οι ιαπωνικές εκδόσεις βινυλίου είναι καλύτερες από τις audiophile βινυλιακές εκδόσεις . Βεβαίως οι Ιαπωνικές , ενδέχεται να κοστίζουν πολύ περισσότερο ( ανάλογα και με το obi ) και είναι και πιό σπάνιες . Σε κάθε περίπτωση , πέραν του ηχητικού αποτελέσματος , είναι και η ποιότητα του βινυλίου που στις γιαπωνέζικες είναι άφθαστη .
Μοναδική εξαίρεση τα άπαντα των Beatles σε βινύλιο που είναι direct metal mastered from the digitally remasterd ( ή κάτι τέτοιο ) original tapes και δυστυχώς μέχρι στιγμής όπου κι αν τους έχω ακούσει τσιρίζουν και είναι λεπτόηχοι . ( είχε δίκαιο ο Framer τελικά , που έλεγε "μακριά" ) .