Joni Mitchell - Blue (1971)
- Thread starter Γιώργος Κουν.
- Start date
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Joni Mitchell - Blue
αμα σου πω ότι αυτό είναι το μόνο που δεν χώνεψα ποτέ ;
αμα σου πω ότι αυτό είναι το μόνο που δεν χώνεψα ποτέ ;
Last edited by a moderator:
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Joni Mitchell - Blue
σ εχω συνηθίσει: εδώ δε χώνεψες το Drift
Δημήτριος Ντοκατζής said:
σ εχω συνηθίσει: εδώ δε χώνεψες το Drift
Last edited by a moderator:
Joni Mitchell - Blue
H εκπληκτική διάρθρωση των μελωδικών γραμμών της σε τόσο προφανή σε πρώτη ανάγνωση φολκ-ροκ μονοπάτια, που ξαφνικά στρίβουν και γίνονται λίγο τζάζυ και λίγο calypso οι γοητευτικές αυτοβιογραφικές ιστορίες με τι χίπι διάθεση ,για τον έρωτα, την αφοσίωση, την εγκατάλειψη, αυτό το όμορφο ταξίδι μέσα της και έξω και τέλος η ανυπέρβλητη ερνηνεία της...
Η αφαιρετικές ενορχηστρώσεις: μιάμιση κιθάρα -φωνή, πιάνο-φωνή να μεταδίδουν με συγκλονιστικό τρόπο το mood κάθε τραγουδιού...
Τίποτα απο όλα αυτά;
Εντάξει δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, το παραδέχομαι.. Ήμουνα 20 χρονών όταν το άκουσα και "κόπηκα". ..
"Φέτες" όμως.. Χτύπησε κατευθείαν κέντρο..
Έμπαινε στο πλατώ μόνο όταν έκανα ακρόαση μόνος μου, ποτέ όταν ήταν και άλλοι παρόντες..
Που να κάθομαι να εξηγώ συναισθήματα.. έχει δίκιο ο Στέργιος (Κακαλιός)
Ιέρεια..
αλλά τό κρυβα καλά, περίπου σαν τον Έρωτα..
Δημήτριος Ντοκατζής said:
H εκπληκτική διάρθρωση των μελωδικών γραμμών της σε τόσο προφανή σε πρώτη ανάγνωση φολκ-ροκ μονοπάτια, που ξαφνικά στρίβουν και γίνονται λίγο τζάζυ και λίγο calypso οι γοητευτικές αυτοβιογραφικές ιστορίες με τι χίπι διάθεση ,για τον έρωτα, την αφοσίωση, την εγκατάλειψη, αυτό το όμορφο ταξίδι μέσα της και έξω και τέλος η ανυπέρβλητη ερνηνεία της...
Η αφαιρετικές ενορχηστρώσεις: μιάμιση κιθάρα -φωνή, πιάνο-φωνή να μεταδίδουν με συγκλονιστικό τρόπο το mood κάθε τραγουδιού...
Τίποτα απο όλα αυτά;
Εντάξει δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, το παραδέχομαι.. Ήμουνα 20 χρονών όταν το άκουσα και "κόπηκα". ..
"Φέτες" όμως.. Χτύπησε κατευθείαν κέντρο..
Έμπαινε στο πλατώ μόνο όταν έκανα ακρόαση μόνος μου, ποτέ όταν ήταν και άλλοι παρόντες..
Που να κάθομαι να εξηγώ συναισθήματα.. έχει δίκιο ο Στέργιος (Κακαλιός)
Ιέρεια..
αλλά τό κρυβα καλά, περίπου σαν τον Έρωτα..
Last edited by a moderator:
Joni Mitchell - Blue
I am on a lonely road and I am traveling
Looking for the key to set me free
Oh the jealousy, the greed is the unraveling
It's the unraveling
And it undoes all the joy that could be
I want to have fun, I want to shine like the sun
I want to be the one that you want to see
I want to knit you a sweater
Want to write you a love letter
I want to make you feel better
I want to make you feel free
I want to make you feel free
“All I Want”
My old man
He's a singer in the park
He's a walker in the rain
He's a dancer in the dark
We don't need no piece of paper
From the city hall
Keeping us tied and true
My old man
Keeping away my blues
“My old Man”
Born with the moon in Cancer
Choose her a name she will answer to
Call her green and the winters cannot fade her
Call her green for the children who've made her
Little green, be a gypsy dancer
“Little Green”
Blue here is a shell for you
Inside you'll hear a sigh
A foggy lullaby
There is your song from me
“Blue”
I'm so hard to handle
I'm selfish and I'm sad
Now I've gone and lost the best baby
That I ever had
I wish I had a river I could skate away on
“River”
Oh you're in my blood like holy wine
You taste so bitter and so sweet
Oh I could drink a case of you darling
Still I'd be on my feet
oh I would still be on my feet
“A case of you”
I am on a lonely road and I am traveling
Looking for the key to set me free
Oh the jealousy, the greed is the unraveling
It's the unraveling
And it undoes all the joy that could be
I want to have fun, I want to shine like the sun
I want to be the one that you want to see
I want to knit you a sweater
Want to write you a love letter
I want to make you feel better
I want to make you feel free
I want to make you feel free
“All I Want”
My old man
He's a singer in the park
He's a walker in the rain
He's a dancer in the dark
We don't need no piece of paper
From the city hall
Keeping us tied and true
My old man
Keeping away my blues
“My old Man”
Born with the moon in Cancer
Choose her a name she will answer to
Call her green and the winters cannot fade her
Call her green for the children who've made her
Little green, be a gypsy dancer
“Little Green”
Blue here is a shell for you
Inside you'll hear a sigh
A foggy lullaby
There is your song from me
“Blue”
I'm so hard to handle
I'm selfish and I'm sad
Now I've gone and lost the best baby
That I ever had
I wish I had a river I could skate away on
“River”
Oh you're in my blood like holy wine
You taste so bitter and so sweet
Oh I could drink a case of you darling
Still I'd be on my feet
oh I would still be on my feet
“A case of you”
Last edited by a moderator:
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Joni Mitchell - Blue
Γιώργο τι ποιητική φλέβα είναι αυτή???
Γιώργος Κουνελάκης said:
Γιώργο τι ποιητική φλέβα είναι αυτή???
Last edited by a moderator:
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Joni Mitchell - Blue
περίπου τόσο ήμουν κι εγώ όταν το αγόρασα , ίσως και μικρότερος - άρχισα να μαζεύω δίκους της από το hejira και μετά - ελέω ΗΧΟΥ η γνωριμία.
Γι αυτό και η άποψη μου ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την δικιά σου .Τι να μου πεί τώρα στα 19 μιά γκόμενα που τραγουδάει φολκ με συνοδεία πιάνου ή κιθάρας ; Πλάκα με κάνεις ;
περίπου τόσο ήμουν κι εγώ όταν το αγόρασα , ίσως και μικρότερος - άρχισα να μαζεύω δίκους της από το hejira και μετά - ελέω ΗΧΟΥ η γνωριμία.
Γι αυτό και η άποψη μου ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την δικιά σου .Τι να μου πεί τώρα στα 19 μιά γκόμενα που τραγουδάει φολκ με συνοδεία πιάνου ή κιθάρας ; Πλάκα με κάνεις ;
Last edited by a moderator:
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Joni Mitchell - Blue
εχω πάνω από 20 χρόνια να το ακούσω . Θα το βάλω τώρα που το είπες να δω τι μου λέει σήμερα .
εχω πάνω από 20 χρόνια να το ακούσω . Θα το βάλω τώρα που το είπες να δω τι μου λέει σήμερα .
Last edited by a moderator:
Joni Mitchell - Blue
Ελα ντέ...
Και να φανταστείς πως και γω περνούσα τη hard rock φάση μου σχεδόν ακόμη, ανάμικτη με .. New Wave....:music-smiley-006:
Δημήτριος Ντοκατζής said:Τι να μου πεί τώρα στα 19 μιά γκόμενα που τραγουδάει φολκ με συνοδεία πιάνου ή κιθάρας ; Πλάκα με κάνεις ;
Ελα ντέ...
Και να φανταστείς πως και γω περνούσα τη hard rock φάση μου σχεδόν ακόμη, ανάμικτη με .. New Wave....:music-smiley-006:
Last edited by a moderator:
Joni Mitchell - Blue
....Και βέβαια η περίφημη επίσκεψη της στα Μάταλα στην Κρήτη
"Carey"
The wind is in from Africa
Last night I couldn't sleep
Oh, you know it sure is hard to leave here Carey
But it's really not my home
My fingernails are filthy, I got beach tar on my feet
And I miss my clean white linen and my fancy French cologne
……..
Come on down to the Mermaid Cafe and I will
Buy you a bottle of wine
And we'll laugh and toast to nothing and smash our empty glasses down
Let's have a round for these freaks and these soldiers
A round for these friends of mine
Let's have another round for the bright red devil
Who keeps me in this tourist town
Come on Carey get out your cane
I'll put on some silver
Oh you're a mean old Daddy
But I like you
Maybe I'll go to Amsterdam
Maybe I'll go to Rome
And rent me a grand piano
And put some flowers 'round my room
But let's not talk about fare-thee-wells now
The night is a starry dome
And they're playin' that scratchy rock and roll
Beneath the Matala Moon
Η δική μου επίσκεψη εκεί έγινε καμμιά 15 χρόνια μετά..
Περίμενα υπομονετικά να τελειώσει η μέρα...Να κοπάσει ο όρυμαγδός του όχλου...
Μήπως και ανακαλύψω το Mermaid cafe... Μπα..
Η βραδυά ήταν τόσο γλυκιά και όμορφη που σε πλήγωνε
Η γραφική παραλία με τις σπηλιές σχεδόν έρημη..
Σχεδόν.. .γιατί είμασταν εμείς εκεί..
Το πολύ ελαφρό αεράκι απο την Αφρική ήταν εκεί...
Ο καταπληκτικός έναστρος ουρανός ήταν εκεί..
Η θάλασσα ζεστή και προκλητική... Κανείς δεν αντιστάθηκε για πολύ..
Μια ενενηντάρα κασσέτα γραμένη ακριβώς για την περίσταση, ενα φορητό κασετόφωνο Silver και ενα τελάρο μπύρες ήταν επίσης εκεί....
Το φεγγάρι βγήκε πίσω απο τους λόφους και η μικρή παραλία φωτίστηκε μυστηριακά ....
Ένα ματζόρε ακόρντο απο μια κιθάρα και μια φλαουτιά ακούστηκαν κάπου πιό δίπλα...
Τιναχτήκαμε..
Πάω στη σκηνή να φέρω τη φυσαρμόνικα, είπα..
Παίρνουμε τις μπύρες και πάμε εκεί, είπαν οι άλλοι...
Γίναμε μιά παρέα..ΔΕΝ ξέρανε κάποιο κομμάτι απο Joni.. Ξέρανε όμως το Helpless (και πολλά άλλα)..
Blue, blue windows behind the stars
yellow moon on the rise
big birds flying across the sky
throwing shadows on our eyes...
Ίνα εκπληρωθεί το ρηθέν υπο Joni Mitchell:
The night is a starry dome
And they're playin' that scratchy rock and roll
Beneath the Matala Moon
....Και βέβαια η περίφημη επίσκεψη της στα Μάταλα στην Κρήτη
"Carey"
The wind is in from Africa
Last night I couldn't sleep
Oh, you know it sure is hard to leave here Carey
But it's really not my home
My fingernails are filthy, I got beach tar on my feet
And I miss my clean white linen and my fancy French cologne
……..
Come on down to the Mermaid Cafe and I will
Buy you a bottle of wine
And we'll laugh and toast to nothing and smash our empty glasses down
Let's have a round for these freaks and these soldiers
A round for these friends of mine
Let's have another round for the bright red devil
Who keeps me in this tourist town
Come on Carey get out your cane
I'll put on some silver
Oh you're a mean old Daddy
But I like you
Maybe I'll go to Amsterdam
Maybe I'll go to Rome
And rent me a grand piano
And put some flowers 'round my room
But let's not talk about fare-thee-wells now
The night is a starry dome
And they're playin' that scratchy rock and roll
Beneath the Matala Moon
Η δική μου επίσκεψη εκεί έγινε καμμιά 15 χρόνια μετά..
Περίμενα υπομονετικά να τελειώσει η μέρα...Να κοπάσει ο όρυμαγδός του όχλου...
Μήπως και ανακαλύψω το Mermaid cafe... Μπα..
Η βραδυά ήταν τόσο γλυκιά και όμορφη που σε πλήγωνε
Η γραφική παραλία με τις σπηλιές σχεδόν έρημη..
Σχεδόν.. .γιατί είμασταν εμείς εκεί..
Το πολύ ελαφρό αεράκι απο την Αφρική ήταν εκεί...
Ο καταπληκτικός έναστρος ουρανός ήταν εκεί..
Η θάλασσα ζεστή και προκλητική... Κανείς δεν αντιστάθηκε για πολύ..
Μια ενενηντάρα κασσέτα γραμένη ακριβώς για την περίσταση, ενα φορητό κασετόφωνο Silver και ενα τελάρο μπύρες ήταν επίσης εκεί....
Το φεγγάρι βγήκε πίσω απο τους λόφους και η μικρή παραλία φωτίστηκε μυστηριακά ....
Ένα ματζόρε ακόρντο απο μια κιθάρα και μια φλαουτιά ακούστηκαν κάπου πιό δίπλα...
Τιναχτήκαμε..
Πάω στη σκηνή να φέρω τη φυσαρμόνικα, είπα..
Παίρνουμε τις μπύρες και πάμε εκεί, είπαν οι άλλοι...
Γίναμε μιά παρέα..ΔΕΝ ξέρανε κάποιο κομμάτι απο Joni.. Ξέρανε όμως το Helpless (και πολλά άλλα)..
Blue, blue windows behind the stars
yellow moon on the rise
big birds flying across the sky
throwing shadows on our eyes...
Ίνα εκπληρωθεί το ρηθέν υπο Joni Mitchell:
The night is a starry dome
And they're playin' that scratchy rock and roll
Beneath the Matala Moon
Last edited by a moderator:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,518
Joni Mitchell - Blue
Γιωργάρα.....
είναι να μη βρούμε το κουμπί σου....
α ρε μπαγάσα ακριβως έτσι είναι.
Εγώ άκουσα το blue πρόσφατα....
Πολύ πρόσφατα.
παραδόξως ήταν το μόνο που μου είχε διαφύγει.
Το πρώτο άκουσμα είναι αδιάφορο....
Μετά ανεβαίνει και σε κατακτά.
Ανήκει στην κατηγορία 3.
Και οι στίχοι είπαμε, η χαμένη εφηβεία και ό,τι κουβάλαγε μαζί της.
Ανακάλυψα και ΠΟΣΟ ΑΣΥΣΤΟΛΑ την κοπιάρησε η Tracy Chapman λίγα χρονάκια αργότερα.
Γιωργάρα.....
είναι να μη βρούμε το κουμπί σου....
α ρε μπαγάσα ακριβως έτσι είναι.
Εγώ άκουσα το blue πρόσφατα....
Πολύ πρόσφατα.
παραδόξως ήταν το μόνο που μου είχε διαφύγει.
Το πρώτο άκουσμα είναι αδιάφορο....
Μετά ανεβαίνει και σε κατακτά.
Ανήκει στην κατηγορία 3.
Και οι στίχοι είπαμε, η χαμένη εφηβεία και ό,τι κουβάλαγε μαζί της.
Ανακάλυψα και ΠΟΣΟ ΑΣΥΣΤΟΛΑ την κοπιάρησε η Tracy Chapman λίγα χρονάκια αργότερα.
Last edited by a moderator:
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Joni Mitchell - Blue
Λοιπόν , τώρα στα 46 μου , μπορώ να εκτιμήσω πολύ περισσότερο , κάποιον μου ψιθυρίζει τραγουδιστά τα εσώψυχα του , παρά στα 20 μου. Και για να πω την αλήθεια , η λιτή ενορχήστρωση ήταν απόλυτα εναρμονισμένη με την εποχή , την προσωπική πορεία της Joni μέχρι τότε , τον χώρο στον οποίο ανήκε και τελικώς επιβεβλημένη από το καίριο νόημα των στίχων/ιστοριών . Δεν θα γίνει τώρα ο αγαπημένος μου -πολύ θλίψη , άλλη τόση μελαγχολία κι ακινησία που προσδιορίζεται από την αναπόληση -και ούτως ή άλλως οι καιροί έχουν παρέλθει , παρ' όλα αυτά ...***1/2. ( μισό βαθμό κόβω για τις ψηλές νότες της φωνής της σε κάποια σημεία - διαπεραστικές για τα δικά μου αυτιά ).
Πάντως η ακρόαση όλου του δίσκου αφήνει μιά γλυκόπικρη γεύση , αμυδρό άρωμα γιασεμιού που χάνεται στον αέρα μαζί με την εποχή του .
Thanks George
Δημήτριος Ντοκατζής said:
Λοιπόν , τώρα στα 46 μου , μπορώ να εκτιμήσω πολύ περισσότερο , κάποιον μου ψιθυρίζει τραγουδιστά τα εσώψυχα του , παρά στα 20 μου. Και για να πω την αλήθεια , η λιτή ενορχήστρωση ήταν απόλυτα εναρμονισμένη με την εποχή , την προσωπική πορεία της Joni μέχρι τότε , τον χώρο στον οποίο ανήκε και τελικώς επιβεβλημένη από το καίριο νόημα των στίχων/ιστοριών . Δεν θα γίνει τώρα ο αγαπημένος μου -πολύ θλίψη , άλλη τόση μελαγχολία κι ακινησία που προσδιορίζεται από την αναπόληση -και ούτως ή άλλως οι καιροί έχουν παρέλθει , παρ' όλα αυτά ...***1/2. ( μισό βαθμό κόβω για τις ψηλές νότες της φωνής της σε κάποια σημεία - διαπεραστικές για τα δικά μου αυτιά ).
Πάντως η ακρόαση όλου του δίσκου αφήνει μιά γλυκόπικρη γεύση , αμυδρό άρωμα γιασεμιού που χάνεται στον αέρα μαζί με την εποχή του .
Thanks George
Last edited by a moderator:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,518
Joni Mitchell - Blue
ναι εξαιρετικά γλυκόπικρη.
Και ένα μεγάλο κενό.
πάντως δεν είναι μόνο η φωνή λεπτή και οξεία, είναι η όλη ενορχήστρωση, η έλλειψη μπάσου και άλλων τζερτζελοργάνων....
ναι εξαιρετικά γλυκόπικρη.
Και ένα μεγάλο κενό.
πάντως δεν είναι μόνο η φωνή λεπτή και οξεία, είναι η όλη ενορχήστρωση, η έλλειψη μπάσου και άλλων τζερτζελοργάνων....
Last edited by a moderator:
Re: Joni Mitchell - Blue
Η Joni Mitchell σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρει για το "Carey":
...όταν φτάσαμε στον Παναμά, έφυγα και πετώντας για Σαν Φρανσίσκο συνάντησα την φίλη μου, Πηνελόπη και ξεκίνησα ένα προσχεδιασμένο ταξίδι στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι μετά το χωρισμό μου με τον Graham (Nash), έπεσα σε κατάθλιψη. Πίστευα σε αυτή τη σχέση και ξαφνικά όλα τελείωσαν...
Στην Ελλάδα, η Πηνελόπη και εγώ περάσαμε τις πρώτες μέρες στην Αθήνα. Δεν νομίζω ότι έμοιαζα με χίππισα, αλλά σίγουρα δεν φαινόμουν για Ελληνίδα. Τα ξανθά μαλλιά μου με έκαναν να ξεχωρίζω...
Λίγες μέρες αργότερα, η Πηνελόπη και εγώ ήμασταν σε ένα πλοίο με πρόθεση να μάθουμε τα πάντα σχετικά με τα Μάταλα. Φτάσαμε στο Ηράκλειο στη βόρεια ακτή της Κρήτης και μείναμε σε ένα ξενοδοχείο την πρώτη νύχτα. Την επόμενη μέρα, νοίκιασα ένα VW σκαθάρι και οδηγήσαμε 45 μίλια για τα Μάταλα, ένα ψαροχώρι στη νότια ακτή. Δεν υπήρχαν σπίτια στα Μάταλα, μόλις δύο παντοπωλεία, ένα αρτοποιείο όπου ο ιδιοκτήτης έκανε φρέσκο γιαούρτι και ψωμί, ένα κατάστημα γενικού εμπορίου με το μόνο τηλέφωνο στην πόλη, δύο καφενεία και λίγες καλύβες ενοικίασης. Οι περισσότεροι από τους χίπηδες που είχαν ταξιδέψει εκεί κοιμόταν μέσα σε μικρές σπηλιές λαξευμένες στο βράχο στη μία πλευρά της παραλίας...
Αφού φτάσαμε, νοικιάσαμε μια καλύβα σε ένα κοντινό χωράφι και περπατήσαμε μέχρι την παραλία. Όπως σταθήκαμε κοιτάζοντας προς την Τουρκία, μια έκρηξη ακούστηκε πίσω μας. Γύρισα και είδα ένα τύπο με μια κόκκινη γενειάδα να βγαίνει από την πόρτα του καφέ. Φορούσε ένα λευκό τουρμπάνι, λευκό νεχρού πουκάμισο και λευκό βαμβακερό παντελόνι. Είπα στην Πηνελόπη, "Τι είσοδος - πρέπει να συναντήσω αυτόν τον τύπο". Δεν είχε πάθει κάτι, αλλά τα μαλλιά στους ώμους του και τα πόδια του είχαν αρπάξει από την έκρηξη. Ήταν Αμερικανός και μάγειρας σε ένα από τα καφενεία. Προφανώς, όταν ο ίδιος είχε ανάψει την κουζίνα, η φωτιά τον έστειλε έξω από την πόρτα. Έτσι ο Cary [Raditz] μπήκε στη ζωή μου -ka-boom...
Παίζοντας ντούλσιμερ Οκτώβριος 1970 Λος Άντζελες, Καλιφόρνια. Φωτογραφία Henry Diltz
Το επόμενο βράδυ, πήγαμε στο Mermaid Cafe για ένα ποτό με τον Cary. Δεν ήμουν μεγάλη πότης, και μετά από τρία ποτήρια ρακί, ξύπνησα το επόμενο πρωί μόνη στη σπηλιά του Cary... Είχα, επίσης, το ντούλσιμερ μαζί μου από τις Πολιτείες. Ήταν ελαφρύτερο και λιγότερο ογκώδες από μια κιθάρα, και το έπαιρνα μαζί μου παντού. Το χρησιμοποίησα για να γράψω το "Carey" σε μια περίοδο εβδομάδων σε διαφορετικές τοποθεσίες μέσα και γύρω από τα Μάταλα, ως δώρο γενεθλίων για τον Cary...
Γιώργη, το πιο ωραίο κομμάτι της παρουσίασής σου. Αληθινά διαμάντια ανακαλύπτω στο ευρετήριό μας. Τον δίσκο δεν τον σχολιάζω, είναι από αυτούς που "έγραψαν" πάνω μου και ακούγεται από τότε σε πολύ ιδιαίτερες και συγκεκριμένες στιγμές μου.
Η Joni Mitchell σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρει για το "Carey":
...όταν φτάσαμε στον Παναμά, έφυγα και πετώντας για Σαν Φρανσίσκο συνάντησα την φίλη μου, Πηνελόπη και ξεκίνησα ένα προσχεδιασμένο ταξίδι στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι μετά το χωρισμό μου με τον Graham (Nash), έπεσα σε κατάθλιψη. Πίστευα σε αυτή τη σχέση και ξαφνικά όλα τελείωσαν...
Στην Ελλάδα, η Πηνελόπη και εγώ περάσαμε τις πρώτες μέρες στην Αθήνα. Δεν νομίζω ότι έμοιαζα με χίππισα, αλλά σίγουρα δεν φαινόμουν για Ελληνίδα. Τα ξανθά μαλλιά μου με έκαναν να ξεχωρίζω...
Λίγες μέρες αργότερα, η Πηνελόπη και εγώ ήμασταν σε ένα πλοίο με πρόθεση να μάθουμε τα πάντα σχετικά με τα Μάταλα. Φτάσαμε στο Ηράκλειο στη βόρεια ακτή της Κρήτης και μείναμε σε ένα ξενοδοχείο την πρώτη νύχτα. Την επόμενη μέρα, νοίκιασα ένα VW σκαθάρι και οδηγήσαμε 45 μίλια για τα Μάταλα, ένα ψαροχώρι στη νότια ακτή. Δεν υπήρχαν σπίτια στα Μάταλα, μόλις δύο παντοπωλεία, ένα αρτοποιείο όπου ο ιδιοκτήτης έκανε φρέσκο γιαούρτι και ψωμί, ένα κατάστημα γενικού εμπορίου με το μόνο τηλέφωνο στην πόλη, δύο καφενεία και λίγες καλύβες ενοικίασης. Οι περισσότεροι από τους χίπηδες που είχαν ταξιδέψει εκεί κοιμόταν μέσα σε μικρές σπηλιές λαξευμένες στο βράχο στη μία πλευρά της παραλίας...
Αφού φτάσαμε, νοικιάσαμε μια καλύβα σε ένα κοντινό χωράφι και περπατήσαμε μέχρι την παραλία. Όπως σταθήκαμε κοιτάζοντας προς την Τουρκία, μια έκρηξη ακούστηκε πίσω μας. Γύρισα και είδα ένα τύπο με μια κόκκινη γενειάδα να βγαίνει από την πόρτα του καφέ. Φορούσε ένα λευκό τουρμπάνι, λευκό νεχρού πουκάμισο και λευκό βαμβακερό παντελόνι. Είπα στην Πηνελόπη, "Τι είσοδος - πρέπει να συναντήσω αυτόν τον τύπο". Δεν είχε πάθει κάτι, αλλά τα μαλλιά στους ώμους του και τα πόδια του είχαν αρπάξει από την έκρηξη. Ήταν Αμερικανός και μάγειρας σε ένα από τα καφενεία. Προφανώς, όταν ο ίδιος είχε ανάψει την κουζίνα, η φωτιά τον έστειλε έξω από την πόρτα. Έτσι ο Cary [Raditz] μπήκε στη ζωή μου -ka-boom...
Παίζοντας ντούλσιμερ Οκτώβριος 1970 Λος Άντζελες, Καλιφόρνια. Φωτογραφία Henry Diltz
Το επόμενο βράδυ, πήγαμε στο Mermaid Cafe για ένα ποτό με τον Cary. Δεν ήμουν μεγάλη πότης, και μετά από τρία ποτήρια ρακί, ξύπνησα το επόμενο πρωί μόνη στη σπηλιά του Cary... Είχα, επίσης, το ντούλσιμερ μαζί μου από τις Πολιτείες. Ήταν ελαφρύτερο και λιγότερο ογκώδες από μια κιθάρα, και το έπαιρνα μαζί μου παντού. Το χρησιμοποίησα για να γράψω το "Carey" σε μια περίοδο εβδομάδων σε διαφορετικές τοποθεσίες μέσα και γύρω από τα Μάταλα, ως δώρο γενεθλίων για τον Cary...
Last edited: