Έσκασα στην κυριολεξία.
Ήταν μία από τις ομορφότερες γυναίκες , σημάδεψε την αισθητική μου μέχρι και σήμερα.
Η εικόνα της στη δεκαετία του ´70, η φωνή της , το στυλ, η προσωπικότητα της ,ήταν το απόλυτο σε ότι έχει να κάνει με το αντίθετο φύλο.
Την είχα αναφέρει σαν εικόνα σε μία δισκοκριτική για τους URBS ,ανάμεσα σε 2ακόμη γυναικεία πρότυπα μου. Το έκανα όχι ασυνείδητα.
Όσο και να σας φανεί περίεργο ένα όμορφο κομμάτι αναμνήσεων πέθανε μέσα μου.
Η εικόνα της ,οι μουσικές, η θάλλασα, το καλοκαίρι, παραστάσεις δυνατές που με ακολούθησαν.
Δεν ξέρω ποια εγκεφαλική διεργασία έκανε τις συνδέσεις αλλά γι αυτούς που γνωρίζουν ,υπήρξε μία μαγική εποχή (την πρόλαβα σαν πιτσιρίκος), με τις καμπάνες στα Αστέρια ,την ελευθεριότητα , τις μουσικές, τα ατέλειωτα καλοκαίρια.
Η Έλενα πρωταγωνίστησε. Αυτή η πανέμορφη εικόνα της. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΛΑΣΜΑ.
Κρίμα.