Eνα λυρικο και εσωστρεφες, χωρις να ειναι κλειστοφοβικο, road movie που ριχνει μια βαθεια βουτια στην απελπισία που μας πιανει οταν σκεφτομαστε που ακριβως και κατω απο ποιες συνθηκες ζουμε.
Ατμοσφαιρα, μουσικη, σκηνοθεσια, ερμηνιες, μαγευτικες φωτογραφιες (απο αυτες που σε κανουν να θελεις να ταξιδεψεις σε ολο τον κοσμο)
Ηταν για μενα η πιο αναμενομενη ταινια της χρονιας, μιας και λατρευω τους Sean Penn (σκηνοθεσια) και Eddie Vedder (μουσικη).
Δεν ταυτιστικα με τον πρωταγωνιστη αλλα σε πολλα σημεια τον ζηλεψα.
Μην τη χασετε.
Υ.γ. σε μια σκηνη ο πρωταγωνιστης τραγουδα ντουετο με μια πιτσιρικα. Αυτος παιζει πληκτρα, ενω η πιτσιρικα κιθαρα. Ξερει κανεις ποιο ειναι αυτο το τραγουδι?