Τελικά σήμερα κατέβηκα με ενα φίλο στην Αθήνα για να ακούσουμε αυτό το περιβόητο ηχείο. Φθάσαμε κατά τις 11:00 το πρωί στις φιλόξενες εγκαταστάσεις της Location Sound όπου μας υποδέχθηκε ο Θέμις. Αφήνω τα τυπικά. Λοιπόν το ηχείο ειδικά στα λεφτά που το ζητάνε είναι σαν να κλέβεις εκκλησάκι. Τα ηχεία τα ακούσαμε σε παθητική συνδεσμολογία και τα οδηγούσε ένας τελικός της ATC και πηγή ήταν ένα τρανσπορτ της ΧΤΖ που έδινε σήμα στο Weiss dac 202. Μεγάλο ηχείο, μεγάλος ήχος, μεγάλη απόλαυση. Η σκηνή τρισδιάστατη και σταθερή, ο ήχος καθαρός, αληθοφανής, χωρίς συμπίεση στις μεγάλες στάθμες. Το χαμηλό όσο αγαπάς και τραβάει η ψυχή σου δλδ ρυθμίζεται πίσω με κάτι βραχυκηκλωτήρες που διαθέτει το κροσοβερ. Οι φωνές πεντακάθαρες, τσαμπουκαλίδηκες, με σαφήνεια δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις σε πείθουν τις καταλαβαίνεις δεν τις μαντεύεις. Οι υψηλές είναι πολύ καλές, ακολουθούν το υπόλοιπο φάσμα, καθαρότατες. Το ηχείο είναι σχεδόν ουδέτερο, αν υπάρχει ουδέτερο ηχείο και λέω σχεδόν γιατί μου έκανε εντύπωση το μέγεθος.
Πάμε τώρα στην επιπλοκατασκευή. Τι να πώ, εκλπηκτική κατασκευή. στιβαρή, όμορφη παρα το μέγεθος και σίγουρα με τίποτα δεν προδίδει την τιμή. Λίγα ηχεία ανεξαρτήτου τιμής έχουν τέτοια κατασκευή. Και το ηχείο υπόψιν ήταν άστρωτο.
Οι Σουηδοί έκαναν εκπληκτική δουλειά και κατά την άποψή μου δείχνουν τον δρόμο σε θέματα σχεδιασμού, κατασκευής και φυσικά κοστολόγησης. Επένδυσαν και δικαιολογημένα απαιτούν μερίδιο απο την αγορά και δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβεις ότι θα το πάρουν. Πρωτοπορούν στην νοοτροπία κατασκευής με το παραμετροποιήσιμο κροσόβερ και στην στρατηγική πωλήσεων όπου τα πολλά κέρδη θα ρθούν απο τις πολλές πωλήσεις. Να το ακούσετε οπωσδήποτε, αν δεν το ακούσετε εσείς θα χάσετε. Αν είστε κοντά στα λεφτά που πουλιέται και ο χώρος σας δεν είναι τρύπα τότε αυτό το επιπλοηχείο μάλλον σας κάνει.
