Burial: Untrue (Hyperdub CD - 2007)
οι φίλοι της Σύγχρονης Soul να μην αγνοήσουν με τίποτα αυτό το κα-τα-πλη-κτι-κό άλμπουμ: Massive Attack X3 αλλά κάποια χρόνια μπροστά, στο μέλλον.
Σύγχρονο ηλεκτρονικό έργο τέχνης. Ονειρικό. Και, ώρες ώρες, πολύ "μαύρο".
Ασύλληπτο το πώς με τόσα λίγα υλικά, πέντε δέκα samples σκόρπια, κυριολεκτικά βγαλμένα από το πουθενά, στημένα πάνω σε μηχανικούς ρυθμούς, τοποθετημένα στο χρόνο κυκλικά να σκαρώνει κανείς τόσο όμορφα τραγούδια, ένα τέτοιο ατέρμονο ζωογόνο cocoon, περίσσιας ζεστασιάς. Πως μπορούν να μετατρέπουν το δωμάτιο σε παλλόμενη φυσαλίδα, σε ελαστική διαστημική σφαίρα, που με το κροτάλισμα βροχής ξύλινων και μεταλλικών σταγόνων, την μια στιγμή να διαπερνάται από το έντονο ασημένιο φώς του χειμωνιάτικου ήλιου και την άλλη να χάνεται στου σύμπαντος το σκοτάδι, να μας ξαφνιάζει πόσο όμορφη δείχνει η μουσκεμένη άσφαλτος της αφιλόξενης πόλης σαν έρωτας που λάθρα και απρόσκλητα γιγαντωμένος μας πλημμυρίζει χρώματα και την άλλη στιγμή να μας αφήνει να ασφυκτιούμε άδειοι στο σκοτάδι, επισημαίνοντας μας πόσο πολύτιμα είναι αυτά τα λίγα βεγγαλικά που μας αγαλλιάσουν σε κόλπους και λιμάνια τρυφερά όπως εδώ.
Μην τα παρατάτε, γυρίστε το κεφάλι ψηλά. Όσο κι αν κρυώνετε, για όσο κι αν μείνατε μόνοι, όσο άφραγκοι και αδικημένοι και νάστε, ακόμη και τα πιο βαριά σύννεφα κάποια στιγμή τρυπούν. Και τότε το φώς και η θαλπωρή μαλακώνουν το πηγμένο αίμα μας.
Βάλσαμο και νάρκη για κάθε φυγά της απάνθρωπης πόλης.
Και τι εξώφυλλο! Κουκουλωμένος με την κουβέρτα που αντί αγκαλιάς, με κλειστά τα μάτια αποστρεφόμενος την παγωνιά του τσιμεντένιου τοίχου, καθισμένος στην καρέκλα κολλητά στο τραπέζι με μόνη συντροφιά την άχνα του καφέ.
Αφιερωμένο στην μπουμπού που παλεύει εν μέσω τυπωμένων σελίδων, fax & πλήκτρου, γυμναστηρίου και γενικής φασίνας να ορθοποδήσει συμπαραστεκόμενη τους 300+ Γιαζίντ πρόσφυγες που ξεβράστηκαν στο Κατάκολο.
)
