"deluge" το αποτέλεσμα της διάχυσης του φωτός σε αραιή ομίχλη μέσα σε 120 δευτερόλεπτα...
deluge by Teo Kefalopoulos, on Flickr
deluge by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Φωτογραφία μακράς έκθεσης (long exposure)
- Thread starter Anon
- Start date
bilste1965
Established Member
Σαν σύνθεση μου αρέσει. Θα έλεγα ότι θέλει και κάποιες διορθώσεις όπως ίσιωμα του ορίζοντα, ένα καθάρισμα από σκόνες και λίγη προσοχή στο halo γύρω από τα βουνά αριστερά. Ίσως έχει υποέκθεση αλλά σε τέτοιες φωτογραφίες όλα είναι θέμα προσωπικού γούστου...
Εχεις δικιο. Στο ισιωμα δε, απαραδεκτος! Σκόνες εχε ο φακός και πολλές, μαλλον θελει καθαρισμα, τις βλέπω σε πολλες φωτο.
Σα ευχαριστω!
Σα ευχαριστω!
"transition"
Μικρή εξέδρα, μεγάλος ουρανός. Η άκρη της εξέδρας καλό σημείο για νοητικές "αποδράσεις"...
transition by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Μικρή εξέδρα, μεγάλος ουρανός. Η άκρη της εξέδρας καλό σημείο για νοητικές "αποδράσεις"...
transition by Teo Kefalopoulos, on Flickr
άντε με το καλό! Σαν σύνθεση νομίζω είναι λίγο "μπουκωμένο" το κάδρο. Δεν αφήνει τη θάλασσα να αναδείξει το αποτέλεσμα της ΜΕ. Τα βράχια είναι λίγο "επιθετικά" με αυτή τη γωνία λήψης (γνώμη μου πάντα)
Anon, για πές λίγο πρακτικά πως θα σου άρεσε το κάδρο ??. π.χ. λέω .. τραβηγμένο απο λίγο πιο ψηλά ώστε να φαίνεται πιο καθαρα η αποβάθρα να πέφτει στην θάλασσα ?. και λίγο πιο αριστερά για να βγαίνουν τα βράχια στο 1/3 αντι στη μέση ??.
Ηλία το θέμα της σύνθεσης ενός κάδρου είναι βαθύ και συνήθως δεν μπορεί να έχει μόνο μία εκδοχή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν το αν η θάλασσα μπορεί να έχει σημαντική ή υποβοηθητική σημασία στο κάδρο, αν τα σύννεφα είναι τέτοια που με την υφή τους μπορούν να υποστηρίξουν ένα μεγάλο μέρος του κάδρου, αν η προβλήτα στο ύψος που είναι βοηθά στο να "φεύγει" το βλέμμα στο βάθος του ορίζοντα, αν υπάρχουν στοιχεία που κακώς "τραβάνε" το βλέμμα κλπ. Είναι καθαρά θέμα αισθητικής.
Προσωπικά, θα ήθελα τον ορίζοντα στη μέση του κάδρου γιατί ούτε τα σύννεφα έχουν δραματική υφή (είναι σαν "πανιά"), άρα δεν τους "αξίζει" να κατέχουν τα 2/3 του κάδρου, ούτε η θάλασσα έχει καλή θέση στο κάδρο για να πάρει εκείνη τα 2/3 (να χρησιμεύσει ως "αρνητικός χώρος" που λέμε στη σύνθεση). Έτσι όπως είναι το κάδρο, ο ορίζοντας δεν είναι ούτε στη μέση, ούτε σε κάποιο τρίτο και αυτό προκαλεί μια "νευρικότητα" στην αρμονία του κάδρου.
Τα βράχια καλύπτουν μεγάλο μέρος του κάδρου, έχουν γωνιώδη σχήματα, άρα η υπόστασή τους είναι κάπως "επιθετική". Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την "απαλότητα" του υπόλοιπου κάδρου και κατά συνέπεια ο φωτογράφος πρέπει να αποφασίσει αν θα δώσει στα βράχια ρόλο κυρίαρχο ή υποβοηθητικό. Αν τους δώσει κυρίαρχο ρόλο, ίσως πρέπει να εξαιρεθεί εντελώς η θάλασσα από το κάδρο, να γίνει μία λήψη από πιο αριστερά των βράχων με την κάμερα στραμμένη δεξιά και ακόμη πιο κοντά στα βράχια, να τους δώσει δηλαδή μία αίσθηση "in your face" μιας και έχουν κάπως "αυστηρή" δομή. Τότε, θα έδινα στα βράχια το μισόο κάδρο, με το άλλο μισό να μοιράζεται στα κάγκελα και τον ουρανό. Αυτό είναι κάπως δύσκολη σύνθεση γιατί μάλλον απαιτεί και focus stacking αν θέλεις όλο το κάδρο νεταρισμένο.
Αν δώσεις στα βράχια υποβοηθητικό ρόλο, μπορείς να κάνεις το κάδρο με τον ορίζοντα στη μέση και τα βράχια με την προβλήτα να ξεκινάνε από δεξιά και να καταλήγουν στο κέντρο του κάδρου.
Η προβλήτα δεν είναι τεράστια, οπότε σαν γωνία δουλεύει καλύτερα είτε στο ύψος του ματιού (μέση του κάδρου), είτε να τη βλέπουμε από πάνω. Θα την προτιμούσα οριζόντια στο μέσο του κάδρου.
Παρακάτω σου δίνω ένα παράδειγμα του πως μπορεί ένα σύνολο από βράχια (ίδιας δομής με τα προηγούμενα) να συνδυαστεί με θάλασσα και ουδέτερο ουρανό (ο "αρνητικός χώρος" που λέγαμε), δημιουργώντας την αίσθηση της "διαφυγής" στο βάθος του ορίζοντα:
slice of silence by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Αν στο κάδρο μου υπήρχε προβλήτα, τα βράχια θα πήγαιναν πιο χαμηλά για να κάνουν με την προβλήτα το μεσαίο 1/3 του κάδρου. Όλα αυτά βέβαια αποτελούν τη δική μου αισθητική προσέγγιση.
Προσωπικά, θα ήθελα τον ορίζοντα στη μέση του κάδρου γιατί ούτε τα σύννεφα έχουν δραματική υφή (είναι σαν "πανιά"), άρα δεν τους "αξίζει" να κατέχουν τα 2/3 του κάδρου, ούτε η θάλασσα έχει καλή θέση στο κάδρο για να πάρει εκείνη τα 2/3 (να χρησιμεύσει ως "αρνητικός χώρος" που λέμε στη σύνθεση). Έτσι όπως είναι το κάδρο, ο ορίζοντας δεν είναι ούτε στη μέση, ούτε σε κάποιο τρίτο και αυτό προκαλεί μια "νευρικότητα" στην αρμονία του κάδρου.
Τα βράχια καλύπτουν μεγάλο μέρος του κάδρου, έχουν γωνιώδη σχήματα, άρα η υπόστασή τους είναι κάπως "επιθετική". Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την "απαλότητα" του υπόλοιπου κάδρου και κατά συνέπεια ο φωτογράφος πρέπει να αποφασίσει αν θα δώσει στα βράχια ρόλο κυρίαρχο ή υποβοηθητικό. Αν τους δώσει κυρίαρχο ρόλο, ίσως πρέπει να εξαιρεθεί εντελώς η θάλασσα από το κάδρο, να γίνει μία λήψη από πιο αριστερά των βράχων με την κάμερα στραμμένη δεξιά και ακόμη πιο κοντά στα βράχια, να τους δώσει δηλαδή μία αίσθηση "in your face" μιας και έχουν κάπως "αυστηρή" δομή. Τότε, θα έδινα στα βράχια το μισόο κάδρο, με το άλλο μισό να μοιράζεται στα κάγκελα και τον ουρανό. Αυτό είναι κάπως δύσκολη σύνθεση γιατί μάλλον απαιτεί και focus stacking αν θέλεις όλο το κάδρο νεταρισμένο.
Αν δώσεις στα βράχια υποβοηθητικό ρόλο, μπορείς να κάνεις το κάδρο με τον ορίζοντα στη μέση και τα βράχια με την προβλήτα να ξεκινάνε από δεξιά και να καταλήγουν στο κέντρο του κάδρου.
Η προβλήτα δεν είναι τεράστια, οπότε σαν γωνία δουλεύει καλύτερα είτε στο ύψος του ματιού (μέση του κάδρου), είτε να τη βλέπουμε από πάνω. Θα την προτιμούσα οριζόντια στο μέσο του κάδρου.
Παρακάτω σου δίνω ένα παράδειγμα του πως μπορεί ένα σύνολο από βράχια (ίδιας δομής με τα προηγούμενα) να συνδυαστεί με θάλασσα και ουδέτερο ουρανό (ο "αρνητικός χώρος" που λέγαμε), δημιουργώντας την αίσθηση της "διαφυγής" στο βάθος του ορίζοντα:
slice of silence by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Αν στο κάδρο μου υπήρχε προβλήτα, τα βράχια θα πήγαιναν πιο χαμηλά για να κάνουν με την προβλήτα το μεσαίο 1/3 του κάδρου. Όλα αυτά βέβαια αποτελούν τη δική μου αισθητική προσέγγιση.
ενα μεγαλο ευγε για τα μαθηματα φωτογραφικης σκεψης που διδασκεις με τοσο απλο και κατανοητο τροπο... συγχαρητηρια TEO για τον τροπο που προσεγγιζεις την τεχνη που λεγεται φωτογραφια!
Ηλία το θέμα της σύνθεσης ενός κάδρου είναι βαθύ και συνήθως δεν μπορεί να έχει μόνο μία εκδοχή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν το αν η θάλασσα μπορεί να έχει σημαντική ή υποβοηθητική σημασία στο κάδρο, αν τα σύννεφα είναι τέτοια που με την υφή τους μπορούν να υποστηρίξουν ένα μεγάλο μέρος του κάδρου, αν η προβλήτα στο ύψος που είναι βοηθά στο να "φεύγει" το βλέμμα στο βάθος του ορίζοντα, αν υπάρχουν στοιχεία που κακώς "τραβάνε" το βλέμμα κλπ. Είναι καθαρά θέμα αισθητικής.
Προσωπικά, θα ήθελα τον ορίζοντα στη μέση του κάδρου γιατί ούτε τα σύννεφα έχουν δραματική υφή (είναι σαν "πανιά"), άρα δεν τους "αξίζει" να κατέχουν τα 2/3 του κάδρου, ούτε η θάλασσα έχει καλή θέση στο κάδρο για να πάρει εκείνη τα 2/3 (να χρησιμεύσει ως "αρνητικός χώρος" που λέμε στη σύνθεση). Έτσι όπως είναι το κάδρο, ο ορίζοντας δεν είναι ούτε στη μέση, ούτε σε κάποιο τρίτο και αυτό προκαλεί μια "νευρικότητα" στην αρμονία του κάδρου.
Τα βράχια καλύπτουν μεγάλο μέρος του κάδρου, έχουν γωνιώδη σχήματα, άρα η υπόστασή τους είναι κάπως "επιθετική". Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την "απαλότητα" του υπόλοιπου κάδρου και κατά συνέπεια ο φωτογράφος πρέπει να αποφασίσει αν θα δώσει στα βράχια ρόλο κυρίαρχο ή υποβοηθητικό. Αν τους δώσει κυρίαρχο ρόλο, ίσως πρέπει να εξαιρεθεί εντελώς η θάλασσα από το κάδρο, να γίνει μία λήψη από πιο αριστερά των βράχων με την κάμερα στραμμένη δεξιά και ακόμη πιο κοντά στα βράχια, να τους δώσει δηλαδή μία αίσθηση "in your face" μιας και έχουν κάπως "αυστηρή" δομή. Τότε, θα έδινα στα βράχια το μισόο κάδρο, με το άλλο μισό να μοιράζεται στα κάγκελα και τον ουρανό. Αυτό είναι κάπως δύσκολη σύνθεση γιατί μάλλον απαιτεί και focus stacking αν θέλεις όλο το κάδρο νεταρισμένο.
Αν δώσεις στα βράχια υποβοηθητικό ρόλο, μπορείς να κάνεις το κάδρο με τον ορίζοντα στη μέση και τα βράχια με την προβλήτα να ξεκινάνε από δεξιά και να καταλήγουν στο κέντρο του κάδρου.
Η προβλήτα δεν είναι τεράστια, οπότε σαν γωνία δουλεύει καλύτερα είτε στο ύψος του ματιού (μέση του κάδρου), είτε να τη βλέπουμε από πάνω. Θα την προτιμούσα οριζόντια στο μέσο του κάδρου.
Παρακάτω σου δίνω ένα παράδειγμα του πως μπορεί ένα σύνολο από βράχια (ίδιας δομής με τα προηγούμενα) να συνδυαστεί με θάλασσα και ουδέτερο ουρανό (ο "αρνητικός χώρος" που λέγαμε), δημιουργώντας την αίσθηση της "διαφυγής" στο βάθος του ορίζοντα:
slice of silence by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Αν στο κάδρο μου υπήρχε προβλήτα, τα βράχια θα πήγαιναν πιο χαμηλά για να κάνουν με την προβλήτα το μεσαίο 1/3 του κάδρου. Όλα αυτά βέβαια αποτελούν τη δική μου αισθητική προσέγγιση.
Ευχαριστώ για το χρόνο σου, θα δοκιμάσω τις εκδοχές που προτείνεις καθώς το μέρος είναι κοντά μου
"stranded"
Οριακά τυχερός με το νερό να φτάνει σχεδόν στον πυθμένα την ώρα της λήψης (3 λεπτά) ώσπου φάνηκε ο πυθμένας μετά τη λήψη. Πριν που αναφερθήκαμε στα περί σύνθεσης, για τη συγκεκριμένη έχω να πω ότι μου τράβηξε το ενδιαφέρον όχι μόνο για τον άπλετο "αρνητικό χώρο" που διαθέτει αλλά και για τον τρόπο που τα σχοινιά με τις καμπύλες τους λειτουργούν ως "αιώνιος ήπιος δεσμός" μεταξύ βάρκας και θάλασσας. Επίσης, το ότι στο βάθος του ορίζοντα αριστερά υπάρχει μια λωρίδα βουνού, δίνει στο κάδρο ισορροπία γιατί ήδη έχει αρκετά στοιχεία στο κέντρο και δεξιά.
stranded by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Οριακά τυχερός με το νερό να φτάνει σχεδόν στον πυθμένα την ώρα της λήψης (3 λεπτά) ώσπου φάνηκε ο πυθμένας μετά τη λήψη. Πριν που αναφερθήκαμε στα περί σύνθεσης, για τη συγκεκριμένη έχω να πω ότι μου τράβηξε το ενδιαφέρον όχι μόνο για τον άπλετο "αρνητικό χώρο" που διαθέτει αλλά και για τον τρόπο που τα σχοινιά με τις καμπύλες τους λειτουργούν ως "αιώνιος ήπιος δεσμός" μεταξύ βάρκας και θάλασσας. Επίσης, το ότι στο βάθος του ορίζοντα αριστερά υπάρχει μια λωρίδα βουνού, δίνει στο κάδρο ισορροπία γιατί ήδη έχει αρκετά στοιχεία στο κέντρο και δεξιά.
stranded by Teo Kefalopoulos, on Flickr
"forget me not"
Μία "περίεργη" βάρκα που σπανίως εμφανίζεται σε βαθμό ικανό για φωτογράφηση. Συνήθως διακρίνεται μόνο η πλώρη της αλλά αν τα νερά κατέβουν αρκετά χαμηλά, τότε μας χαρίζουν το αποτέλεσμα που βλέπετε. Λήψη 3+ λεπτά...
forget me not by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Μία "περίεργη" βάρκα που σπανίως εμφανίζεται σε βαθμό ικανό για φωτογράφηση. Συνήθως διακρίνεται μόνο η πλώρη της αλλά αν τα νερά κατέβουν αρκετά χαμηλά, τότε μας χαρίζουν το αποτέλεσμα που βλέπετε. Λήψη 3+ λεπτά...
forget me not by Teo Kefalopoulos, on Flickr
πραγματικά μαθηματα! Εξαιρετική!
Ερώτηση( να μαθαίνουμε μιας και βλέπω πώς θες να μοιράζεσαι ): Τα τρία λεπτά έχουν σημασία; εννοώ αν είναι 2 ή 4 θα είναι τοσο διαφορετικό;
Ερώτηση( να μαθαίνουμε μιας και βλέπω πώς θες να μοιράζεσαι
): Τα τρία λεπτά έχουν σημασία; εννοώ αν είναι 2 ή 4 θα είναι τοσο διαφορετικό;
Ευχαριστώ πολύ. Σχετικά με το χρόνο λήψης, πάντα λαμβάνουμε υπ' όψιν μας την κίνηση που θέλουμε να αναδείξουμε (ή να αξιοποιήσουμε). Στην προκειμένη περίπτωση το νερό χρειαζόταν αρκετό χρόνο λήψης γιατί είχε πολύ ήρεμη κίνηση (λόγω χαμηλής στάθμης) και κατά συνέπεια, για να πάρουμε "κρεμώδη" υφή στο νερό χρειάζεται αρκετός χρόνος λήψης. Σε κάθε περίπτωση, στην αρχή του thread έχω αναρτήσει ένα λεπτομερή οδηγό για λήψεις μακράς έκθεσης τον οποίο μπορείς να κατεβάσεις και να διαβάσεις. Καλή συνέχεια.πραγματικά μαθηματα! Εξαιρετική!
Ερώτηση( να μαθαίνουμε μιας και βλέπω πώς θες να μοιράζεσαι
"now I have forgotten you"
Μία αλλαγή θέματος είναι ικανή να αντιστρέψει το μήνυμα ενός τίτλου (σε σύνδεση με την προηγούμενη φωτογραφία).
now I have forgotten you by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Μία αλλαγή θέματος είναι ικανή να αντιστρέψει το μήνυμα ενός τίτλου (σε σύνδεση με την προηγούμενη φωτογραφία).
now I have forgotten you by Teo Kefalopoulos, on Flickr
Ευχαριστώ πολύ, σύντομα θα ανεβάσω μία νέα έκδοση του οδηγού που αναρτήθηκε στην πρώτη σελίδα. Υπάρχει δυνατότητα επεξεργασίας εκείνου του ποστ; (admins?)