Ad Astra

[K.ROMPOTIS]

αν εμπλεκε το υπερφυσικο θα το κραζαμε γιατι "τι δουλεια εχει το υπερφυσικο σε ταινια scifi!!"
Διαφωνω οτι ηταν παιδικη ιστορια επειδη ασχοληθηκε με το συγκεκριμενο θεμα, αλλα αυτο και παλι ειναι προσωπικη μου αποψη. Μην ξεχναμε οτι το interstellar, που αρεσε σε πολυ κοσμο (δεν θυμαμαι εσυ συγκεκριμενα πως ειχες εκφραστει για αυτο), ειχε στο κεντρο του την ιδεα οτι η αγαπη ξεπερναει τα ορια του χωρου και χρονου! Προς θεου δεν το θεωρω ισαξιο του interstellar, το οποιο πιστευω οτι ηταν καλυτερη ταινια σε ολα τα επιπεδα, απλα κανω κουβεντα...

Μα δεν αντιλεγω απλα το εδωσε πολυ λιτα, οταν λεω υπερφυσικο εννοω sci-fi φυσικα, μπορουσε να τη μπλεξει λιγο την τανια να χει ενδιαφερον αλλα δεν το κανε και το αποτελεσμα για μενα ηταν μια αδιαφορη ταινια, το αντιθετο με το interstellar που τα ειχε ολα αυτα σε υπερθετικο βαθμο και ειναι αδυνατον να τη βαρεθεις.

Στάλθηκε από το SM-A500FU μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[Cicadelic Ranger]

Το λαθος στο οποιο υποπιπτεις ειναι οτι συγκρινεις ανομοια πραγματα. Το ad astra, μας αρεσει ή οχι, δεν ενδιαφερεται ιδιαιτερα για το τεχνολογικο κομματι, αυτο ειναι απλα ενα οχημα για να πει την ιστορια ενος παιδιου που ο πατερας.....

Συμφωνω με αυτο.
Τελικα ισως υπηρξε επικοινωνιακο προβλημα στην διαδωση της ταινιας ; Δεν ξερω. Αλλα οποιος πηγε να δει το Ad Astra για να δει αλλη μια διαστημικη σαπουνοπερα, αμφιλογους αλλοειδης και αλλομορφους, σχηματα διαστημοπλοιων και κυρελεησον τεχνολογιων...μαλλον εκανε αθος επιλογη.

Το διαστημα ειναι το οχημα ακριβως στο οποιο στηνεται η σκηνη. "Η σκηνη ειναι ο κοσμος" εδω ειναι μια διαστημικη quest η σκηνη. Μεσα στην οποια στηνεται ο ανθρωπος... ποιος ανθρωπος...εκει παλι δεν ειναι απλα το παιδι που βγηκε ο μαμπας του το βραδυ να παρει τσιγαρα... Ειναι ο ανθρωπος σε μια φιλιακη (ex filio) σχεση με εναν ανθρωπο ο οποιος υποτιθεται ειχε στα χερια του το πεπρωμενο της ανθρωποτητας. Και η αναζητηση της Αληθειας μεσω της σκυταλης που αθελα του δωθηκε, αλλα που οι ικανοτητες του τον καναν να την κρατησει.
Και απο εκει και περα πλεκεται ο μυθος, η μαλλον η αναζητηση της σκεψης. Με σκηνικο το διαστημα αλλα οχι τοσο τυχαια ( αντι ενος σαλονιου για παραδειγμα). Οχι γιατι τιθεται η ερωτηση της θεσης του ανθρωπου μεσα στο ολον. Με λιγα λογια δεν ειναι καν μια ταινια ΣιΦι. Το ΣιΦι ειναι οχημα-προσχημα. Ειναι μια ταινια Μεταφυσικης αναζητησης...αυτο ειναι το "κυριο θεμα της". Οπως το Σολαρις, η το Ιντερστελαρ. Φυσικα με καποιες διαφορες με το ενα η το αλλο οπως εχουν και μεταξυ τους.
Τωρα οποιος περιμενε κατι αλλο απο τα γνωστα, ειναι αναμενωμενο να απογοητευτηκε.

 

[SR-71]

Mα δεν περιμεναμε πιου-πιου.
Ακομα και απο τον τιτλο (Ad Astra) προμυνηοταν μια ταινια με ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ πρωτοτυπη υποθεση.
Science FICTION υποθεση (αναφερθηκαν μερικα πολυ αντιπροσωπευτικα δειγματα, παραπανω) και
ΟΧΙ Space Opera. Εαν ηταν space opera θα εκανε μπαμ (καραμπαμ) ηδη απο τα trailers πολυ πριν
φτασουμε στην πλοκη της ιστοριας.

Η ταινια φαινεται σαν να ειχε μονο ΜΙΑ κορυφωση σε suspens. Eκει που κατορθωνει να μπει
στον πυραυλο για τον Ποσειδωνα. Στο πρωτο μισο της ταινιας συσσωρευεται μυστηριο για το
τι υπαρχει εκει στον Ποσειδωνα (το ευρημα με την αντι-υλη κατι πηγε να πει αλλα ... αποδομηθηκε
σε μια απλη βομβιτσα, στο τελος) και στο υπολοιπο μισο της ταινιας, oπου το μυστηριο ξεθωριαζει και
γινεται η ιστορια ενος μπαμπα (που εκανε ολες τις λαθος επιλογες) και ενος γιου (που εκανε ολες τις σωστες).
Οτι ακριβως ΔΕΝ συμβαινει στην καθημερινη πραγματικοτητα (και εμπειρια). Αλλα ακομα και αν αυτο ηταν
που αρεσε ... πως καταπινεται οτι ο μπαμπας γυρισε πισω ? Γιατι θυσιαστηκε το υπολοιπο πληρωμα ?

Ξεκιναει σαν SciFi ... και καταληγει σαν Space Opera. Ειναι σαν να ξεκινω να λυσω το πιο
αλυτο θεωρημα στα μαθηματικα .... και να καταληγω στο κρεβατι με την Αννουλα. Ε ... Ok.

 

[Cicadelic Ranger]

Το τελος βαζει τον ανθρωπο στην θεση του εκει που περιμενε την ολικη απαντηση.

Και του λεει... Οπου και να πας μονος θα εισα να τα βγαλεις περα. Και δεν μπορεις να βασιστεις ουτε στα ειδωλα σου.
Μονος... Με τις δικες σου δυναμεις. Θα τα βγαλεις περα ; Οπως μεχρι τωρα ; Η θα περιμενεις κατι ουρανοκατεβατο για να... "σε σωσει"
Σωθεις δε σωθεις μονο απο σενα εξαρταται και σε σενα απεθυνεται.

Εκει την πατησε ο πατερας κανοντας ολες τις λαθος επιλογες... Αλλα ο γιος εκανε ολες τις σωστες. Και ειναι και Μπραντ Πιτ.

 

[SR-71]

Aν θυμαμαι καλα (διορθωσε με αν κανω λαθος) ο μπαμπας θεωρησε οτι οπως ο ιδιος ΕΠΕΛΕΞΕ να εξερευνησει τα αστρα
και να γραψει σε δευτερη μοιρα την ΑΓΑΠΗ (της οικογενειας του, κατι που ειναι αρκετα συνηθισμενο σε αστροναυτες)
το ΙΔΙΟ επελεξε και το πληρωμα του. Τα πηρε στο κρανιο οταν ειδε οτι ΔΕΝ ηταν το ιδιο αποφασισμενοι και ξεκαθαροι
ΟΛΟΙ με τις επιλογες τους (δηλαδη, συναισθηματικους ακρωτηριασμους) .... και τους ΤΙΜΩΡΗΣΕ για την ανταρσια τους
(θυμιζει λιγο Captain Ahab η ολη φαση). Μην εχοντας κανεναν ζωντανο μεσα στο διαστημοπλοιο, καταλαβε οτι ΟΠΟΥ
και να φτασει (αν εφτανε ποτε) .... το ΔΩΡΟ ηταν ΑΔΩΡΟ. Οχι μονο δεν θα υπηρχε κανεις να τον επιβραβευσει αλλα
δεν θα υπηρχε ουτε ενας ... να πεθανει μαζι του.

Οποτε γυρισε πισω το διαστημοπλοιο (στο ηλιακο συστημα) ωστε να πεθανει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ οσο το δυνατον κοντυτερα
σ'αυτους που καποτε αγαπουσε (αλλα παρατησε). Ολο αυτο .... ΔΕΝ μου θυμιζε Science Fiction. Ουτε κατι μυστηριωδες
που συναδει με το αγνωστο και απροοπτο του διαστηματος. Βρες εσυ τι σου θυμιζει ? Για ΣΕΝΑ !

 

[avpap]

SPOILER

Ο Cicadelic τα εγραψε πολυ κομψα και σε ενα επιπεδο νοησης παραπανω απο οτι "διαβασα" εγω την ιστορια. Για εμενα ηταν η ιστορια ενος παιδιου που ολοι του ελεγαν οτι ο πατερας του ηταν τιτανοτεραστιος ηρωας της ανθρωποτητας και θυσιαστηκε για το καλο της. Το παιδι μεγαλωσε χωρις πατερα και αυτο αφησε ενα κενο μεσα του. Οταν του ειπαν οτι ο πατερας του ισως να ζει, ενιωσε αμηχανα, αλλα υπακουσε τις διαταγες να προσπαθησει να τον βρει.

Οταν τελικα τον βρηκε, φτασαμε στην κορυφωση του δραματος, την στιγμη που ο πατερας του ειπε οτι συνειδητα αφησε αυτον και την αρρωστη μητερα του χωρις ιχνος μεταννοιας. Αυτη ειναι, αν θυμαμαι καλα, η μοναδικη φορα που βλεπουμε το προσωπειο του πρωταγωνιστη να ραγιζει και να εκφραζει συναισθηματα. Στο υποβαθρο, υπαρχει η ιστορια του Roy (Pitt), τον οποιον εχει αφησει η συζυγος του, διοτι δεν μπορει να συνδεθει συναισθηματικα μαζι του. Εχει αποδεχτει το γεγονος οτι "ειναι ιδιος" ο πατερας του. Οταν βλεπει τον πατερα του οπως πραγματικα ειναι (και οχι την εικονα που του ειχαν καλλιεργησει), καταρρεει, οχι μονο για τον λογο που προανεφερα, αλλα γιατι φοβαται οτι θα καταληξει οπως ο πατερας του, αποκομμενος απο τους ανθρωπους και αυτους που τον αγαπουν. Την κρισιμη στιγμη αποφασιζει να αποκοπει απο το παρελθον, να σπασει τον φαυλο κυκλο και να αφησει τον πατερα πισω του.

Για εμενα ειναι μια βαθυτατα ανθρωπινη ιστορια. Θα μπορουσε να αποδοθει καλυτερα; Σιγουρα! Οπως και να εχει ομως, δεν με αφησε αδιαφορο.

 

[Cicadelic Ranger]

Μηπως προκειται για την εννοια της Αγαπης τελικα ;

Προσοχη, με κεφααιο Α.

 

[avpap]

Μηπως προκειται για την εννοια της Αγαπης τελικα ;

Προσοχη, με κεφααιο Α.

απο περιεργεια, την ειδες σπιτι ή σινεμα; (ισως το εχεις ηδη πει, αλλα δεν θυμαμαι)

 

[Cicadelic Ranger]

Σπιτι.

 

[avpap]

Σπιτι.

σε θαυμαζω, διοτι εγω δεν θα αντεχα να το δω σπιτι. Απο περιεργεια θα προσπαθησω, αλλα αμφιβαλλω αν θα τα καταφερω.

 

[SR-71]

H ταινια ειναι ΧΑΣΤΟΥΚΙ σ'αυτους που θα τα παραταγαν ολα πισω τους (ΝΑΙ, και την Αγαπη)
για να εξακοντιστουν στο αγνωστο (και το απειρο) και το απροοπτο. Γιαυτο και ΔΕΝ μου αρεσε,
ιδιαιτερα. ΠΟΥ ειναι αυτο το αγνωστο (το ΠΕΡΑΝ της ανθρωπινης ψυχης και κατανοησης) ... ?

Ο ερωτας ο ασβεστος (για καποιους λιγους απο μας) ειναι με το ... ΑΑΑΑΑΓΝΩΩΩΩΣΤΟΟΟΟΟ !
Η αγαπη .... εχει αλλες προτεραιοτητες και ταξινομησεις, οι οποιες σε αλλους .... τους πρεπουν
και σε αλλους (ευτυχως λιγους) .... ΔΕΝ τους πρεπουν !

Γιαυτο και ΠΟΤΕ δεν θα πρεπε να στελνεις στα αστρα ... εναν οικογενειαρχη. :laugh:
Eχει HΔΗ θεσει προτεραιοτητες αυτος ... και ΔΕΝ γινεται να αλλαξουν. :smash:

 

[Δημοκηδής]

Η ταινία μια χαρά ήταν.... Αρκεί να δεις κανείς το ζητούμενο... 6,5/10 για μένα.

Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[Babis K.]

Μ´ ετούτα και μ´ εκείνα... Θα με κάνετε να το δώ τελικά.

 

[SR-71]

Oχι Μπαμπη :laugh: ... ΜΗ :flipout: ...

Βρες κατι αλλο να κανεις ... (κανα backup, κανα ghost :smash: ...)

 

[avpap]

Σκοπός επιτευχθη

 

[themosbora]

μολις εχασα ενα 2ωρο....τσαμπα

 

[Babis K.]

Μάλλον δεν θα το δω...

 

[Cinemusic - Ανδρέας]

Δεν το βρε.
Έχεις δει και έχεις δει...
Το ad Astra θα σε πονέσει;

 

[Babis K.]

Σωστό κι αυτό...

 

[alfaalfa]

Η Ταινία είναι καλή

Ψήφισα όμως πολύ καλή επειδή διακατέχομαι από σύνδρομο στέρησης για ταινίες διαστήματος που είναι η αδυναμία μου. (και μην τις μπερδεύουμε με τις ταινίες sci –fi)

Εδώ έχουμε πράγματι μια ταινία διαστήματος . Μόνο αυτό φτάνει .

Όχι άλλο Star Wars επεισόδιο 123456 , ή Star Trek ή Avengers. Όχι άλλο κάρβουνο για παιδιά γυμνασίου.

Φυσικά έχει σημαντικές αδυναμίες, αλλά είναι πολύ δύσκολο το είδος αυτό που καταπιάνεται.

Έχει δέος – μυστήριο – αναμέτρηση με τον εαυτό σου , που είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος στην απεραντοσύνη και νεκρική σιωπή του διαστήματος. Αυτά είναι το θεμέλιο της ταινίας διαστήματος και ΤΟ ΕΧΕΙ.

Ούτε εχθροί οπλισμένοι για αερομαχίες , ούτε διαστημικά pets , ούτε κακοί εξωγήινοι , ούτε μετατροπή της ταινίας σε κλειστοφοβικό θρίλερ με aliens., ούτε έρωτες ετερόφυλοι και εσχάτως ομόφυλοι.
Απλά αναμέτρηση με τον εαυτό σου στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος που κάτι περίεργο συμβαίνει.
Ταινίες διαστήματος με τα δεδομένα που αναφέρω γυρίζονται πολύ σπάνια έχουν ειδικό – μάλλον μικρό κοινό , δεν είναι για νέους παιδιά κλπ , δεν βασίζονται στις ανθρώπινες σχέσεις τηλερεάλιτυ , δεν έχουν πλοκή με χαρακτήρες (οι χαρακτήρες είναι άνευροι – ο εαυτός σου είναι ο εχθρός/φίλος) , πρέπει να πατάνε στην επιστήμη και όχι απλά στη φαντασία.

Δύσκολα πράγματα και για περιορισμενο και δύσκολο κοινό , άρα δεν γυρίζονται.

Η συγκεκριμένη λοιπόν έχει κάποια στοιχεία αλλά έχει και αδυναμίες – κυρίως προς το τέλος. Αδυνατεί να ολοκληρωθεί παρότι το ξεκινάει καλά. , αυτή είναι η βασική της αδυναμία . Αδυνατεί να εξηγήσει πολλά γεγονός που είναι φυσικά ΠΟΛΥ δύσκολο να γίνει και κυρίως όταν απέναντι υπάρχει απαιτητικό κοινό.
Και αποτέλεσμα του πόσο δύσκολο είναι ότι και σαν θεατής αδυνατώ να προτείνω ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ. Απλά διαπιστώνω ότι ΚΑΤΙ λείπει.
Σαν αποτέλεσμα το ρίχνει σε αρκετές (τι αρκετές ΠΟΛΛΕΣ και μάλλον αχρείαστες ) διαστημικές ταρζανιές του τύπου mission impossible ακριβώς γιατί δεν έχει αφήγημα επιστήμης διαστήματος να πατήσει στο τέλος – Ξεμένει από καύσιμα βάζει αχρείαστη ακροβατικού τύπου δράση και ακολουθεί το «θολό» τέλος.

Ψηφίζω πολύ καλή , για τους λόγους που εξήγησα.

ΥΓ Στα πολύ καλά βάζω επίσης και το borderless και σε κατάσταση αναρχίας καθεστώς στο φεγγάρι - Φεγγάρι με καθεστώς ανομίας που θυμίζει Εξάρχεια (καλό !!).