Το θέατρο του παραλόγου;
Ξαναπήρα τηλέφωνο, και ρώτησα τον υπάλληλο για την πρόοδο.
Μου είπε ότι δεν την έχει δει, αλλά θα της δώσει προτεραιότητα.
Απαντώ, ότι τα ίδια μου λέει 3 βδομάδες τώρα, ότι της δίνει προτεραιότητα. Και ότι 3 μήνες τώρα, είναι ακόμα στον Νοέμβριο του 2010.
Απαντά, ότι έχει 500 καταγγελίες (μόνο; πόσο καιρό θες να στείλεις 500 φαξ; 3 μήνες πάντως όχι...), και είναι μόνος του. Και αν θέλω, να πάω από εκεί να τις κάνω εγώ...
Φυσικά εγώ απάντησα αμέσως, φυσικά, θες να αλλάξουμε δουλεία; Να πάρω εγώ την θέση σου; :flipout:
Σε αυτό απάντηση δεν πήρα... :flipout:
Μετά αρχίσαμε τροπάριο 2: δεν την βρίσκω, ποιος σας είπε ότι την έχω εγώ; (Καλά ένας δεν είναι; )
Από το πρωτόκολλο του λέω.
Τώρα την ψάχνει να την βρει. Όταν την βρει, θα με πάρει τηλέφωνο...
Πάνω που έγραφα το πόστ, παίρνει τηλέφωνο.
Μου λέει ότι τον κοροϊδεύω, δεν με λένε "Πέτας", με λένε "Πετάση" (αυτό και αν είναι ανακάλυψη), και όταν με ρώτησε αν με λένε "Πετάση" (πότε; :flipout
, εγώ του είπα όχι, με λένε "Πέτας" (αλτσχάιμερ; )...
(Αν έλεγε "Πετάς" τουλάχιστον, θα ήταν απλή κουφαμάρα... :flipout
Μου λέει ότι έχει φύγει η καταγγελία. Ρωτάω πότε, μου λέει την προηγούμενη βδομάδα. Του λέω ημερομηνία. Μου λέει 14 του μηνός.
Μου λέει τότε βλέπω υπογραφή διευθυντή...
Ελεύθερη μετάφραση δική μου: προφανώς όταν πήρα τον διευθυντή της υπηρεσίας την Δευτέρα, το έκανε ο διευθυντής μόνος του, και ο υπάλληλος "ασχολήθηκε" με τις υπόλοιπες 499... :flipout:
Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον την Δευτέρα ενημερώθηκε επιτέλους η πανασόνικ...
[Το όλο σκηνικό μου θυμίζει κάτι παλιές επιθεωρήσεις που ο Τσάκωνας έκανε τον δημόσιο υπάλληλο πάντως... :flipout: Τώρα είναι πιο επίκαιρο από τότε...]