...το κέρατό μου μέσα...
Πως και δεν το έμαθα;
Είχαμε χαθεί βέβαια τα τελευταία χρόνια, αφού φεύγοντας από το Studio82 δεν άφησε στοιχεία επικοινωνίας και συνέχισε να δουλεύει με custom δουλειές που έδινε σε γνωστούς.
Ο Μάκης ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Στην αρχή της δεκαετίας του 80 ήταν από τους πρώτους που κατασκέυαζαν στερεοφωνικούς πομπούς στα FM, πάντα με λάμπες φυσικά.
Παρόλο που τον ζόρισαν σοβαρά οικογενειακά θέματα, ο Μάκης ήταν πάντα χαμογελαστός και άκουγε τα μικροπροβλήματά μας με ειλικρινό ενδιαφέρον και πάντα συγκαταβατικός.
Μετά που δούλεψε με τον Κώστα τον Αντωνόπουλο, αντιμετώπιζε τα διάφορα μηχανήματα των πελατών σα να ήταν Audionote και πάνω. Μπορούσε να ασχοληθεί ώρες για να επισκευάσει ένα παλιό Deck , η να ρεγουλάρει ένα πικαπάκι....Καμία έπαρση, καμία αλλαζονία.
Οι μόντες που έκανε στα ενισχυτικά της Alchemist η ακόμη καλύτερα στα B&K ήταν το κάτι άλλο.
Από τη δεκαετία των 90s , ξεδίπλωσε πραγματικά το ταλέντο του με τις ιδιοκατασκευές του σε λαμπάτους ενισχυτές.
Ο Μάκης δεν μπόρεσε ποτέ να λειτουργήσει σαν επαγγελματίας. Γι αυτό και παρέμεινε αγνός.
Κάποτε συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στους Άγιους Πάντες κάθε Σάββατο για καφέ, και το γυρνάγαμε στα ποτάκια. Μια φορά μου είχε ζητήσει να του φέρω σουμάδα από την Πάρο, και του έφερα σούμα με αποτέλεσμα να καεί με θεαματικό τρόπο!!! Μετά την έχυνε στο γρανίτη του πάγκου και της έβαζε φωτιά!!!
Τώρα πήγε στους Άγιους Πάντες μόνος του....
Μάκη, σου ζητώ συγνώμη που χαθήκαμε, λυπάμαι πολύ που δεν πήρα χαμπάρι την ταλαιπωρία σου στο τέλος και δεν ήμουν εκεί, όπως εσύ ήσουν δίπλα μου όταν είχα μείνει άνεργος, όταν χώρισα....
Γεια σου φίλε...
Ζητάω συγνώμη από τους διαχειριστές αν το περιεχόμενο του ποστ δεν είναι καθαρά τεχνικής φύσης και για το προσωπικό ύφος, αλλά θεωρώ κρίμα να μην υπάρχουν δυο λόγια για την ιστορία του ανθρώπου Μάκη Γερούκη, έτσι για να εμφανίζονται σε ένα googlάρισμα, μπας και τα βρει κάποτε το παιδί του αν ενδιαφερθεί για τον πατέρα του....
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.