Ο Φρέμερ είναι αρκετά έξυπνος και έχει φτιάξει, με προσεκτικές κινήσεις, ένα ιδιαίτερο προφίλ που είναι σε μεγάλη έλλειψη στους hiend ριβιούερς.
Αυτό του αδέκαστου κριτή που εμπιστεύεται μόνο τα (ολόχρυσα) αυτιά του, χωρίς να μασάει από ηχηρά ονόματα και ταμπελάκια τιμής με 5-6ψήφια νούμερα.
Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Και μπορούμε να το διαπιστώσουμε στην ακατάσχετη περιαυτολογία που συνοδεύει το βιντεάκι.
Το μόνο που έκανε είναι να "θυσιάσει" μερικά ακριβά προϊόντα για να φτιάξει όνομα.
Π.χ. τον βραχίονα του Caliburn, τον Cobra. Τον αντικατέστησε με έναν σημαντικά φθηνότερο (Kuzma 4point) και βγήκε και είπε ορθά κοφτά πως ο Kuzma είναι κατά πολύ καλύτερος.
Και για να μην παίρνει και πολλά θάρρητα ο μπαρμπα Φρανκ, λέει στο καπάκι πως ο 4point είναι καλύτερος και της ναυαρχίδας της Kuzma, του Airline.
Θαμπώθηκαν οι audiophiles... "Δεν καταλαβαίνει από τιμοκαταλόγους και από ναυαρχίδες, να ένας άνθρωπος να εμπιστευτεί κανείς..."
Κάτι ψέλλισε ο Kuzma, αλλά φαντάζομαι οι πωλήσεις του 4point τον γλύκαναν.
Λίγο αργότερα η ιστορία με το 1200 και το Caliburn...
Και τώρα που όλοι τον εμπιστεύονται, καιρός να μιλήσουμε για πραγματικούς βραχίονες... SAT.
Στην πραγματικότητα ανήγαγε το αυτί του σε όργανο απόλυτης ακριβείας που δεύτερο δεν υπάρχει στον κόσμο.
"Αφού το ακούω καλύτερο, είναι καλύτερο, δεν με ενδιαφέρει που δεν ξέρω το γιατί"
Εκεί που εκτίθεται είναι στα καλώδια.
Έχει (δανεικά) καλώδια ρεύματος των χιλιάδων $ και λέει πως αν άκουγε κάποιο των 500$ να παίζει καλύτερα θα το άλλαζε αλλά δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
Προσοχή, δεν μιλάμε κανα ταπεινό αλλά αξιοπρεπές καλωδιάκι των 5-10$ το μέτρο (π.χ. Belden, mogami κλπ) αλλά για το "ταπεινό" καλώδιο των 500$...
Που το κόστος του μπορεί να δικαιολογηθεί σε π.χ. επιλογή ακριβών κραμάτων.
Εδώ μιλάμε για άγνωστες μεθόδους παραγωγής και μαύρες μαγείες που δικαιολογούν κόστη χιλιάδων $ το μέτρο.
Δηλαδή φιδόλαδα και βουντού.
Αυτά δηλαδή που είχε (θεωρητικά) ξορκίσει.
Άσε μας ρε μεγάλε. Δεν πα να έχεις και τον δίσκο του Μάκκα σε άσπρο χαρτόνι.
