Το επεισοδιο ειναι φυσικα καταδιακαστεο. Ομως, ας μην ξεχναμε οτι ο Watson εχει παψει προ πολλου (συγκεκριμενα απο την εποχη που εκανε την ανακαλυψη) να ειναι ενεργος επιστημονας. Ειναι μαλλον science administrator, δηλαδη κατι σαν πολιτικος της επιστημης, σε αντιθεση με τον Francis Crick που συνεχισε μεχρι το θανατο του να παραγει επιστημονικο εργο. Δεν φοβηθηκε να τσαλακωσει την εικονα του και μετα την τεραστια ανακαλυψη, εκτεθηκε στη σκληρη κριτικη δημοσιευοντας οτι μπορουσε ακομα και σε "μικρα" περιοδικα. Μετριοφρων που ποτε δε βγηκε να κανει τον καμποσο για το παρελθον. Το απολυτο respect απο ολη την κοινοτητα!
Ο Watson αντιθετα πηρε το δρομο της πολιτικης, εξαργυρωσε ολη τη δοξα για να αποκτησει θεσεις κλειδια, οχι οτι απετυχε καθε αλλο, ειναι ικανοτατος γιαυτο. Ιδρυσε το εργαστηριο στο Cold Spring Harbor και το εφτασε να ειναι ισως το κορυφαιο στον κοσμο. Μετα, με την επιρροη που ειχε στους πολιτικους, εσπρωξε οσο μπορουσε για να δωθουν τα κονδυλια ωστε να ξεκινησει το Human Genome Project, δικαιωθηκε.
Ομως εδω και 50 χρονια δεν εχει σχεση με την επιστημη αυτη καθαυτη. Τις ιδεες που εχει για τις φυλετικες διαφορες γιατι δεν τις δημοσιευει? Φυλετικες διαφορες υπαρχουν, αυτο δεν αμφισβητειται, πχ πολλες ασθενειες εχουν φυλετικη προτιμηση.
Η προσκληση και η παρουσια του σε συνεδρια ανα τον κοσμο δεν εχω καταλαβει τι εξυπηρετει. Ισως απλως για να δουν καποιοι ενα ζωντανο θρυλο. Για να εμπνευσει παντως τους νεωτερους, μαλλον λαθος προτυπο εχουν επιλεξει.
Την παραπάνω πάρα πολύ ουσιαστική παρέμβαση θα ήθελα να ενισχύσω με τα εξής:
Είναι πολύ συχνό, επιστήμονες να βραβεύονται με την ύψιστη αυτή διάκριση την εποχή που η δημιουργικότητα τους έχει εγκαταλείψει, είτε διότι απο την ανακάλυψη μέχρι το Nobel μπορεί να μεσολαβήσουν ακόμη και δεκαετίες, είτε διότι απλά δεν έχουν να πουν κάτι άλλο σημαντικό.
Συνήθως περιφέρονται απο συνέδριο σε συνέδριο μαζί με την κουστωδία τους με το αζημίωτο φυσικά.
Όσο νάναι για κάθε νέο φέρελπι επιστήμονα είναι σημαντικό στην αρχή της καρριέρας του να ακούσει ένα "keep up the good work" απο έναν Νομπελίστα και οι συγκεκριμένοι τα μοιράζουν ως επι το πλείστον αφειδώς.
Επίσης αποκτούν μία περισσότερο "φιλοσοφική" στάση απέναντι στο επιστημονικό τους αντικείμενο που έχει σαν προϊόν συνήθως γενικότητες τετριμμένες ή μη.
Ο Ρόαλντ Χόφμαν που συνάντησα το 91, δέκα χρόνια μετά το Νόμπελ που πήρε, έγραφε άρθρα τύπου "Chemistry and Poetry".
Ο Λάινους Πώλινγκ με τα δύο Νόμπελ, στα τελευταία χρόνια της ζωής του προσπαθούσε να πείσει την επιστημονική κοινότητα οτι η αιτία του καρκίνου είναι η έλλειψη βιταμίνης C, και θεωρούσε οτι η πραγματική απαιτούμενη ημερήσια δόση πρέπει να είναι 1000 φορές παραπάνω απο τα περίπου 3 mg που ισχύει σήμερα.
Ακόμη και ο Αϊνστάιν στο Πρίνστον περιοριζόταν σε νοητικά πειράματα και σε μία αποτυχημένη απόπειρα για να ενοποιήσει τα πεδία.
Πόσο μάλλον ο Γουώτσον που έγινε Νομπελίστας στα 35 του και βρήκε τη χήνα με τα χρυσά αυγά. Δεν θέλει και πολύ για να γίνει κανείς γραφικός.
Ας σημειώσω όμως εδώ και μία πιθανώς σημαντική παράμετρο που δεν έχει νομίζω αναφερθεί. Την κόντρα μεταξύ των δύο τμημάτων μεταπτυχιακών σπουδών στην Πάτρα. Όταν το ένα λοιπόν καλεί τον Γουώτσον για να τον τιμήσει τί θα κάνουν οι "άλλοι";
Μήπως υπάρχει πιθανότητα να "θυμίσουν" σε κάποιες νεολαίες τις γραφικότητες του αειθαλούς Νομπελίστα και να τις αφήσουν μετά να "καθαρίσουν" για πάρτη τους;
Δεν θα ήταν δα και η πρώτη φορά...
