- 23 June 2006
- 10,103
O Bryan Ferry διαχρονικά αποτελεί για μένα μουσικό ορόσημο, ετεροκαθορίζοντας μαζί με τον αντίθετο πόλο του, τον Μάλερ, την μουσική αλλά και γενικότερη φιλοσοφία ζωής μου...
Στον Μπράιαν αγαπώ την αέναη έφεση για ζωή, το πάθος για κατάκτηση όσων μπορούν να αποτελέσουν αντίστοιχα αντι - κείμενα, μα κυρίως την απέχθεια του, το μίσος του καλύτερα, για την προς τα κάτω σύγκριση, που μοιρολατρικά κωδικοποιεί την πλειονότητα των ζωντανών του δυτικού κόσμου ( ... μωρέ καλά είμαστε, κοίτα τον άλλον που δεν έχει ούτε να φάει.... άει παιδάκι μου, την υγειά μας να έχουμε, κλπ... ). Όχι, όχι ο Φέρρυ δεν θέλει μόνο την υγειά του, τα θέλει όλα σε ένα επικούρειο πανηδονιστικό πεδίο, .... τα θέλει ακόμη και όταν καταλαβαίνει το μούδιασμα ''του να δοξεί τα μάταια'', τα θέλει ακόμη και όταν αυτή η θέληση τον οδηγεί στην πικρή συνειδητοποίηση ότι υφίσταται δυσαναλογία μεταξύ των περιπτώσεων καλής μάσας και των απείρων ταξινομήσεων κάθε λογής χυλόπιττας...
....Ωστόσο, συνεχίζει, ξεχειλώνει τις τελείες, τεντώνει τις στιγμές, προσπαθώντας να τις ισομηκύνει με τα μακρυνάρια δυστυχίας, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, αρνούμενος να κάτσει στα αυγά του, αρνούμενος να κοσμήσει τις τάξεις των εφεδρειών/απολιφαδιών ...
Η αγάπη του για κάθε είδους καλοπροαίρετου κιτς, παράλληλα με τις εμμονές του για την κρουνερίστικη σόουλ, το κλασσικό american songbook και το εστετ-τίστικο ροκ'ν'ρολ, αν και αποδυναμωμένα πλέον περί το 1976 μετά την πρώτη διάλυση των Ρόξυ, αφήνουν τα απόνερα τους στα δύο παραπάνω άλμπουμς, όπου ο συνδυασμός τους με την πικρόχολη διάθεση που (υποθέτω ότι ) του άφησε το στόρυ με την Τζέρυ, τον οδηγεί στο να γράψει την καλύτερη μουσική του και τους συγκλονιστικότερους στίχους. Τα δύο αυτά, μαζί με το μεταγενέστερο υπέροχο Manifesto, θεωρώ ότι αποτελούν τριλογία χρυσάφι, κατάθεση ψυχής ανθρώπου/μαχητή που δεν θα επιτρέψει στον εαυτό του να ξεψυχήσει σε οιαδήποτε άλλη -πλην ορθίου- στάση ...
Το Love me madly again από το In your Mind και το Can't let go από το The bride ... αποτελούν -πλέον της αντικειμενικής αξίας τους ως αδαμάντινα αριστουργήματα της ροκ μουσικής- προσωπικά φετίχ-οδηγούς ....
Last edited by a moderator: