Ηλεκτρική Μουσική για το Μυαλό και το Σώμα [Country Joe & The Fish]

[Cicadelic Ranger]

Φίλε, κομάντο

Που με καταλαβες βρε θηριο ;;; LOL

Οι επευφημίες και ζητωκραυγές (cheers) είναι προσφιλείς στους Αμερικανούς

Ναι αλλα εγω οταν ακουω cheers.... δεν τα παω με τιποτα, οποτε το πηδαω (το τραγουδι εννοειται).
Οχι πλακα κανω, το αλμπουμ το ακουω ολοκληρο. Απλα το πρωτο με τα cheers ειναι το "γνωστο" τους, ενω για μενα δεν ειναι αντιπροσωπευτικο της αξιας τους.
Και τα cheers μου τη σπανε οντως. Η Ζωη ειναι περιπλοκη :smash:

 

[grio]

Το δεύτερό τους, του 1967...​

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Ηλεκτρική Μουσική για το Μυαλό και το Σώμα

Για τον Sam Charters αναφέρει: "Ήταν για μας, ένας εξαιρετικός παραγωγός, αν και ο ίδιος δεν είχε επιτελέσει κανένα A&R ρόλο. Διόρθωση, μίξη, προσθήκες και ηχητικά εφέ, ως επί το πλείστον ξεκινούσαν από εμένα. Ο Sam είχε ένα εξαιρετικό υπόβαθρο σε ηχογραφήσεις, φολκ, μπλουζ και ντοκιμαντέρ και έβαλε πραγματικά το ενδιαφέρον του στο συγκρότημα."

Αρχειακό και προωθητικό υλικό από την Vanguard Records, στην οποία είχαν υπογράψει σαν αναβιωτική φολκ-τζαγκ μπάντα. Στη συνέχεια βέβαια βούτηξαν στη ψυχεδέλεια, αλλά ο συγγραφέας και ιστορικός Samuel Charters ανέλαβε πρόθυμα τις παραγωγές τους στην ετικέτα.

Γρηγόρη, δεν είχα ποτέ ασχοληθεί με το ποιον είχαν παραγωγό τους, αλλά μόλις τώρα συνειδητοποίησα για ποιον μιλάμε!



Επανάληψις μήτηρ... κλπ -bye-

 

[grio]

Samuel Charters

Γρηγόρη, δεν είχα ποτέ ασχοληθεί με το ποιον είχαν παραγωγό τους, αλλά μόλις τώρα συνειδητοποίησα για ποιον μιλάμε!...

Ιστορικός της μουσικής, συγγραφέας, δισκογραφικός παραγωγός, μουσικός και ποιητής. «Μεγάλωσα σ' έναν κόσμο με πρόβες από μπάντες, μπλουζ δίσκους και με μεγάλη συνειδητότητα της τζαζ... Η οικογένεια έπαιζε επίσης ράγκταϊμ, Ντεμπυσσύ, καθώς επίσης άκουγε τη νέα μουσική του Μπάρτοκ. Υπήρχε ένα γενικό μουσικό πολιτιστικό ενδιαφέρον, στο οποίο η τζαζ ήταν κεντρική.»

...το 1963, ήταν και παίκτης αυτοσχέδιων μουσικών όργανων στη Vanguard​

Τζωρτζ, για σένα από την αφιέρωση στην εισαγωγή του The Poetry of the Blues, 1963:

Όταν σκέφτομαι τη φιλία, θυμάμαι μονοπάτια που περπατήσαμε μαζί στη θάλασσα στο στένωμα της αμμόγλωσσας, με τους σκληρούς βράχους να μας ψεκάζουν, και τα βήματά μας τόσο ανακατεμένα που δεν μπορούσα να διακρίνω τα ίχνη του ποδιού μου από τα δικά σου...​

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Samuel Charters

Τζωρτζ, για σένα από την αφιέρωση στην εισαγωγή του The Poetry of the Blues, 1963:

Όταν σκέφτομαι τη φιλία, θυμάμαι μονοπάτια που περπατήσαμε μαζί στη θάλασσα στο στένωμα της αμμόγλωσσας, με τους σκληρούς βράχους να μας ψεκάζουν, και τα βήματά μας τόσο ανακατεμένα που δεν μπορούσα να διακρίνω τα ίχνη του ποδιού μου από τα δικά σου...​

Πολύ ωραίο! :grinning-smiley-043