Γι' αυτό τον λόγο είμαι εδώ
Roy Buchanan - That's What I Am Here For (1973, Polydor)
Τραγούδια: A1 My Baby Says She's Gonna Leave Me (R. Buchanan, Billy Price, John Harrison) - 3:22, A2 Hey Joe (In Memory Of Jimi Hendrix) (William Roberts) - 5:25, A3 Home Is Where I Lost Her (R. Buchanan, J. Harrison) - 4:27, A4 Rodney's Song (R. Buchanan, B. Price, J. Harrison, Mike Kalina) - 4:30, B1 That's What I Am Here For (Jack Bond) - 2:30, B2 Roy's Bluz (R. Buchanan) - 5:59, B3 Voices (Dick Heintze) - 2:27, B4 Please Don't Turn Me Away (R. Buchanan, B. Price) - 4:47, B5 Nephesh (R. Buchanan) - 3:27
Μουσικοί: Roy Buchanan (κιθάρα, κύρια φωνητικά: B2), Dick Heintze (πιάνο, όργανο, κλαβινέτ, υποστηρικτικά φωνητικά), Billy Price (κύρια και υποστηρικτικά φωνητικά), John Harrison (μπάσο Fender, υποστηρικτικά φωνητικά), Robbie Magruder (ντραμς)
Παραγωγή / Μηχανικοί: Jay Reich, Jr. / Dennis Ferrante, Shelly Yakus
Ηχογραφήθηκε τον Οκτώβριο του 1973 στο
Record Plant στούντιο της Νέας Υόρκης
παίζοντας τη
Fender Telecaster του
«
Προφανώς ο λόγος που δεν έπιασα την καλή είναι επειδή δεν με ένοιαζε αν θα το πετύχαινα ή όχι. Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να μάθω να παίζω κιθάρα για τον εαυτό μου... Βάζεις τους στόχους σου για επιτυχία. Και όταν πετύχεις, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνεις μεγάλο αστέρι, θα κερδίσεις πολλά χρήματα ή οτιδήποτε άλλο. Θα το νιώσεις στην καρδιά σου, είτε έχεις πετύχει είτε όχι.»
Αφού τα δύο πρώτα άλμπουμ έλαβαν επιδοκιμασίες από τους κριτικούς αλλά ελάχιστη εμπορική επιτυχία, ο
Roy Buchanan απέκτησε μια νέα μπάντα, αν και ήταν αρκετά έξυπνος για να κρατήσει τον
Dick Heintze. Με τους ντράμερ
Robbie Magruder, μπασίστα
John Harrison, τραγουδιστή
Billy Price, κιμπορντίστα
Heintze να τον υποστηρίζουν, και τον
Jay Reich στην καρέκλα του παραγωγού, ο
Roy υιοθέτησε έναν σκληρότερο ροκ ήχο.
Κομμάτια βασισμένα σε ριφ όπως τα "
My Baby Says She's Gonna Leave Me", "
Rodney's Song" και το κομμάτι του τίτλου είναι ρυθμικά, δυναμικά και γοητευτικά αποτελώντας κύρια παραδείγματα ενός "μπλουζ ροκ" άλμπουμ, συχνά με έμφαση στο τελευταίο. Αυτό φυσικά δεν εμποδίζει τον
Roy να κάνει τα δικά του, όποτε του δίνεται η ευκαιρία καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του άλμπουμ, προς δική μας τέρψη και απόλαυση.
Ναι, η ψυχή μου παραδόθηκε την περασμένη Παρασκευή
Ναι, αλλά επέστρεψε ξανά σήμερα
Ναι, νομίζω ότι μου αρέσει καλύτερα η ζωή
Ω, ίσως ακόμη και να αποφασίσω να μείνω
Ναι, ονειρευόμουν τον παράδεισο
Ναι, και είδα το μωρό μου εκεί
Ξέρεις ότι είχε πραγματικά όμορφα μάτια
Ναι και είχε μακριά, μαύρα, κυματιστά μαλλιά
Ναι, αν πάω στην κόλαση
Θα πω τα καλύτερα για σένα
Γιατί έχεις κάνει κάποια πράγματα ομορφούλα
Που δεν πιστεύω ότι ο διάβολος θα έκανε
- Roy’s Bluz (Roy Buchanan)
Υπάρχουν ακόμα τραγούδια για να προσελκύσουν τους μπλουζ καθαρολόγους, όπως το "
Roy's Bluz", κομμάτι μιας άδειας συναισθηματικά γυναίκας, με το σύνηθες εξαιρετικό παίξιμο από τους
Roy και
Heintze, που πρέπει να ακουστεί για να γίνει πιστευτό, και το "
Nephesh", ένα ωραίο κάντρι μπλουζ που παρέχει ένα χαμηλών τόνων κλείσιμο του δίσκου. Το "
Nephesh" (η "ψυχή" στα εβραϊκά), σε άμεση αντίθεση με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ, είναι το μοναδικό οργανικό του άλμπουμ, αν και τα περισσότερα από τα κομμάτια του, έχουν εκτεταμένα οργανικά τμήματα. Και μια ιστορία που έχει επιβεβαιωθεί: κατά τη διάρκεια των σέσιον γι' αυτόν τον δίσκο, ο
Buchanan συναντήθηκε με τον
John Lennon, ο οποίος μιξάριζε ένα άλμπουμ σε ένα παρακείμενο στούντιο. Ο
Lennon προσφέρθηκε να παίξει στο άλμπουμ του
Buchanan και κάλεσε τον κιθαρίστα να βάλει μερικές φράσεις στο
LP του, αλλά ο
Buchanan το αντιπαρήλθε.
Ο
Price αναλαμβάνει τα περισσότερα από τα ερμηνευτικά καθήκοντα, και παρά την ενίοτε τεχνητή απόδοση, η γαλανομάτικη σόουλ φωνή του είναι αποτελεσματική, με τις καλύτερες ερμηνείες του να έρχονται πιθανότατα στην αργή, ικετευτική μπαλάντα "
Please Don't Turn Me Away", όπου ο
Roy τον μιμείται επιδέξια στους στίχους εξαπολύοντας τις 'διατρητικές' γραμμές του, και στο αγαπημένο "
Home Is Where I Lost Her". Αυτό το τραγούδι δεν είναι τυπικό κλασικό μπλουζ, με το κάπως κάντρι ροκ ύφος, αλλά έχει μια υπέροχη μελωδία και συγκινητικά φωνητικά. Φυσικά το καλύτερο από όλα, είναι το σόλο του
Buchanan, και το μοναδικό ηχητικό όργιο που δημιουργείται στη συνέχεια από την κιθάρα του, είναι πραγματικά απίστευτο - ίσως μερικά από τα καλύτερα πράγματα που έχει παίξει ποτέ μια
Telecaster... Ο
Buchanan εκφράζει το συναίσθημα της ακραίας θλίψης, τόσο απόλυτα που συγκλονίζει.
Ο
Roy παίζει ζωντανά στη σκηνή
Πέρα όμως από αυτό το τραγούδι για την απελπισία της απώλειας, υπάρχει και το "
Voices", ένα διασκεδαστικό (αν και με δυσάρεστους στίχους, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη μερικά από τα μετέπειτα συναισθηματικά προβλήματα του
Buchanan), πιασάρικο ποπ τραγούδι γραμμένο από τον
Heintze, που προσθέτει λίγη ελαφρότητα, υπογραμμίζοντας την ποικίλη φύση του άλμπουμ. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η εκτεταμένη ανάγνωση του "
Hey Joe", που για καιρό υπήρξε στο ζωντανό ρεπερτόριο του
Roy, φόρος τιμής στον
Hendrix του οποίου άλλωστε υπήρξε θαυμαστής. Η έκδοση αυτή είναι πολύ αργή, με σχεδόν φωνητικά ομιλίας, αλλά ο
Roy δεν απογοητεύει στην κιθάρα ούτε εδώ ούτε οπουδήποτε αλλού σ' αυτό το άλμπουμ, σ' ένα από τα πιο συνεπή μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Πραγματικά, κάθε τραγούδι εδώ - τα περισσότερα από τα οποία είναι πρωτότυπα -, έχει τουλάχιστον μία εκπληκτική στιγμή κιθάρας, και η σκληρή ροκ υποστηρικτική μπάντα του παρέχει έναν πιο γεμάτο ήχο από ό,τι στο παρελθόν. Ακόμη ενδιαφέρων είναι ο τρόπος με τον οποίο ο
Roy ταιριάζει το νότιο ροκ σε έναν πιο επεκτάσιμο και ολοένα πιο εκλεκτικό ήχο, τον οποίο δεν εκτιμούσαν όλοι εκείνη την εποχή (το
Rolling Stone συγκεκριμένα έγραψε μια καυστική κριτική του άλμπουμ). Όμως, αν και σπάνια φέρεται ως τέτοιο, το
That's What I Am Here For είναι ένα από τα καλύτερα στούντιο άλμπουμ, του ξεχωριστού, πολύ περίεργου αλλά μουσικά ιδιοφυή,
Roy Buchanan.
Πραγματικά εξαιρετικό και σίγουρα υποτιμημένο!
Φωνές
Ακούω φωνές
Πολλή συζήτηση
Αλλά τίποτα δε λέγεται, τώρα
Φωνές
Ακούω φωνές
Προσπαθώ να καταλάβω
Προσπαθώ να βρω την αλήθεια
Οι άνθρωποι προσπαθούν να γεμίσουν το κεφάλι σου με τόσες πολλές λέξεις
Σου λένε τι είναι σωστό
Και σου λένε τι είναι λάθος
Σου λένε πώς να φας
Σου λένε πώς να ζήσεις
Προσπαθείς να καταλάβεις, τι σημαίνουν όλα αυτά;
Φωνές
...
- Voices (Dick Heintze)
Και όπως γράφει ο βιογράφος του,
Phil Carson, «
Αν αφαίρεσε τη ζωή του, ίσως το σκοτάδι να κέρδισε στο τέλος. Αν δολοφονήθηκε, του κάναμε κακό, εφιστώντας την προσοχή στους δαίμονές του. Ο Roy Buchanan είχε κάτι μουσικό να πει - κάτι βαθιά μέσα του, συχνά όμορφο και υπερβολικά συχνά οδυνηρό - και αυτό έβγαινε μόνο όταν είχε στα χέρια του μια κιθάρα, κατά προτίμηση την Tele του '53. Παρά τις δυσκολίες και τις χαμένες ευκαιρίες, η βαθιά εκφραστική ειλικρίνεια του Buchanan παραμένει ζωντανή».
(****1/2, πηγές: εξώφυλλο, Phil Carson (August 1999) - The Life and Times of Roy Buchanan, Phil Carson (2001) - Roy Buchanan: American Axe, Matthew Greenwald)