Βρετανός κιθαρίστας και τραγουδοποιός με αξιόλογη καριέρα τεσσάρων δεκαετιών (60’s, 70’s, 80’s & 90’s) του οποίου το μουσικό αποτύπωμα στον μάταιο τούτο κόσμο αποτελείται από folk, jazz, rock και blues στοιχεία, τα οποία είχε την ικανότητα να παντρεύει με τρόπο μοναδικό και πρωτοποριακό για την εποχή του, πάνοτε με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο.
Κατα την διάρκεια της 40χρονης καριέρας του, έβγαλε 20 άλμπουμ και συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Eric Clapton και ο Phil Collins.
Η αρχή έγινε στα τέλη της δεκαετίας του 60 στην Γηραιά Αλβιόνα (Αγγλία), όπου υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Island Records, και ηχογράφησε τα πρώτα του άλμπουμ με την μετέπειτα σύζυγό του, Beverley Martyn. Ο χαρακτηριστικός ήχος της κιθάρας του ήταν αποτέλεσμα επεξεργασίας του μουσικού σήματος από συσκευές όπως το fuzzbox (http://en.wikipedia.org/wiki/Fuzzbox), και το Echoplex (http://en.wikipedia.org/wiki/Echoplex) – τεχνική αρκετά εμφανή σε κομμάτια από τα πρώτα άλμπουμ του, από τα 70’s.
Στις αρχές της δεκαετίας του 70, κυκλοφόρησε το ’Solid Air’ (κατ’ εμέ κορυφαίο), αφιερωμένο στον Nick Drake (όπου κάτι μήνες αργότερα, μας άφησε χρόνους...), και ακολουθούν τα ’Bless the Weather’, ’Inside Out’, και ’Sunday's Child’ – άλμπουμ που τον καταξίωσαν στην τότε Jazz-Rock σκηνή. Προς το τέλος της δεκαετίας - αρχές της επόμενης, ναρκωτικά, ποτό και διαζύγιο, έχουν σαν αποτέλεσμα το σπουδαίο αυτοβιογραφικό (και συνάμα ’σκοτεινό’ θα έλεγα) άλμπουμ ’Grace and Danger’ με τον Phil Collins ως ντραμίστα.
Την δεκαετία του 80, ο Mr. Martyn τα τσούγκρισε δύο φορές με την Island Records, την πρώτη το 1981 - όπου και πήγε στην WEA για δύο χρονιές και κυκλοφόρησε το πολύ καλό ’Glorious Fool’, και την δεύτερη το 1988, όπότε και το διαζύγιο ήταν οριστικό.
Τις δύο επόμενες δεκαετίες (90’s και 2000’s), οι αλλαγές δισκογραφικών εταιριών ήταν συχνές με αποτέλεσμα πολλές επαναλήψεις, live radio ηχογραφήσεις, και λίγα - αλλά καλά - νέα άλμπουμ όπως το ’Cooltide’, το ’And’, και τα ’Glasgow Walker’ & ’On The Cobbles´
.
Το 2003 έχασε το δεξί του πόδι, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του να τα περάσει σε αναπηρική καρέκλα. Ο Mr. John Martyn πέθανε 29 Ιανουαρίου 2009 σε ηλικία 61 ετών...
...“If I could control myself more, I think the music would be much less interesting. I'd probably be a great deal richer but I'd have had far less fun and I'd be making really dull music.”...
ΥΓ1. Αφορμή για την παραπάνω πολυλογία, αποτέλεσε η κασσετίνα της Island Records ’Ain't No Saint’ η οποία αποτελείται από 4 CDs, με ακυκλοφόρητες Studio και Live ηχογραφήσεις...διαμαντάκια...
ΥΓ2. Sorry για το ’αποσπασματικό’ της παραπάνω πληροφόρησης, αλλά η πρόθεση ήταν να λειτουργήσει ως ’έναυσμα’... Πολύ περισσότερες πληροφορίες για την ζωή και την μουσική καριέρα του John Martyn θα βρείτε εδώ (http://www.johnmartyn.com)
ΥΓ3. Για τους ΥouTubaκηδες τις παρέας...
http://video.google.com/videosearch...wAw#q=john+martyn+youtube+&hl=en&view=3&emb=0
ΥΓ4. Αφιερωμένο στον Shakinen τον Μαραθωνοφάγο :award:, και στον Γιώργο Κουνελάκη (ξέρει αυτός...):ernaehrung004:
Κατα την διάρκεια της 40χρονης καριέρας του, έβγαλε 20 άλμπουμ και συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Eric Clapton και ο Phil Collins.
Η αρχή έγινε στα τέλη της δεκαετίας του 60 στην Γηραιά Αλβιόνα (Αγγλία), όπου υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Island Records, και ηχογράφησε τα πρώτα του άλμπουμ με την μετέπειτα σύζυγό του, Beverley Martyn. Ο χαρακτηριστικός ήχος της κιθάρας του ήταν αποτέλεσμα επεξεργασίας του μουσικού σήματος από συσκευές όπως το fuzzbox (http://en.wikipedia.org/wiki/Fuzzbox), και το Echoplex (http://en.wikipedia.org/wiki/Echoplex) – τεχνική αρκετά εμφανή σε κομμάτια από τα πρώτα άλμπουμ του, από τα 70’s.
Στις αρχές της δεκαετίας του 70, κυκλοφόρησε το ’Solid Air’ (κατ’ εμέ κορυφαίο), αφιερωμένο στον Nick Drake (όπου κάτι μήνες αργότερα, μας άφησε χρόνους...), και ακολουθούν τα ’Bless the Weather’, ’Inside Out’, και ’Sunday's Child’ – άλμπουμ που τον καταξίωσαν στην τότε Jazz-Rock σκηνή. Προς το τέλος της δεκαετίας - αρχές της επόμενης, ναρκωτικά, ποτό και διαζύγιο, έχουν σαν αποτέλεσμα το σπουδαίο αυτοβιογραφικό (και συνάμα ’σκοτεινό’ θα έλεγα) άλμπουμ ’Grace and Danger’ με τον Phil Collins ως ντραμίστα.
Την δεκαετία του 80, ο Mr. Martyn τα τσούγκρισε δύο φορές με την Island Records, την πρώτη το 1981 - όπου και πήγε στην WEA για δύο χρονιές και κυκλοφόρησε το πολύ καλό ’Glorious Fool’, και την δεύτερη το 1988, όπότε και το διαζύγιο ήταν οριστικό.
Τις δύο επόμενες δεκαετίες (90’s και 2000’s), οι αλλαγές δισκογραφικών εταιριών ήταν συχνές με αποτέλεσμα πολλές επαναλήψεις, live radio ηχογραφήσεις, και λίγα - αλλά καλά - νέα άλμπουμ όπως το ’Cooltide’, το ’And’, και τα ’Glasgow Walker’ & ’On The Cobbles´
.
Το 2003 έχασε το δεξί του πόδι, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του να τα περάσει σε αναπηρική καρέκλα. Ο Mr. John Martyn πέθανε 29 Ιανουαρίου 2009 σε ηλικία 61 ετών...
...“If I could control myself more, I think the music would be much less interesting. I'd probably be a great deal richer but I'd have had far less fun and I'd be making really dull music.”...
ΥΓ1. Αφορμή για την παραπάνω πολυλογία, αποτέλεσε η κασσετίνα της Island Records ’Ain't No Saint’ η οποία αποτελείται από 4 CDs, με ακυκλοφόρητες Studio και Live ηχογραφήσεις...διαμαντάκια...
ΥΓ2. Sorry για το ’αποσπασματικό’ της παραπάνω πληροφόρησης, αλλά η πρόθεση ήταν να λειτουργήσει ως ’έναυσμα’... Πολύ περισσότερες πληροφορίες για την ζωή και την μουσική καριέρα του John Martyn θα βρείτε εδώ (http://www.johnmartyn.com)
ΥΓ3. Για τους ΥouTubaκηδες τις παρέας...
http://video.google.com/videosearch...wAw#q=john+martyn+youtube+&hl=en&view=3&emb=0
ΥΓ4. Αφιερωμένο στον Shakinen τον Μαραθωνοφάγο :award:, και στον Γιώργο Κουνελάκη (ξέρει αυτός...):ernaehrung004:
