Δισκάκια αναφοράς....

Ridcully

New member
23 March 2013
2
83719.jpg


Αποτελεί το πλέον καθοριστικό benchmark για μενα.Ακούγονται τα παντα σε αυτό το αλμπουμ-ειδικά η mofi εκδοση λάμπει.
 

Ulysses

AVClub Enthusiast
28 June 2008
724
Θεσσαλονίκη
Δυστυχώς κάποιοι δίσκοι έχουν απόδοση μεν,αλλά τα τραγούδια είναι είτε βαρετά είτε σε κοιμίζουν.Θα τα αναφέρω και αυτά...
Προσπαθώ να βρω κάποια δισκάκια,ας πούμε "easy listening" που ταυτόχρονα συνδοιάζουν απόδοση.

Προτείνω λοιπόν τα εξής με ήχο απο άλλο γαλαξία...

5.1ch SACD

  • Foreigner - 4 ... Απλά ανατριχιαστικό !
  • Dire Straits - Brothers in arms ... Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις αυτό που ακούς...
  • Henry Mancini - Ultimate Mancini ... Το soundtrack "ροζ πάνθηρας",είναι σκέτη μαγεία!
  • Peter White - Glow ... Φανταστικό ορχηστρικό δισκάκι με χαλαρωτικοή μουσική.
  • The eagles - Hotel California ... Το ομώνυμο τραγούδι και το "Victim of love" (που 1η φορά το άκουσα) με υπερ-εντυπωσίασαν!
  • Fleetwood Mac - Rumours ... Το "never going back again",πιστεύω κλέβει την παράσταση.
*Επίσης ακούστε DTS 5.1 Surround,Don Henley - The end of silence,το ομώνυμο τραγούδι (6.1 ch) και θα με θυμηθείτε !


Ακόμα,φοβερή απόδοση 5.1 SACD αλλά (προσωπικά) τα βρήκα πολύ βαρετά...
  • Miles Davis - Kind of blue
  • Beck - Sea change
  • Steely Dan - Gaucho
  • Keb Mo - Just like you
 
Last edited by a moderator:

Ulysses

AVClub Enthusiast
28 June 2008
724
Θεσσαλονίκη
Επίσης τρομερό ήχο και φοβερά κομμάτια το... Toto - IV (5.1 SACD)
ενώ φοβερό ήχο αλλά δεν μου άρεσαν τα κομμάτια... Mark Knopfler - Shangri La (5.1 SACD).
 

DomieMic65

Supreme Member
10 July 2006
9,689
Αθήνα
Εμένα μ' αρέσει πολύ η Barber...
Οι εγγραφές της είναι γενικώς πολύ καλες αλλά κ λίγο πουσαρισμενες νομιζω...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
σε πολλούς αρέσει....
(μπορώ να σου απαριθμήσω πολλούς που τους αρέσουν πολλοί)
 

economides

AVClub Addicted Member
21 October 2008
2,809
Αθηνα !!!!
out of curiosity, name a couple of them....:afro:

some examples....

supersonic said:
δεν ισχυουν αυτα τα πραγματα.
δυο ντακ με ιδιο τσιπ ΔΕΝ οφειλουν να και δεν ακουγονται ιδια.
υπαρχουν αλλα πραγματα σε ενα ντακ που θα διαφοροποιησουν τον ηχο σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απο το τσιπ.
αυτο που ισχυει γενικως ειναι οτι τα τσιπακια εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων
κανουν πανω κατω τα ιδια (μιλαμε για ιδιες κατηγοριες) και μαλιστα σ αυτη την κατηγορια τιμης.
πρεπει οι συνολικες σχεδιασεις να ξεφυγουν πολυ σε χρηματα για να μπορεσει να πει κανεις οτι ξεχωριζει χαρακτηριστικα του τσιπ


supersonic said:
Καλός ο ΚΚ, αλλά έπρεπε να φροντίσει για την διαδοχή.
Καλά όσα πρεσβεύει και προσπάθησε, αλλά θέλει κάτι παραπάνω που πρέπει να το φροντίσεις όσο είσαι μάχιμος.
Δεκάδες επιχειρήσεις δακτυλοδεικτούμενες κατάρρευσαν όταν γέρασαν οι δημιουργοί και δεν υπήρχαν συνεχιστές.
Μ αυτά τα περιοδικά μεγάλωσα αλλά δεν θα θεωρήσω τον εαυτό μου υπεύθυνο ή τον ΚΚ αδικημένο. Με τον ρομαντισμό δεν γίνεται τίποτα, ιδίως στην Ελλάδα.

supersonic said:
χωρίς να θέλω να κάνω τον ειδήμονα το remaster δεν είναι τόσο απλό όπως να βάλουμε χρώμα σε μια ασπρόμαυρη ταινία ή να εξαλείψουμε το scratch από μιά ηχογράφηση που είναι διαθέσιμη μόνο σε καταπονημένο βινύλιο και φυσικά ούτε για να προσθέσουμε πρίμα ή μπάσα ή να φέρουμε μπροστά ένα όργανο και να θάψουμε άλλο.
Σίγουρα όλα τα παραπάνω ισχύουν και σε περιπτώσεις remaster restoration αλλά και "άλλης άποψης" πχ τα remasters του Zappa ή τα remasters των Zeppelin (το διπλό όπου ο Page επανακαθόρισε εξ αρχής τις ισορροπίες ανάμεσα σε όλα τα όργανα).
Εγώ μιλάω για remaster που προσπαθούν να λύσουν άλλα προβλήματα και τα λέω με την δική μου προσωπική ενασχόληση με το θέμα και την σχετική έρευνα, αλλά και εμπειρίες από εκδόσεις που πέσανε στα χέρια μου τα τελευταία 20 χρόνια, από τότε που το remaster έγινε σχεδόν μόδα.
Να σας πω μερικά "προβληματάκια" λοιπόν....
Μας λέει ο Μανωλάκος πχ ότι θέλει την αρχική έκδοση όπως ηχογραφήθηκε....
Πότε Τζίμη μου?
Το 64?
που γράφανε σε τρικάναλο studer?
και μετά όλα τα όργανα από τη μιά πίστα στην άλλη και κρατούσαν στην καλύτερη δυό πίστες για φωνητικά?
Ποιός είναι αυτός που εγγυάται ότι ο ηχολήπτης έκανε ό,τι καλύτερο δυνατό ήταν στο χέρι του (δε μιλάμε για μουσικούς με άποψη πχ Bowie που σήμερα το ταμπούρο ακούγονταν ως τενεκές και την άλλη ως άβυσσος)
Ο ηχολήπτης μπορεί να πληρώθηκε και να έκανε μιά βιαστική ηχογράφηση (σίγουρα περίπτωση doors).
Γιατί σίγουρα το τότε ήταν καλό?
Ήταν όσο καλό έτυχε. Ανάλογα με την ποιότητα του studio, του ηχολήπτη, του τότε παραγωγού, του τότε υπεύθυνου mastering (μια θέση όχι και τόσο υπαρκτή στη δεκαετία του 1960 ή πριν), και φυσικά του μουσικού (ΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΕ η γνώμη του ΤΟΤΕ).
Να δούμε και μερικά ακόμα....
Αναλογιστήκατε ποτέ ότι η διάρκεια των σχεδόν 15-17 λεπτών ανα πλευρά δίσκου lp ήταν ο κυριότερος παράγοντας που οι χαμηλές συχνότητες ήταν περιορισμένες ώστε τα αυλάκια του δίσκου να μην ήταν πολύ φαρδιά?
Αναλογιστήκατε ποτέ ότι σε περιπτώσεις που ο καλλιτέχνης αποφάσιζε να βγάλει παραπάνω υλικό που η εταιρεία δεν ήθελε να σπρώξει ως διπλό δίσκο και είχαμε 20 λεπτά στην πλευρά τότε η καταβαράθρωση των υψηλών συχνοτήτων ήταν ακόμα μεγαλύτερη?
Αναλογιστήκατε ποτέ ότι τουλάχιστον στην δεκαετία του 1960 τα singles είχαν προτεραιότητα, ώστε το eq που εφαρμόζονταν ήταν κύρια για 45 στροφές με αποτέλεσμα στις 33 το ίδιο κομμάτι να ακούγεται με αισθητά πιό εξασθενημένες υψηλές συχνότητες?
Αναλογιστήκατε ποτέ ότι την δεκαετία του 1960 και αρχές 1970 το target group ήταν τα ηλεκτρόφωνα και τα φτηνά συστήματα με αποτέλεσμα το μιξάρισμα και γενικότερα το eq να είναι προσαρμοσμένο γιά τέτοιου είδους συσκευές ή ακόμα και για ραδιοφωνικό airplay ακόμα και στην μπάντα των μεσσαίων?
Γιατί όλα αυτά τα προβλήματα που δεν μας ακολουθούν πλέον στην ψηφιακή εποχή να εξακολουθούν να υπάρχουν?
Γιατί να μην μπεί το σωστό eq που σηκώνει το σημερινό μέσο (και δεν μπήκε τότε λόγω περιορισμού του τότε μέσου) όταν πχ υπάρχει το μπάσο ηχογραφημένο μόνο του σε μιά πίστα 8κάναλου ή 16κάναλου που δεν επηρεάζει κάποιο άλλο όργανο ή ισορροπία?

Μη λέτε λοιπόν ότι έρχεται η τάδε εταιρεία και επειδή της σηκώθηκε παίρνει και αρχίζει να ανεβάζει τα ποτενσιόμετρα.
ΝΑΙ γίνεται ΚΑΙ αυτό.
Όμως τα σωτά remaster είναι άλλο πράγμα.
Αναζητείστε λίγο να διαβάσετε άρθρα ή συνεντεύξεις από μαστεράδες να δείτε πως αντιμετωπίζουν την μουσική.
Όταν γίνεται ένα remaster δεν προσθέτουμε μόνο μιά συχνότητα....ή δυό.
Πχ τα remasters των beach boys ήταν αποκάλυψη καθώς επειδή ο Wilson ήταν κουφός στο ένα αυτί, δεν ενδιαφερόταν για το stereo.
Το αναλογίστηκε ποτέ κανείς αυτό?
(όχι ότι ενδιαφερόταν η εταιρεία επίσης).
Ετσι τα remasters τους γίνανε και στέρεο και πολυκάναλα !. Ακριβώς επειδή και 4κάναλεες και 8κάναλες μήτρες υπήρχαν, αλλά απλά ο Wilson κρατούσε όλα τα όργανα σε μιά και άφηνε για φωνητικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ όλες τις άλλες.
Αντίστοιχα το ίδιο έγινε και με τους Beatles.
Όλοι οι δίσκοι τους μέχρι το Abbey Road ήταν μονοφωνικοί.
Και ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ οι πιουρίστες λένε ότι οι ακούγοντας την στερεο έκδοση αυτό που εισπράττει ο ακροατής σαν σύνολο και στάθμες δεν είναι το ίδιο με την αρχική μονο. Όμως το κέρδος είναι τεράστιο από την δυνατότητα που δίνει η στερεο μείξη να μπείς στα βαθειά και να ανακαλύψεις πως σκεφτόταν ο κάθε μουσικός και παραγωγός τότε.
Οι εποχές τότε ήταν άλλες.
Σήμερα έχουμε δυνατότητες.
Remaster δεν είναι να κόψεις το hiss, το scratch ή το rumble.
Που προσωπικά δεν θέλω το κόψιμό τους.
Από μια νέα μείξη της Cti προτιμώ μιά με βελτιωμένη eq παρά μιά με αποθορυβοποίηση.
Πχ θεωρώ τα remasters του Χατζηδάκη μια αποτυχία στον τομέα αυτό, καθώς εγώ προσωπικά ακούω την επέμβαση της τόσο διαφημισμένης αποθορυβοποίησης.

Το remaster είναι επιστήμη.
Εχω διαβάσει λίγα πράγματα και μαθαίνω σιγά σιγά ακόμα και από τις σημειώσεις των παραγωγών σε κάθε νέα έκδοση.
Πείτε το τρέλλα...
Πάντως αξίζει να ψάξετε και ίσως να προσπαθήσετε να καταλάβετε ΤΙ είναι αυτό που ακούτε και προσφέρει κάθε νέα έκδοση


sorry for the off topic captain -bye-
 

Totsipaki

Supreme Member
27 February 2007
5,054
Oμολογώ οτι τον τελευταίο καιρό πάσχω απο τα ίδια συμπτώματα με τον Αντρέα. "Γιατρέ μου είναι σοβαρό; " ... -bye-
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
προφανώς φαίνεται ότι για αρκετούς εδώ είμαι κάτι σαν κακός λύκος....
παλιότερα με είχαν προσομοιάσει με τον Schaeuble. (να φανταστείτε πριν κάν ο Wolfgang μπεί στη ζωή μας)
είναι που λένε να μη σου βγεί το όνομα...

χαίρομαι που λύνονται οι παρεξηγήσεις :a0210: