Δίσκος νέας εσοδείας,βασισμένος σε ζωντανές ηχογραφήσεις πού έγιναν στά τέλη τού 2006 στην Νέα Υόρκη (Village Vanguard).
Πιάνο από τον Brahd Mehldau,μπάσσο απο τον Larry Grenadier ,και drums απο τον Jeff Ballard..
Ισως ο καλύτερος live δίσκος τού Mehldau πού οδηγεί τό Piano Τrio στά όριά του..
Διπλό c.d. απο την Nonesuch Records,περιέχει 12 μουσικά κομμάτια γεμάτα εκπλήξεις...
Απο το κλασσικό ´Τhe very thought of you'τού Ray Noble ,στήν σάμπα τού Chicko Buarque(O que Sera) ,στο Countdown τού Coltrane ,στο επίσης κλασσικό More than you know σέ 4 δικές του συνθέσεις και σέ δύο εκδοχές -έκπληξη πού συναρπάζουν..
Ο Mehldau κυριολεκτικά αποδομεί τά ´δικά του´Buddha Realm και Fit Cut ερμηνεύοντάς τα με κοφτές ,κρυστάλλινες φράσεις,χρησιμοποιώντας με υψηλή δεξιοτεχνία τά χέρια του και ´ξεφεύγoντας´από τήν μοντέρνα εκδοχή τής κλασσικής τζάζ πρός την αβάν -γκάρντ χωρίς όμως να αποφεύγει να ρίξει κλεφτές ματιές στην παράδοση.
Στο The very thought of you,κυριαρχεί η μελωδικότητα και το κομμάτι κυριολεκτικά ´αναπνέει´γιά να καταλήξει σέ ένα πανεμορφο πιανιστικό σόλο τού Mehldau..Τό ίδιο συμβαίνει και στο More than you Know.
Γενικότερα επίσης ενδιαφέρον έχει ο ´διακριτικός´τρόπος συνοδείας τών Grenadier και Ballard,οπου ο μέν στο μπάσσο λίγες φορές ´βγαίνει μπροστά´μέ συναρπαστικά σόλο ενώ ο δεύτερος ´σκουπίζει´υποδειγματικά τον ρυθμό....
Ο Coltrane τού Mehldau ξεκινά εντελώς ιδοσυγκρασιακά σέ ένα καταιγιστικό στύλ,όπου ο Brahd κυριολεκτικά ξεδιπλώνει τίς μεγάλες ικανότητές του.
Θυμίζει πιό πολύ α-τονική προσέγγιση...
Στήν συνέχεια βέβαια ακολουθεί ένα ξέφρενο πανηγύρι μιάς πιό ´κλασσικής´τζάζ μπάντας..
Απο τίς σπουδαίες στιγμές τού δίσκου.
Οι δυό σημαντικές εκπλήξεις τού δίσκου πού αποδεικνύουν περίτρανα πώς και ´Απο το αγκάθι βγαίνει ρόδο´είναι η διασκευή τού Wonderwall τών Oasis και η συγκλονιστική μεταγραφή γιά τζάζ μπάντα τού Black Hole Sun τών Soundgarden....
Γιά τά δικά μου μουσικά δεδομένα πρώτη φορά απήλαυσα κομμάτι τών Oasis...
Μιά εξαιρετική τζάζ-φάνκ διασκευή ,γεμάτη ρυθμό και ενέργεια και ένα απογειωτικό Piano trio,πού πραγματικά ξαφνιάζει...Λές και ο Gallagher το έγραψε γιά να το υιοθετήσει ο Mehldau.
Τέλος η μεταγραφή τού grudge metal κομματιού τών Soundgarden γιά Piano Trio,διαρκείας 23 λεπτών αποτελεί τό απόγειο τού δίσκου....
Ενα ζοφερό σόλο τού μπάσσου μάς εισάγει σέ μιά πλήρως αποδομημένη εκδοχή τής εναλλακτικής metal σκηνής,και εν συνεχεία πιάνο και ντράμς μέσα απο ποικίλες δαιδαλώδεις διαδρομές ξετυλίγουν ένα μουσικό κράμα από τά σημαντικότερα τού 21ου αιώνα..
Η αντίδραση τού κοινού έχει πολύ ενδιαφέρον,γιατί ενώ στά περισσότερα άλλα κομμάτια τού δίσκου αντιδρούν ενθουσιωδώς εδώ παραμένουν σχεδόν αποσβολωμένοι.
Συνολικά ο διπλός δίσκος τού Brahd Mehldau Trio ανήκει στούς καλύτερους τής μέχρις τώρα εσοδείας τού 2008 αλλά θέτει και ένα σημαντικό ερώτημα...
Μέχρις πού φτάνουν τά όρια τού σύγχρονου Piano Trio??
Mετά τά κλασσικά Trio τών Jarrett,De Johnette,Peacock,έρχεται ο Mehldau και οδηγεί το είδος στά άκρα..
Tι έχουμε να περιμένουμε απ´εδώ και εμπρός??
Πιάνο από τον Brahd Mehldau,μπάσσο απο τον Larry Grenadier ,και drums απο τον Jeff Ballard..
Ισως ο καλύτερος live δίσκος τού Mehldau πού οδηγεί τό Piano Τrio στά όριά του..
Διπλό c.d. απο την Nonesuch Records,περιέχει 12 μουσικά κομμάτια γεμάτα εκπλήξεις...
Απο το κλασσικό ´Τhe very thought of you'τού Ray Noble ,στήν σάμπα τού Chicko Buarque(O que Sera) ,στο Countdown τού Coltrane ,στο επίσης κλασσικό More than you know σέ 4 δικές του συνθέσεις και σέ δύο εκδοχές -έκπληξη πού συναρπάζουν..
Ο Mehldau κυριολεκτικά αποδομεί τά ´δικά του´Buddha Realm και Fit Cut ερμηνεύοντάς τα με κοφτές ,κρυστάλλινες φράσεις,χρησιμοποιώντας με υψηλή δεξιοτεχνία τά χέρια του και ´ξεφεύγoντας´από τήν μοντέρνα εκδοχή τής κλασσικής τζάζ πρός την αβάν -γκάρντ χωρίς όμως να αποφεύγει να ρίξει κλεφτές ματιές στην παράδοση.
Στο The very thought of you,κυριαρχεί η μελωδικότητα και το κομμάτι κυριολεκτικά ´αναπνέει´γιά να καταλήξει σέ ένα πανεμορφο πιανιστικό σόλο τού Mehldau..Τό ίδιο συμβαίνει και στο More than you Know.
Γενικότερα επίσης ενδιαφέρον έχει ο ´διακριτικός´τρόπος συνοδείας τών Grenadier και Ballard,οπου ο μέν στο μπάσσο λίγες φορές ´βγαίνει μπροστά´μέ συναρπαστικά σόλο ενώ ο δεύτερος ´σκουπίζει´υποδειγματικά τον ρυθμό....
Ο Coltrane τού Mehldau ξεκινά εντελώς ιδοσυγκρασιακά σέ ένα καταιγιστικό στύλ,όπου ο Brahd κυριολεκτικά ξεδιπλώνει τίς μεγάλες ικανότητές του.
Θυμίζει πιό πολύ α-τονική προσέγγιση...
Στήν συνέχεια βέβαια ακολουθεί ένα ξέφρενο πανηγύρι μιάς πιό ´κλασσικής´τζάζ μπάντας..
Απο τίς σπουδαίες στιγμές τού δίσκου.
Οι δυό σημαντικές εκπλήξεις τού δίσκου πού αποδεικνύουν περίτρανα πώς και ´Απο το αγκάθι βγαίνει ρόδο´είναι η διασκευή τού Wonderwall τών Oasis και η συγκλονιστική μεταγραφή γιά τζάζ μπάντα τού Black Hole Sun τών Soundgarden....
Γιά τά δικά μου μουσικά δεδομένα πρώτη φορά απήλαυσα κομμάτι τών Oasis...
Μιά εξαιρετική τζάζ-φάνκ διασκευή ,γεμάτη ρυθμό και ενέργεια και ένα απογειωτικό Piano trio,πού πραγματικά ξαφνιάζει...Λές και ο Gallagher το έγραψε γιά να το υιοθετήσει ο Mehldau.
Τέλος η μεταγραφή τού grudge metal κομματιού τών Soundgarden γιά Piano Trio,διαρκείας 23 λεπτών αποτελεί τό απόγειο τού δίσκου....
Ενα ζοφερό σόλο τού μπάσσου μάς εισάγει σέ μιά πλήρως αποδομημένη εκδοχή τής εναλλακτικής metal σκηνής,και εν συνεχεία πιάνο και ντράμς μέσα απο ποικίλες δαιδαλώδεις διαδρομές ξετυλίγουν ένα μουσικό κράμα από τά σημαντικότερα τού 21ου αιώνα..
Η αντίδραση τού κοινού έχει πολύ ενδιαφέρον,γιατί ενώ στά περισσότερα άλλα κομμάτια τού δίσκου αντιδρούν ενθουσιωδώς εδώ παραμένουν σχεδόν αποσβολωμένοι.
Συνολικά ο διπλός δίσκος τού Brahd Mehldau Trio ανήκει στούς καλύτερους τής μέχρις τώρα εσοδείας τού 2008 αλλά θέτει και ένα σημαντικό ερώτημα...
Μέχρις πού φτάνουν τά όρια τού σύγχρονου Piano Trio??
Mετά τά κλασσικά Trio τών Jarrett,De Johnette,Peacock,έρχεται ο Mehldau και οδηγεί το είδος στά άκρα..
Tι έχουμε να περιμένουμε απ´εδώ και εμπρός??
