Re: Απάντηση: James Bond -24- Spectre (2015)
Το οτι ο Connery ηταν πιο κοντα σ'αυτο που φανταζοταν ο Φλεμμινγκ το εχει πει ο ιδιος ο Φλεμμινγκ.
Κατα τ'αλλα τα ιδια λεμε (για την λατρεια του Κοννερυ που σαφως "φταιει" κι ο ιδιος γι'αυτο) .Η μονη διαφορα μας ειναι αυτο που λεω οτι στο περασμα των χρονων τα περιφερειακα πραγματα στις ταινιες αυτες εγιναν απειρως σημαντικοτερα απο τον ιδιο τον χαρακτηρα,πραγμα που δεν ισχυε την εποχη του Connery.O Bond του Κοννερυ δεν ηταν τα παραφερναλια.Οπως και ο λογοτεχνικος Bond.
Και αυτος ο χαμενος Bond επανηλθε με τις ταινιες του Craig,που δινουν σημασια στον χαρακτηρα και οχι στα υπολοιπα.
Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοείς με τα "περιφεριακά πράγματα", φαντάζομαι πως θα εννοείς τα γκάτζετ, τα αυτοκίνητα κλπ. τα οποία χαρακτηρίζουν την εκάστοτε ταινία, εγώ αναφέρομαι στον χαρακτήρα του ήρωα.
Ο καθένας κινηματογραφικός Bond ως προς τα χαρακτηριστικά του έχει αφήσει και το δικό του στίγμα, αλλά όλοι τους μέχρι τον Craig πατούσαν πάνω σε μία συγκεκριμένη συνταγή/γραμμή ως προς τον χαρακτήρα του ήρωα (όχι ως προς την ταινία σκηνοθετικά). Αυτή η γραμμή ορίστηκε από τις πρώτες ταινίες του Connery και από τον Terence Young, όχι από τον Ian Fleming. Είναι άλλο πράγμα ο μυθιστορηματικός Bond και άλλο ο κινηματογραφικός, όπως άλλο πράγμα είναι η τέχνη της λογοτεχνίας και άλλο η 7η τέχνη. Ο Bond απέκτησε ευρύ κοινό και έγινε δημοφιλής ως κινηματογραφικός ήρωας όχι ως λογοτεχνικός, τα μυθιστορίματα του Fleming δεν ήταν δα και τίποτα λογοτεχνικά αριστουργήματα, κατασκοπευτικές ιστοριούλες ήταν. Πιθανώς όπως λες αυτό που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη από τον Connery να ήταν πολύ κοντά σε αυτό που είχε κατα νού ο Fleming όταν τα έγραφε, όμως στην ταινία πήρε συγκεκριμένη διάσταση ο χαρακτήρας του ήρωα, στο βιβλίο όσο γλαφυρά και να περιγράφεται ο καθένας μπορεί να τον φαντάζεται όπως θέλει.
Το Casino royale λοιπόν για πρώτη φορά παρουσιάζει έναν Bond που δεν πατάει πάνω σε αυτή την γραμμή, όσο καλή και αν είναι ως ταινία σεναριακά και σκηνοθετικά. Μπορεί ως προς την σκηνοθετική ματιά με την ταινία αυτή να επανήλθε κάτι από την αισθητική των πρότων ταινιών του Connery (π.χ. τα περιορισμένα γκατζετάκια και η εστίαση στον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή), που και για αυτό πάλι έχω πολλές ενστάσεις, αλλά ως προς τα χαρακτηριστικά του ήρωα απομακρύνθηκε όσο ποτέ άλλοτε. Εστίασε μεν η ταινία περισσότερο από τις προηγούμενες στον ήρωα, αλλά εστίασε σε έναν διαφορετικό ήρωα. Το δέχομαι πως σε κάποιους μπορεί να αρέσει περισσότερο ένας τέτοιος Bond, αλλά δεν παύει να είναι μια διαφορετική συνταγή από αυτή με την οποία καθιερώθηκε ο ήρωας.
