Άποψή μου είναι να γίνει χρήση διπλών σταδίων απομόνωσης με την δική τους ρύθμιση ευαισθησίας, πράγμα απαραίτητο αν οι δύο τελικοί ενισχυτές πρόκειται να είναι διαφορετικού τύπου και συνακόλουθα με διαφορετικές ευαισθησίες και ισχύ.
Διπλό στάδιο σημαίνει πως μετά το ποτενσιόμετρο της έντασης ακολουθεί ξεχωριστός τελεστικός ενισχυτής για κάθε έξοδο προς κάθε τελικό ενισχυτή. Ρυθμίζοντας την ευαισθησία κάθε τελεστικού με βάση ένα κύκλωμα διαιρέτη τάσης στην είσοδο κατορθώνουμε να ταιριάξουμε διαφορετικούς τελικούς ενισχυτές.
Αν οι τελικοί είναι ίδιοι τότε απλά υλοποιούμε δύο φορές το στάδιο μετά το ποτενσιόμετρο για κάθε κανάλι (συνολικά 4 τελεστικοί εξόδου και 2 εισόδου για μια στερεοφωνική έκδοση του προενισχυτή).
Η λύση αυτή είναι πιο κομψή από ηλεκτρική άποψη, ενώ το κόστος παραμένει σχετικά χαμηλό, μας εξασφαλίζει δε ότι θα έχουμε την καλύτερη σύνδεση μεταξύ προενισχυτή και τελικών τόσος όσο αφορά την ένταση του σήματος όσο και την δυναμική συμπεριφορά λαμβάνοντας υπόψη τα καλώδια και τις χωρητικότητες εισόδου καθ τελικού.
Μια παρατήρηση που αφορά την αξιοπιστία του κυκλώματος είναι πάνω στην είσοδο του σταδίου αμέσως μετά το ποτενσιόμετρο. Θα ωφελούσε μια αντίσταση 1 ΜΩ από το ποδαράκι 3 ή 5 προς την γείωση σήματος μια και καθιστά το σύστημα σταθερότερο σε περίπτωση βλάβης του ποτενσιόμετρου (η οποία σε βάθος χρόνου είναι σίγουρο πως θα συμβεί).
View attachment 4007
