OK, συνεχίζω από εκεί που το άφησε ο Στέλιος...
The Big red One, η απόλυτη πολεμική ταινία, αυτοβιογραφική του Σαμουελ Φούλερ περιγράφει τη θητεία του σκηνοθέτη στην 1η Αμερικανική Μεραρχία Πεζικού κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.
Badlands, η πρώτη ταινία του Τέρενς Μάλικ. Ποιητική όσο καμιά από όσες ακολούθησαν...
Double Idemnity του Billy Wilder. Το απόλυτο νουάρ από τον λιγότερο νουάρ σκηνοθέτη του Χόλυγουντ.
The Appartment, πάλι του Wilder (είναι ο αγαπημένος μου από το Χόλυγουντ και το δείχνω). Τζακ Λέμον, Σίρλεϋ ΜακΛέην, στη Ν. Υόρκη του 1960.
Brazil του Τέρρυ Γκίλιαμ. Ότι και να πει κανείς γι αυτήν την ταινία είναι λίγο. Το μέλλον πνίγεται μέσα σε μια θάλασσα γραφειοκρατίας, κρατικής τρομοκρατίας και ανελευθερίας.
Brief Encounter, ο απόλυτα ανεκπλήρωτος έρωτας.
The Duel, η πρώτη τηλεταινία του Στήβεν Σπίλμπεργκ. Απλά μαθήματα σασπένς από τον πιτσιρικά τότε Σπίλμπεργκ. Μετά από αυτή την ταινία, κανένα ταξίδι στην εθνική οδό δεν θα είναι ανέμελο...
My Best Friend Klauss, του Β. Χέρτζοκ. ΟΚ, ο Χέρτζοκ είναι από τους πολύ αγαπημένους, αλλά αυτό το ντοκυμαντέρ νομίζω ότι είναι η επιτομή του έργου του. Αν θέλετε απλά μας αποκαλύπτει το μεγαλείο του ως σκηνοθέτη. Δεν μπορείς να βγάζεις τέτοια αριστουργήματα όταν έχεις να διαχειριστείς μέσα σε όλα τα άλλα και έναν τέτοιο Κλαους Κίνσκι!!!
Otto e Mezzo του Φεντερίκο Φελίνι. Οκτώμισι ταινίες μικρού μήκους συνθέτουν μια ιστορία για τις αγωνίες του καλλιτέχνη, του άνδρα, του ανθρώπου. Αγωνίες μπροστά στην έλλειψη έμπνευσης, στην τρέλλα, στην ζωή, στον θάνατο. Απλά η αγαπημένη μου ταινία.
Runaway train του Αντρέι Κοντζαλόφσκι. Δύναμη. Και ένας τρομερός Γιον Βόιτ σε μια απελπισμένη προσπάθεια να αποδράσει...
La Belle et la bete του Ζαν Κοκτώ. Η γνωστή ιστορία της ωραίας και του τέρατος όπως δεν την έχετε ξαναδεί.
Rear Window, του Άλφρεντ Χίστκοκ. Ή πως να κάνετε μια απίστευτα ενδιαφέρουσα ταινία χωρίς να βγάλετε την κάμερα έξω από ένα δωμάτιο.
La jetee του Κρις Μαρκέρ. Το καλύτερο storyboard που προβλήθηκε ποτέ στο πανί.
Damage του Λουί Μαλ. Πολύ καλό ερωτικό θρίλερ, βασισμένο σε ένα υπέροχο βιβλίο. Όχι η πιο γνωστή ταινία του Μαλ, έχει όμως υπέροχο καστ. Ζιλιέτ Μπινός και Τζέρεμυ Άιρονς.
Don't Look Now. Υπέροχο ψυχολογικό θρίλερ, με φόντο την χειμερινή Βενετία. Διαπραγματεύεται πολύ σοβαρά το αίσθημα της ενοχής και της ευθύνης. Έχει και μια υπέροχη ερωτική σκηνή, με έναν Σάδερλαντ βγαλμένο από τα 70's και μια Τζούλυ Κρίστυ να την πιεις στο ποτήρι.
Catch 22 του Μάικλ Νίκολς. Ίσως η καλυτερη μεταφορά βιβλίου στην μεγάλη οθόνη.
Glengary Glen Ross του Ντέιβιντ Μάμετ. Γροθιά στο στομάχι του αμερικάνικου ονείρου. Η ταινία που με έκανε να απορρίψω το επάγγελμα του πωλητή, και να μισήσω τους διευθυντές.
Από νεώτερες ταινίες, μου άρεσαν πολύ οι Rushmore, The Royal Tenembaums και The Life Aquatic του Γουές Άντερσον, οι Human Nature, και Eternal Sunshine of a spotless Mind του Μισέλ Γκοντρύ, το closer του Μάικλ Νίκολς, το being John Malκovich του Σπάικ Τζόνζυ, και όλες οι ταινίες του Χάνεκε.