα και SACD:
Ο Phillipe Herreweghe πετυχαίνει και μας δίνει μιας ζωήρη, ανάλαφρη και όμορφη ερμηνεία της "Μεγάλης" συμφωνίας. Οι σκιές του έργου δεν λείπουν αλλά αυτή η προσέγγιση τονίζει την ομορφιά. Πρώτος ο Sir Roger Norrington μας έδειξε ότι αυτή η προσέγγιση είναι ενδιαφέρουσα αλλά εδώ Herreweghe πηδάει από το "απλά ενδιαφέρον" στο σπουδαίο, εξαιρετικό και μεγαλιώδες. Τα τέμπι του γοργα και ζωηρά όχι όμως πανυγυρτζίδικα. Ανήκει πλεόν σε μια από τις αγαπημένες ηχογραφήσεις αυτής της συμφωνίας. Την άκουσα ταυτόχρονα με την νέα ηχογράφηση του Ivan Fischer στην πολύ καλή Channel Classics, ερμηνεία πολυβραβευμένη (από τον Αγγλικό τύπο βεβαίως) αυτή την εποχή.
O Fischer δεν ξέρω τι ακριβώς πήγε να κάνει, πάντως ότι ήταν να κάνει, δεν το έκανε. Μάλλον ήθελε να κάνει μια συνδυαστική ερμηνεία (παλιού και νέου) αλλά κατά την άποψη μου απέτυχε.
Ο Phillipe Herreweghe πετυχαίνει και μας δίνει μιας ζωήρη, ανάλαφρη και όμορφη ερμηνεία της "Μεγάλης" συμφωνίας. Οι σκιές του έργου δεν λείπουν αλλά αυτή η προσέγγιση τονίζει την ομορφιά. Πρώτος ο Sir Roger Norrington μας έδειξε ότι αυτή η προσέγγιση είναι ενδιαφέρουσα αλλά εδώ Herreweghe πηδάει από το "απλά ενδιαφέρον" στο σπουδαίο, εξαιρετικό και μεγαλιώδες. Τα τέμπι του γοργα και ζωηρά όχι όμως πανυγυρτζίδικα. Ανήκει πλεόν σε μια από τις αγαπημένες ηχογραφήσεις αυτής της συμφωνίας. Την άκουσα ταυτόχρονα με την νέα ηχογράφηση του Ivan Fischer στην πολύ καλή Channel Classics, ερμηνεία πολυβραβευμένη (από τον Αγγλικό τύπο βεβαίως) αυτή την εποχή.
O Fischer δεν ξέρω τι ακριβώς πήγε να κάνει, πάντως ότι ήταν να κάνει, δεν το έκανε. Μάλλον ήθελε να κάνει μια συνδυαστική ερμηνεία (παλιού και νέου) αλλά κατά την άποψη μου απέτυχε.
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Ένα καλό sacd που άκουσα είναι μια φανταστική συμφωνία του Rameau απο τους μουσικούς του Λούβρου και τον Marc Minkowski.
Η φανταστική συμφωνία είναι μια συρραφή έργων του Rameau.
Τα μέρη που ιδιαίτερα μου άρεσαν ήταν αποσπάσματα από τους Βοριάδες και από το Les Indes galantes.
Η φανταστική συμφωνία είναι μια συρραφή έργων του Rameau.
Τα μέρη που ιδιαίτερα μου άρεσαν ήταν αποσπάσματα από τους Βοριάδες και από το Les Indes galantes.
Μου κάνει εντύπωση ότι έχει τόσο καιρό να ανανεωθεί αυτό το post.
Ο F.X. Richter ήταν από τους πρωτοπόρους συνθέτες για κουαρτέτο εγχόρδων. Το 7 κουαρτέτα op.5 εκδόθηκαν το 1768 και το 1772, αλλά οι ενδείξεις λένε ότι -τουλάχιστον τα 5- έχουν συντεθεί πριν από τον Haydn και τον Boccherini. Το Κουαρτέτο Casal -που δεν το είχα ξανακούσει- προσφέρει τις ερμηνείες του σε διπλό SACD, σε παραγωγή της SWR στην εταιρία Solo Musica. Το βιβλιαράκι έχει αναφορά στον αυστριακό κατασκευαστή βιολιών Jacobus Steiner, αλλά δεν είδα καμιά αναφορά ότι τα όργανα που παίζει το κουαρτέτο είναι όντως του Steiner!
Ο F.X. Richter ήταν από τους πρωτοπόρους συνθέτες για κουαρτέτο εγχόρδων. Το 7 κουαρτέτα op.5 εκδόθηκαν το 1768 και το 1772, αλλά οι ενδείξεις λένε ότι -τουλάχιστον τα 5- έχουν συντεθεί πριν από τον Haydn και τον Boccherini. Το Κουαρτέτο Casal -που δεν το είχα ξανακούσει- προσφέρει τις ερμηνείες του σε διπλό SACD, σε παραγωγή της SWR στην εταιρία Solo Musica. Το βιβλιαράκι έχει αναφορά στον αυστριακό κατασκευαστή βιολιών Jacobus Steiner, αλλά δεν είδα καμιά αναφορά ότι τα όργανα που παίζει το κουαρτέτο είναι όντως του Steiner!
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Οι καλές ηχογραφήσεις σε sacd χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις σημερινές εκδόσεις και τις επανεκδόσεις παλαιών ηχογραφήσεων.
Η νέα ηχογράφηση σε dsd έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι ηχητικά άψογη πράγμα που πετυχαίνουν κάποιες καλές (όχι κατ’ ανάγκη μόνο γνωστές) εταιρίες.
Στις επανεκδόσεις το πράγμα γίνεται δυσκολότερο λόγω της παλαιότητας του πρωτογενούς υλικού και λόγω των απαιτήσεων ημών των βινυλιοφίλων που στεκόμαστε με το όπλο στο χέρι συγκρίνοντας το original βινύλιο μας με το sacd.
Αναφερόμενος στις επανεκδόσεις θέλω να τονίσω με την εμπειρία που διαθέτω από τα αντίστοιχα original βινύλια, ότι η εταιρία esoteric έχει φθάσει σε επίπεδα τελειότητας. Αυτό σημαίνει ότι το sac της esoteric δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την εγγραφή του αντίστοιχου original βινύλιου.
To μειονέκτημα είναι οι πολύ υψηλές τιμές των αντίστοιχων sacd πράγμα που εν μέρει πρέπει να οφείλεται και στην παραγωγή περιορισμένου αριθμού αντιτύπων.
Αυτή είναι η γενική μου εμπειρία που ισχύει στην εικονιζόμενη Aida αλλά πάντοτε η κάθε ηχογράφηση πρέπει να εξετάζεται χωριστά.
Ένας ακόμη από τους καλύτερους συνδυασμούς ηχογράφησης και εκτέλεσης που μπορεί κανείς να πετύχει.
Η νέα ηχογράφηση σε dsd έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι ηχητικά άψογη πράγμα που πετυχαίνουν κάποιες καλές (όχι κατ’ ανάγκη μόνο γνωστές) εταιρίες.
Στις επανεκδόσεις το πράγμα γίνεται δυσκολότερο λόγω της παλαιότητας του πρωτογενούς υλικού και λόγω των απαιτήσεων ημών των βινυλιοφίλων που στεκόμαστε με το όπλο στο χέρι συγκρίνοντας το original βινύλιο μας με το sacd.
Αναφερόμενος στις επανεκδόσεις θέλω να τονίσω με την εμπειρία που διαθέτω από τα αντίστοιχα original βινύλια, ότι η εταιρία esoteric έχει φθάσει σε επίπεδα τελειότητας. Αυτό σημαίνει ότι το sac της esoteric δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την εγγραφή του αντίστοιχου original βινύλιου.
To μειονέκτημα είναι οι πολύ υψηλές τιμές των αντίστοιχων sacd πράγμα που εν μέρει πρέπει να οφείλεται και στην παραγωγή περιορισμένου αριθμού αντιτύπων.
Αυτή είναι η γενική μου εμπειρία που ισχύει στην εικονιζόμενη Aida αλλά πάντοτε η κάθε ηχογράφηση πρέπει να εξετάζεται χωριστά.
Ένας ακόμη από τους καλύτερους συνδυασμούς ηχογράφησης και εκτέλεσης που μπορεί κανείς να πετύχει.
Να πρόσεχες και την φωτογράφηση λίγο θα ήσουν τέλειος.................................. χε χε χε
H 5η του Mahler σε μία pure DSD Blumlein εγγραφή. Εντελώς απείραχτη απο αποθορυβοποιητικά, ισοσταθμίσεις, συμπιεστές, περιοριστές και οτιδήποτε άλλο φτιασίδι (κατά τους ισχυρισμούς του παραγωγού). Κατά τα άλλα είναι μία χαρακτηριστική εγγραφή της 5ης, με την Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης και μαέστρο τον Yuri Temirkanov (που τον απολαύσαμε και εδώ στο Μέγαρο). Μου κάνει τρομερά θετική εντύπωση η εταιρία παραγωγής Water Lily Acoustics, γιατί είναι απο τις λίγες εταιρίες παραγωγής (μαζί με την Three Blind Mice, Delos και λίγες ακόμα) που σέβονται τον πελάτη και αναγραφουν στίς σημειώσεις τις λεπτομέρειες της εγγραφής, μηχανήματα, διάταξη, μέθοδο και γενικά τεχνικά τι χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη εγγραφή (ακόμη και ότι άλλαξε την τοποθέτηση κάποιας ομάδας οργάνων γιατί χωροταξικά δεν βόλευε). Αξίζει να την ακούσετε έστω και μία φορά.
Επίσης παραγωγή απο την Water Lily Acoustics, pure DSD με ένα ζευγάρι μικροφωνvn σε parallel figure-eight τοποθετηsh, χωρίς πείραγμα και φτιασίδια. Πολύ καλή εγγραφή με πολύ καλή απόδοση του τίμπρου και της χωρικής πληροφορίας, αυτό είναι άλλωστε και το πιστεύω του Alexander Kavichandran, ιδιοκτήτη και μηχανικού ήχου της εταιρίας. Είναι το κοντσερτο για πιάνο του Yevgeny Svetlanov με πιανίστα τον Vladimir Ovchinnikov και η 3η Συμφωνία του Alexander Skryabin και μαέστρος ο Alexander Dimitriev και χώρος εγγραφής η φημισμένη για την ακουστική της Great Hall of St Petersburg Philharmonia.