Η Νέα Δημοκρατία είναι -θεωρητικά- ένα «συντηρητικό» πολιτικό κόμμα. Κατά παράδοση (κρίσιμη για την εκλογική τους απήχηση), τα συντηρητικά κόμματα έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα ασφάλειας και άμυνας. Επίσης, κατά παράδοση -ιδιαίτερα στην Ελλάδα- τα συντηρητικά κόμματα έχουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τη γλώσσα.
Εξ αφορμής, λοιπόν, της επισκέψεως Τσίπρα στις ΗΠΑ, το «Γραφείο Τύπου» της Νέας Δημοκρατίας εξέδωσε μία σύντομη ανακοίνωση, απόσπασμα της οποίας παρατίθεται παραπάνω.
Εξ όνυχος τον λέοντα.
Μία γρήγορη ματιά στην ανακοίνωση δείχνει αυτό που όλοι ξέρουμε: ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει την παραμικρή ευαισθησία ούτε για θέματα ασφαλείας και αμύνης, ούτε, πολύ περισσότερο, για τη γλώσσα.
Αν και είναι κάπως δύσκολο να αντιπαρέλθει κανείς τις «δηλώσεις που ακολούθησαν της συνάντησης (sic: «ακολουθώ + γενική…) ή τον διαχωρισμό της δευτερεύουσας πρότασης από την κύρια πρόταση με τελεία, ας πάμε στην «ουσία» της ανακοίνωσης – την επίκριση στη συμφωνία που ανακοινώθηκε:
Η συμφωνία (ύψους 2,4 δις ευρώ, με φυσικό αντικείμενο λίγο-πολύ γνωστό) είναι «υψηλότατου κόστους».
Δηλαδή, με ποιο ύψος θα ήταν ευχαριστημένοι εκεί στη ΝΔ; 1 δις είναι καλά; Ποιο ακριβώς είναι το κριτήριο για το «υψηλότατο κόστος»; Ξέρουν εκεί στη ΝΔ, έτσι, με μια απλή επισκόπηση του διεθνούς αμυντικού τύπου, να εκσυγχρονίζεις αεροσκάφη με ψιλά;
«Συμφωνία που θα κοστίσει στην ελληνική οικονομία 2,4 δις δολάρια»
Δηλαδή, υπήρχε περίπτωση να αγοράζαμε υλικό ή υπηρεσίες για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, και η σχετική συμφωνία να επιβάρυνε άλλη οικονομία; Ή, αν δεν επιβάρυνε την ελληνική οικονομία, δεν θα ήταν με κάποιο άλλο αντάλλαγμα – μάλλον εξ ίσου «αλμυρό»; Αυτοί θα πετύχαιναν μείζονα εκσυγχρονισμό περισσοτέρων των εκατό μαχητικών με λογικά επιχειρήματα, μόνον;
«προσφέροντας θέσεις εργασίας όχι στην Ελλάδα, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Σοβαρά τώρα, θα μπορούσε ο εκσυγχρονισμός μαχητικών αεροσκαφών να μην προσφέρει θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ (στη χώρα κατασκευής όλων των υποσυστημάτων που θα εκσυγχρονιστούν) αλλά στην Ελλάδα; Τότε, γιατί να μην τον κάνουμε μόνοι μας τον εκσυγχρονισμό; Τι ανάγκη τους έχουμε;
Κι επειδή, προφανώς, η εξυπναδίστικη δήλωση υπονοεί (ελπίζει, κανείς…) τις εργασίες εγκατάστασης στα μαχητικά αεροσκάφη των (έτοιμων) υποσυστημάτων που αγοράζουμε -και οι οποίες αντιπροσωπεύουν μικρό μέρος του κόστους εκσυγχρονισμού, προφανώς αυτές ούτε τώρα θα μπορούσαν να συμφωνηθούν, αφού δεν έχουμε υπογραφή συμβάσεως, αλλά και… εκ της καταστάσεως της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, δεν θα μπορούσαν να ανέρχονται και σε ιδιαίτερα μεγάλο ύψος.
Γενικώς, διαβάζοντας κανείς τη δήλωση της ΝΔ, νομίζει ότι είναι έτοιμος να απαγγείλει:
«Τι το θέλουν το Αβέρωφ, τι το θέλουν το Κιλκίς;
Να το κάνουμε αλέτρια, να οργώνουμε τη γης!»
Δεν εκφράζεται καμία αντίρρηση επί της ουσίας, καμία επίκριση επειδή δεν έγινε η καλύτερη δυνατή αμυντική επένδυση. Εκφράζεται αντίρρηση επί της αρχής: «γιατί πετάτε λεφτά σε όπλα;»
Αυτό που αναδύεται εμφανώς από την ανακοίνωση είναι απλό: η Νέα Δημοκρατία μεταλλάσσεται σε ένα κόμμα που δεν έχει καμία σχέση με τον στοιχειώδη αξιακό κώδικα των συντηρητικών πολιτών, αν και βασίζει την πολιτική της ύπαρξη σε αυτούς – και όχι σε κάτι «liberal» απολειφάδια που κάνουν εισοδισμό, επειδή όποτε επιχείρησαν να διεκδικήσουν ανοιχτά την ψήφο των πολιτών, εξαφανίστηκαν πολιτικά.
Δεδομένου, δε, ότι ο κ. Κύρτσος, μετά τη διαβόητη σχετική ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει διαγραφεί, το μόνο σχόλιο που μπορεί να γίνει πλέον για τη ΝΔ: Ούτε για φτύσιμο…
