Julia Hulsman Trio with Rebekka Bakken / Scattering Poems ( Act 2003 )
Julia Julsman Trio / The End of A Summer ( ECM 2008 )
Η Julia Hulsman είναι μια ταλαντούχα πιανίστρια , που γεννήθηκε το 1968 στην Βόννη . Ξεκίνησε μουσικές σπουδές από μικρή στο Κολλέγιο Τεχνών του Βερολίνου και στη Νέα Υόρκη , πήρε μέρος στην National Youth Jazz Orchestra , έτυχε πολλών διακρίσεων και επαίνων , στην χώρα της όμως μόνο , κι από το 1997 έχει σχηματίσει το δικό της πιάνο τρίο μαζί με τον Marc Muellbauer στο μπασσο και τον Ηeinrich Kobberling στα ντραμς ( για ένα διάστημα – για έναν ολόκληρο δίσκο το Trio και για τα μισά περίπου τραγούδια του πρώτου της δίσκου στην ACT , την θέση αυτή κράτησε ο Rainer Winch ).
Η πρώτη της ηχογράφηση με τίτλο Scattering Poems έγινε στην γερμανική εταιρία ACT το 2001-2002 ( και κυκλοφόρησε το 2003 ) . Σ’ αυτόν το δίσκο συνεργάστηκε μάλιστα με την τραγουδίστρια Rebekka Baken ( η κουκλάρα στην πρώτη φωτογραφία - εξώφυλλο ) . Στην ίδια εταιρία ηχογράφησε το Come Closer ( 2004 ) αφού είχε μεσολαβήσει το Trio ( 2003 ) πάλι με συμμετοχή τραγουδίστριας , της Anna Lauvergnac , ενώ μαζί με τον Roger Cicero κυκλοφόρησε το Good Morning Midnight ( 2006 ). Mε τον τελευταίο δίσκο έκλεισε κι η συνεργασία της με την ACT – για λόγους που δεν γνωρίζω – και ακολούθως τράβηξε την προσοχή του συμπατριώτη της και γνωστού «οδοστρωτήρα-ολετήρα» των πάντων Manfrend Eicher της γνωστής ECM . Σ’ αυτήν ηχογράφησε τον Μάρτιο του 2008 το The End of A Summer που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά , με τους ίδιους συνεργάτες αλλά , φυσικά , με διαφορετικό μηχανικό ήχου και κυρίως παραγωγό ( τον ίδιο τον Eicher ) .
Εχω στην κατοχή μου το Scattering Poems και το The End of A Summer. 6 χρόνια έχουν μεσολαβήσει μεταξύ των δύο δίσκων . Η διαφορά στην παρουσίαση είναι , για μένα χαοτική . Στο Scattering Poems υπάρχουν δέκα κομμάτια οκτώ πρωτότυπες συνθέσεις και δύο διασκευές. Όλα έχουν προσωπικότητα . Την προσωπικότητα της Julia Hulsman . Ωραίες μελωδικές γραμμές με τζαζικές εξάρσεις συνήθως στο middle section με την ίδια την πιανίστρια να παίζει με όρεξη , δύναμη , πάθος , και τα μέλη του γκρουπ να σολάρουν – όταν και όσο τους επιτρέπει η φόρμα που υπηρετούν.Το The End of A Summer έχει επίσης προσωπικότητα. Όχι της Julia Hulsman όμως αλλά του Eicher . Xάθηκε η ζεστασιά , η αισθαντικότητα που απέπνεαν οι συνθέσεις της , χάθηκαν οι εξάρσεις , οι κορυφώσεις και τη θέση τους πήραν η ψυχρότητα , το απόμακρο το flat και το αποστασιοποιημένο . Γιατί ; Αλλαξε άποψη για τη μουσική η Huslman ; Αλλαξαν τα μέλη του γκρούπ ; Όχι βέβαια . Απλώς την παραγωγή την έκανε ο Eicher . Και κατάφερε να κάνει μια sui generis συνθετρια να ακούγεται σαν ένας ακόμη Tord Gustavsen ή οποιοσδήποτε άλλος που ηχογραφεί στο παγωμένο αρκτικό τοπίο της ECM και να παίζει μία νότα στο δίλεπτο κι εμάς να περιμένουμε πότε θα σκάσει μύτη η αρκούδα μπας και κινηθεί κανείς . Και κατάφερε για μια ακόμη φορά να κάνει ένα μπασίστα να παίζει λες και τον πήρε ο ύπνος πάνω στο όρθιο μπάσσο του . Και κατάφερε να κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο που θα μπορούσε να τον είχε κυκλοφορήσει σχεδόν ο οποιοσδήποτε ηχογραφεί στην ECM.
Για τους φίλους της ECM ο δεύτερος δίσκος συνιστάται όπως θα συνιστούσα και τον δίσκο του Tord Gustavsen , του Matthias Eick και οποιουδήποτε γνωστού ή άγνωστου . Τα ονοματα δεν παίζουν ρόλο .Το ύφος θάταν ίδιο . Για τους υπόλοιπους συνιστώ τον πρωτο .I’m just making a point.
ΥΓ. Το Scattering Poems δεν έχει ακριβώς αυτό το εξώφυλλο. Η εικόνα πιό πάνω αφορά στο εσώφυλλο.