ΕΝΩ Η «ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ», ενάμισι χιλιόμετρο κάτω από την επιφάνεια του Κόλπου του Μεξικού, μόλις προ ημερών σταμάτησε να ξερνά πετρέλαιο, μεθάνιο και πίσσα,
οι χώρες της Μεσογείου έμαθαν με τρόμο ότι ο αμαρτωλός κολοσσός της ΒΡ ξεκινά νέες γεωτρήσεις στα ανοικτά της Λιβύης- προκαλώντας ανησυχίες ειδικών και μη για πιθανή οικολογική καταστροφή βιβλικών διαστάσεων στην κλειστή, και ακόμη δυσκολότερη να καθαριστεί,
Μεσόγειο. Το πιο ανησυχητικό; Ο πυθμένας βρίσκεται σε βάθος 1.700 μέτρων- 200 μέτρα βαθύτερα από το μοιραίο πηγάδι στον Κόλπο. Και όλα αυτά μερικές εκατοντάδες ναυτικά μίλια από τις νότιες ακτές της Κρήτης και της Πελοποννήσου,μια ανάσα από τις παραλίες μας.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας Ντέιβιντ Νίκολας, οι εργασίες στο πρώτο από τα πέντε υποθαλάσσια πηγάδια που σκοπεύει να ανοίξει η ΒΡ στον Κόλπο της Σύρτης «θα ξεκινήσουν μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες». Ο εκπρόσωπος συμπλήρωσε ότι η ολοκλήρωση κάθε πηγαδιού θα απαιτήσει έξι ή και περισσότερους μήνες. Οταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για το κατά πόσον η τραγική εμπειρία του Κόλπου του Μεξικού θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο η ΒΡ αντιλαμβάνεται την έννοια της ασφάλειας, απάντησε ότι «αν υπάρξουν διδάγματα από την έρευνα για το τι συνέβη στην Deepwater Ηorizon, προφανώς θα τα εφαρμόσουμε και στις άλλες υποθαλάσσιες γεωτρήσεις μας σε όλον τον κόσμο»...
Το τι πήγε στραβά στον Κόλπο του Μεξικού είναι ήδη γνωστό. Τόσο η ΒΡ όσο και η συνέταιρός της, η αμερικανική Τransocean, παραβίασαν συστηματικά σειρά βασικών κανόνων ασφαλείας αρνούμενες- για λόγους κόστους- τη διακοπή λειτουργίας της εξέδρας άντλησης, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν ότι το κρίσιμο υποσύστημα ΒΟΡ (Βlow-Οut Ρreventer), η «δικλίδα ασφαλείας» που είναι σχεδιασμένη να «σφραγίζει» το πηγάδι και να εμποδίζει τη διαρροή πετρελαίου σε περίπτωση βλάβης στο τρυπάνι, παρουσίαζε σοβαρά προβλήματα.
Εργαζόμενοι και μηχανικοί έβλεπαν το κακό να έρχεται, αλλά δεν τολμούσαν να μιλήσουν παραέξω, για να μην απολυθούν. Εντεκα εξ αυτών πλήρωσαν τη σιωπή τους, και την αδηφαγία της ηγεσίας τους, με τη ζωή τους.
Το γεγονός ότι η ΒΡ εξακολουθεί να μην παραδέχεται την ευθύνη (παρά τις σχετικές μαρτυρίες εργαζομένων στην Deepwater Ηorizon, που περιλαμβάνονται σε δύο πολυσέλιδες έρευνες που έχουν ήδη παρουσιαστεί στην αμερικανική Γερουσία), και δεν προτίθεται, όπως όλα δείχνουν, να βελτιώσει είτε τον εξοπλισμό είτε τους κανόνες ασφαλείας στα νέα της πηγάδια στη Λιβύη, εντείνει τις ανησυχίες.
Τα χρήματα όμως είναι πολλά: η ΒΡ έχει ήδη από το 2007, και με τη μεσολάβηση του τότε βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, υπογράψει συμφωνία ύψους 900 εκατ. δολαρίων (700 εκατ. ευρώ) με την Τρίπολη, προκειμένου να αποκτήσει τα δικαιώματα συνεκμετάλλευσης τού πολλά υποσχόμενου μεσογειακού κοιτάσματος. Τη συμφωνία με τον «τρομοκράτη» ως πρόσφατα Καντάφι είχε υπογράψει ο απερχόμενος τον ερχόμενο Οκτώβριο διευθύνων σύμβουλος της ΒΡ, και ένας από τους πλέον μισητούς ανθρώπους στον κόσμο, Τόνι Χέιγουορντ.
Το σημείο που η ΒΡ θα κάνει την πρώτη της διερευνητική γεώτρηση βρίσκεται εντός της «Γραμμής του Θανάτου» που είχε κηρύξει ο Μουαμάρ Καντάφι τη δεκαετία του 1980, όταν διεκδίκησε- με επιτυχία- τον απόλυτο έλεγχο του αμφισβητούμενου Κόλπου της Σύρτης. Είναι η περιοχή του κόσμου στην οποία ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν έστειλε το 1986, με αφορμή την τραγωδία στο Λόκερμπι, ισχυρή αεροναυτική δύναμη, αεροσκάφη της οποίας βύθισαν δύο λιβυκά πολεμικά πλοία, σκοτώνοντας 30 λίβυους ναυτικούς.
Ο Καντάφι και το ιδιόρρυθμο δικτατορικό καθεστώς της «Τζαμαχιρίας» είναι σήμερα ο προνομιακός συνεταίρος των Βρετανών, των Γάλλων και πολλών ακόμη πρώην «ορκισμένων εχθρών» του. Στις αρχές Ιουλίου ο Τόνι Μπλερ επισκέφθηκε «ινκόγκνιτο» στην Τρίπολη για συνομιλίες με τον συνταγματάρχη και στενούς συνεργάτες του. Στον νέο ρόλο του μυστικοσυμβούλου του δικτάτορα, ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας φέρεται να έπεισε το λιβυκό καθεστώς να επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια στερλίνες στην ΒΡ, η οποία αντιμετωπίζει θέμα ρευστότητας μετά τις τεράστιες οικονομικές ζημιές που έχει υποστεί λόγω της περιβαλλοντικής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού.
Η ΒΡ μόλις κατέγραψε ιστορικό ρεκόρ ζημιών ύψους 17 δισ. δολαρίων για το τελευταίο τρίμηνο: στην προσπάθεια να εξασφαλίσει την οικονομική επιβίωσή της, προγραμματίζει ήδη την πώληση περιουσιακών στοιχείων της συνολικού ύψους 30 δισ. δολαρίων.
Επειδή όμως αυτό το ταχύρρυθμο... αδυνάτισμα δεν επαρκεί για να καλύψει τις τεράστιες αποζημιώσεις που θα πρέπει να πληρώσει στα εκατομμύρια αμερικανών πετρελαιοπαθών, ο κολοσσός (υπό το νέο του αφεντικό, τον Αμερικανό Μπομπ Ντάντλεϊ που όλως τυχαίως είναι και ο πρώτος μη Βρετανός διευθυντής σε 102 χρόνια εταιρικής ιστορίας)- θα επικεντρώσει, λέει, το μεγαλύτερο τμήμα των επενδύσεών του στην «έρευνα και εκμετάλλευση νέων κοιτασμάτων» για να αντικαταστήσει τα παραδοσιακά του αποθέματα τα οποία σήμερα υπολογίζονται σε 2,5 δισ. βαρέλια ημερησίως και απειλούνται με εξάντληση.
Και, όλως τυχαίως, οι κυβερνήσεις των άμεσα ενδιαφερόμενων χωρών, και ιδιαίτερα η Αθήνα, η Ρώμη και η Βαλέτα, τηρούν σε γενικές γραμμές «σιγήν ιχθύος» αφού έχουν και αυτές τα δικά τους ενεργειακά «αλισβερίσια» με την Τρίπολη- χώρια τις διάφορες φήμες που ακούγονται εσχάτως για υπεράκτια τρυπάνια και στο Αιγαίο.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=347558&dt=08/08/2010#ixzz0w0B2urHx
