Aς δείξω και γω το προϊόν της πρώτης μου προσπάθειας με το Versatip...
Το θύμα... εεε.... ο ασθενής... εεεεε ... το αντικείμενο..? το καλώδιο λοιπόν είναι του Gojakla και αποστολή ήταν να καθαριστούν οι άκρες από το 15 χρονών σκοροφάγωμα και τις κακές φτηνιάρικες μπανανούλες, και να μπούν καλής ποιότητας βύσματα.
Τα βύσματα που διάλεξα ήταν τα Deltron
Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσα σαν αυτά της Nordost τα κούφια με το σκίσιμο (Ζ type), αλλά το αποτέλεσμα δεν εμπνέει καθόλου μηχανική ασφάλεια, αν και ηχητικά το αποτέλεσμα ήταν καλό. Πρόσφατα δοκίμασα ένα καλώδιο που είχε βύσματα Deltron και μου άρεσε πάρα πολύ, οπότε ήθελα να τα δοκιμάσω. Το μόνο αρνητικό ήταν το πλαστικό καπάκι που είναι τίγκα τσίπικο, αλλά περισσότερα γι αυτό αργότερα.
Δεν έχω φωτογραφίες από τη διεργασία, αλλά τα highlights έχουν ως εξής
11-12 εκατοστά ξεγυμνωμένο εξωτερικά για να έχουμε ελευθερία εγκατάστασης.
Μηχανικό σφίξιμο των καλωδίων μέσα στις μπανάνες (Είτε με βίδες είτε με πένσα/σφίξιμο) για καλύτερη αγωγιμότητα, και μετά κόλληση για έξτρα μηχανική ασφάλεια αλλά και έξτρα καλύτερη αγωγιμότητα. Η κόλληση πρέπει να είναι καλή και όχι απλά επιφανειακή.
Αν δημιουργούνται σγρομπολάκια, τότε είναι δείγμα ότι πρέπει να το κάνουμε από την αρχή. Αν δεν έχουμε πολύ δυνατό κολλητήρι, τότε θα χρειαστεί να περιμένουμε αρκετή ώρα μέχρι να ζεσταθεί καλά και το βύσμα, και το καλώδιο για να "τραβήξουν" το καλάι. Προσοχή στα φτηνιάρικα καλώδια ή βύσματα, γιατί με την παρατεταμένη ζέστη μπορεί να λιώσουν τα πλαστικά τους. Επίσης η χρήση σολντερίνης θα κάνει ευκολότερη τη δουλειά μας, μιας και βοηθάει να ζεσταθεί και να καθαρίσει καλύτερα το μέταλο, αλλά και να τραβήξει πιο γρήγορα το καλάι. Όταν πετύχουμε το "σημείο G" της κόλλησης, όση κόλληση και να ρίξουμε αυτή θα εξαφανίζεται μέσα στο βύσμα και το καλώδιο. Σταματάμε όταν αρχίσει να γεμίζει. Παίζουμε και λίγο το κολλητήρι γιατί συχνά δημιουργείται φυσσαλίδα/καπάκι από καλάι, και μέσα είναι γεμάτο αέρα. Φυσικά μετά θέλει καλό καθάρισμα μιας και ακόμα και οι "ασφαλείς" υδατοδιαλυτές σολντερίνες μπορεί σταδιακά να προκαλέσουν οξείδωση.
Τέλος βάζουμε θερμοσυστελόμενο ώστε να περιορίσουμε την έκθεση του γυμνού χαλκού στο οξυγόνο και στην υγρασία. Μπόνους το καθαρό λούκ.
Τα πλαστικά καπάκια όπως είπα είναι πολύ φτηνιάρικα οπότε διάλεξα να μην τα βάλω καθόλου. Σχεδιάζω τώρα κάποια καπάκια από ξύλο, που κατά πολλούς έχει και καλύτερες αντικραδασμικές ιδιότητες, και θα σκοράρει και έξτρα πόντους εμφάνισης.
Το βράδυ θα περάσω και κάτι δίχαλα σε γεφυρούλες, οπότε θα ποστάρω και πιο μάχιμες φωτός...